Փաստ ինֆո

Ադրբեջանական զինուժը վերջին շրջանում ակտիվացրել է ագրեսիան խաղաղ բնակչության նկատմամբ. Միայն մեկ օրում՝ հունվարի 11-ին, Արցախում գրանցվեց երեք միջադեպ՝  հրաձգային տարբեր տեսակի զինատեսակներից կրկին կրակահերթ էր արձակվել  Մարտունու շրջանի Կարմիր շուկա-Թաղավարդ համայնքների ուղղությամբ, որի հետեւանքով բռնկվել էր խաղաղ բնակչին պատկանող՝ մանկապարտեզի մոտ կայանված «ՈւԱԶ» մակնիշի ավտոմեքենան: Ադրբեջանցիները Ստեփանակերտ-Գորիս ավտոճանապարհին` Շուշիի հատվածում քարերով հարվածել են հայ վարորդի ավտոմեքենային, որի մեջ եղել էին նրա կինն ու երեխան, Ասկերանի մոտ կրակոցներ էին արձակել դաշտում տրակտորով աշխատող 4 գյուղացիների ուղղությամբ, որի հետեւանքով շուրջ 15 րոպե նրանք չեն կարողացել լքել տարածքը։

Չնայած բոլոր գրավոր պայմանավորվածություններին՝ պարբերաբար խախտվում է հրադադարի ռեժիմը։ Թեմայի մասին «Փաստինֆո»-ն զրուցել է ԱՀ նախագահի մամուլի քարտուղար Լուսինե Ավանեսյանի հետ։

-Ինչո՞վ եք պայմանավորում ավելի սանձարձակ դարձող ադրբեջանական ագրեսիաները։

-2020 թվականի պատերազմից հետո շփման գիծն անցնում է խաղաղ բնակավայրերի մոտով: Թշնամին դիտարկում է գյուղատնտեսական հողահանդակների մի մասը: Ցավոք, հրադադարի մասին հայտարարությունը տարբեր միջադեպերը կանխելու հնարավորություն չի տալիս: Եվ առաջնագծում են կրակոցներ հնչում, և բնակավայրերն են թիրախավորվում և շփման գծին մոտ տարածքներում տարբեր աշխատանքներ կատարող խաղաղ բնակիչները: Անցած տարի մենք ցավոք նաև զոհեր ունեցանք: Հրադադարի ռեժիմի խախտումների ինտենսիվությունը որևէ կոնկրետ առիթով պայմանավորելն այնքան էլ ճիշտ չեմ համարում: Կա քաղաքական գիծ՝ ահաբեկել Արցախի հայությանը, տարբեր միջոցներով ավելի շատ մարդկանց ստիպել լքել հարազատ օջախները: Եվ այս նպատակին հասնելու համար ադրբեջանական կողմը միայն շփման գծում չէ որ սադրանքների է դիմում: Եթե հետևում եք մեր Ազգային անվտանգության ծառայության, ոստիկանության հաղորդագրություններին, Մարդու իրավունքների պաշտպանի հայտարարություններին, ապա նկատած կլինեք, որ մենք խնդիրներ ունենում ենք և տեղեկատվական դաշտում, և հեռահաղորդակցության ոլորտում և այլն: Նոր մարտահրավերները վերլուծվում են: Նոր խնդիրներ են առաջադրվում համապատասխան կառույցներին՝ հանրապետությունում մարդկանց կենսագործունեության բոլոր բնագավառներում անվտանգության հարցերը լուծելու համար:

- Անգամ խաղաղապահների ներկայությունը չի կաշկանդում Ադրբեջանին, որոնք հաճախ թիրախավորում են հենց խաղաղ բնակչությանը։ Նման պայմաններում առանց խաղաղապահների Արցախն ինչպե՞ս է պատկերացնում իր խաղաղ գոյակցությունն այս տարածաշրջանում։

- Խաղաղապահ զորախումբը այս պահին այն գործոնն է, որը, չնայած արձանագրվող միջադեպերին՝ լայնածավալ գործողությունները զսպում է: Սադրանքները, որ տեղի են ունենում նաև խաղաղապահների դեմ են ուղղված և, գոնե այս փուլում Պաշտպանության բանակի, ԱՀ այլ ուժային կառույցների և խաղաղապահների համագործակցության շնորհիվ է հնարավոր հարաբերական անդորր պահպանել:

- Հաշվի առնելով Ղազախստանում տեղի ունեցող իրադարձությունները՝ ի՞նչ քայլեր են ձեռնարկվում արցախաադրբեջանական շփման գծում հսկողությունն ավելի ուժեղացնելու համար։ Նկատի ունենալով, որ Թուրքիան բացասական ազդակներ է փոխանցել Հայաստանի կողմից խաղաղապահներ ուղարկելու փաստի առնչությամբ, իսկ Ադրբեջանը գործում է Թուրքիայի հետ գործակցությամբ, իրավիճակը ապակայունացնելու հավանականությունն ինչպե՞ս եք գնահատում։

-Հակառակորդ կողմից բացասական ազդակները հետպատերազմական ողջ ժամանակաշրջանում չեն դադարել: Այնպես որ շփման գծում վերահսկողության և անվտանգային մեխանիզմների կատարելագործումն ու ուժեղացումը օրակարգում է ամեն օր, անկախ արտաքին այլ ազդակներից:

- Արցախահայության շրջանում Ադրբեջանի կողմից պարբերաբար վախի մթնոլորտ սերմանելու դեպքերի մասին արդյոք Արցախի կողմից դիվանագիտական խողովակներով իրազեկվում է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը։

-Անշուշտ իրազեկվում է: Եկեք չմոռանանք նաև, որ Արցախում խաղաղապահ առաքելություն իրականացնող երկիրը հենց ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահներից մեկն է։

-Որքանո՞վ եք հավանական համարում բանակցային գործընթացի վերսկսումը։

-Արցախի Հանրապետության առջև բազմաթիվ խնդիրներ կան, որոնցից կարևորը Արցախի կարգավիճակն է, ԱՀ տարածքային ամբողջականության վերականգնումը, անվտանգային խնդիրների լուծումը: Այդ խնդիրների լուծման համար ԱՀ իշխանությունները բանակցությունների ճանապարհն են ընտրել:

Աղբյուր` Փաստինֆո