Փաստ ինֆո

Հայաստանի Մեղրիի տարածաշրջանով «մայրցամաքային» Ադրբեջանը Նախիջևանին ու Թուրքիային կապող երկաթուղու և այլ կապուղիների կառուցման ու գործարկման ծրագիրը, որն, ըստ էության, միտված է նաև կյանքի կոչելու էրդողանական վարչակարգի համաթուրանական նկրտումները, հաճախ փորձ է կատարվում ներկայացնելու Արևելք-Արևմուտք տրանսպորտային հանգույցի մաս դառնալու հրապուրիչ քողի տակ։ Նման դիտարկմամբ է հանդես եկել իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը։

«Հայաստանի Մեղրիի տարածաշրջանով «մայրցամաքային» Ադրբեջանը Նախիջևանին ու Թուրքիային կապող երկաթուղու և այլ կապուղիների կառուցման ու գործարկման ծրագիրը, որն, ըստ էության, միտված է նաև կյանքի կոչելու էրդողանական վարչակարգի համաթուրանական նկրտումները, հաճախ փորձ է կատարվում ներկայացնելու Արևելք-Արևմուտք տրանսպորտային հանգույցի մաս դառնալու հրապուրիչ քողի տակ։

Իրականում այդ հանգույցը ենթադրում է թուրքական կողմից նախաձեռնված Չինաստանը Եվրոպային կապող Անդրկասպյան «Միջին միջանցքի» գաղափարը, որը հանդես է գալիս որպես այլընտրանք, համապատասխանաբար, Ռուսատանի և Իրանի տարածքներով անցնող «Հյուսիսային» և «Հարավային միջանցքների»։

Խնդիրն այն է, որ առանց չինական ներգրավվածության և աշխարհաքաղաքական ու տնտեսական աջակցության, այս թուրքական նախաձեռնությունը գրեթե ոչ մի հնարավորություն չունի կենսունակ և արդյունավետ լինելու, ուստի էրդողանական վարչախումբը փորձում է դրա գրավչությունը բարձրացնել՝ ամեն ջանք գործադրելով այն տեղափոխելու Հայաստանի տարածք, որը ոչ միայն կկրճատի դրա երկարությունը, այլ նաև Վրաստանի լեռնային հատվածից այն կփոխադրի ավելի ցածրադիր աշխարհագրական գոտի՝ Արաքսի հովիտ։

Ակնհայտ է, որ ծրագրին դեմ են Ռուսաստանը, Իրանը և Վրաստանը, իսկ չինական կողմը դրան դեռևս չի մասնակցում՝ նաև հաշվի առնելով հենց Թուրքիայի համաթյուրքական հավակնությունները,, հետևաբար «Միջին միջանցքը» դեռևս մնում է գրեթե բացառապես թուրքական աշխարհաքաղաքական և տնտեսական շահերը սպասարկելուն միտված նախաձեռնություն և տեսլական»,- նշել  է Վ. Ոսկանյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո