Փաստ ինֆո

Կառավարության շենքի մոտ են հավաքվել Հադրութից, Շուշիից, Քաշաթաղից ու Արցախի այլ շրջաններից տեղահանված բնակիչները։ Նրանք 8 ամսից ավելի է մշտական բնակության վայր չունեն, պատերազմից հետո կորցրել են իրենց բնակարանները, ՀՀ կառավարությունից պահանջում են իրենց բնակարաններով ապահովելու ծրագիրը կատարելագործել։

«Մեր հավաքը միակողմանի չէ։ Մեր հարցերը և քաղաքական են, և կենցաղային։ Երբ իմացանք, որ ՀՀ և ԱՀ կառավարությունները ծրագրեր էին առաջարկում, որ մեզ բնակարաններով ապահովեն, նամակներ ենք հղել երկու կառավարություններին, սակայն երկու ամիս պատասխան չստացանք»։

Հադրութցիները փորձել են ավելորդ լարվածությունից զերծ մնալ, իրենց էլ հաճելի չէ դուրս գալ փողոց, սակայն կառավարության անտարբերությունն է ստիպել իրենց դուրս գալ։ Հադրութցիները խնդրում են կառավարությունից բնակիչների կարծիքները հաշվի առնել։

«Ինձ թվում է, իշխանությանը առաջինը հետաքրքրել է շինարարության, բիզնեսի արդյունքում առաջացող փողերը, որովհետև եթե իքս գումարով կարելի է հինգ ընտանիքի ապահովել, իրենք մեկ բնակարան են կառուցում։ Երբ ասացինք բնակարանով ապահովելու համար դիվերսիֆիկացված լուծում առաջարկեն՝ ով, որտեղ ցանկանում է, իրենք պատասխանեցն, որ իրենք՝ Հադրութի և Շուշիի բնակիչներն ուզում են Արցախում տուն կառուցել։ Ինչպես 30 տարվա ընթացքում, հիմա էլ սխալ քաղաքականություն են վարում»,-նշեց Հադրութից տեղահանված բնակիչներից մեկը։

Վերջինս նշեց՝ բնակարաններից բացի պետք է պայմաններ ստեղծեն, բնակիչներին պետք է աշխատանքով ապահովեն։

Վերջիններս կառավարությանը զգուշացրել էին, որ եթե նորից անպատասխան մնան հարցերը, ստիպված են դիմել միջազգային կառույցներին։ Այսօր երթով նամակ են հանձնելու ՄԱԿ գրասենյակին և ՀՀ-ում Ֆրանսիայի դեսպանատանը։ Նամակի բովանդակությամբ բնակիչները փաստում են, որ Արցախի ժողովուրդը իրավունք ունի ապրելու ինչպես բոլորը, և  համաշխարհային հանրությունը իրավունք չունի դա անտեսելու։

«Նոյեմբերի 9-ին կեղտոտ թուղթ են ստորագրել, որ ստորագրողն էլ չի ուզում պատասխանատվություն կրել իրենց գրածների համար։ Մասնավորապես՝ կետ կար, տեղահանվածներին տնով ապահովելու»։

Հադրութցիներից արդեն 2000-ը տեղափոխվել են ՌԴ՝ ապրելու։

Այսօր հավաքվածները ցանկանում են վերադառնալ Արցախ, ՀՀ կառավարությունը պետք է կարգավիճակից խոսի՝ Արցախը Հայաստանի մաս ճանաչվի։

Արցախում պետք է տեղակայվեն միջազգային խաղաղապահներ։ Եթե բնակարանների ու զարգացման ծրագրեր չլինեն, իրենք դիմելու են քաղաքական ապաստան ստանալու համար։

«10 ամիս՝ մեր սահմանը հատելուց հետո, ոչ մի բան մեր կարգավիճակում չի փոխվել, գումարած՝ սոցիալական աջակցության համար տրվող գումարները կտրել են»։

Աղբյուր` Փաստինֆո