Փաստ ինֆո

Գնալով պատանդն ենք դառնում «նախկիններ և ներկաներ» մոտեցման և այնպես է ստացվում, որ այդ բանաձևում այլընտրանք չկա, ինչը շատ վտանգավոր է։ Այս մասին «Հայկական օրակարգ» պանելային քննարկման ընթացքում ասաց ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Արմեն Գևորգյանը։ 

Գևորգյանը, ներկայացնելով «Հայկական օրակարգի» իր տեսլականը, նշեց, որ իր համար այն ունի երեք հարթություն, որոնցից առաջինը՝ ներպետական, ինչը բավականին բարդ է թե՛ քաղաքական, թե՛ բարոյահոգեբանական առումով, երկրորդ հարթությունը՝ համահայկական է, երբ խնդիրները չեն պարփակվում միայն Հայաստանով, այլ՝ տարածվում են ամբողջ հայկական Սփյուռքի վրա, երրորդը՝ աշխարհաքաղաքական, երբ Հայաստանը գտնվում է իր հետ ոչ կապված տարբեր զարգացումների կիզակետում։ Այսօրվա զարգացումները՝ նաև մեզ հետ ուղիղ առնչություն ունեցող երկրների հետ, վկայում է այն մասին, որ մենք չենք կարող այդ ամեն ինչից անտարբեր լինել։ Այլ խոսքով՝ այդ զարգացումները մեզ հետ ուղղակի կապ չունեն, բայց հետևանքները կարող են անմիջական ազդեցություն ունենալ՝ տարբեր առումներով։

Առանձանցնելով ռիսկերը՝ Գևորգյանն արձանագրեց, որ ռիսկեր է տեսնում ներքաղաքական պրոցեսներում այն առումով, որ մենք անընդհատ խոսում ենք անցյալի ու ներկայի մասին, չենք կարողանում կենտրոնանալ ապագայի, ելքերի, խնդիրների վրա և այդ քննարկման շուրջ կոնսենսուս չենք դառնում։

Հաջորդ ռիկսը, ըստ Գևորգյանի, այն է, որ մենք գնալով կարծես թե պատանդն ենք դառնում «նախկիններ և ներկաներ» մոտեցման և այնպես է ստացվում, որ այդ բանաձևում այլընտրանք չկա, ինչը շատ վտանգավոր է, պետք է մտածենք այդ մասին և լուրջ խոսենք։ Երրորդ ռիսկը, որն առանձնացրեց Գևորգյանը, այն է, թե արդյոք այսօր բոլորս միասին Հայաստանում և Սփյուռքում ունենք ունակություն՝ ճիշտ գնահատելու մեր համազգային ռեսուրսները և դրա զարգացման հեռանկարները։

Աղբյուր` Փաստինֆո