Փաստ ինֆո

Այն, որ քաղաքացիական հասարակություն ներկայացուցիչներն իրենց կառույցներով հանդես մեկեն հօդս ցնդեցին իրենց բաղձալի գունավոր հեղափոխությունը Հայաստանի վզին փաթաթելուց հետո, արդեն երեք տարուց ավելի մենք տեսնում և զգում ենք։ 

Այն, որ այդ հիբրիդային միավորները Մաշտոցի պուրակի մի քանի «բուտիկների» դեմ միտինգներ էին անում՝ գիշերներ լուսացնելով այնտեղ և իրենց հեղափոխական պայքարի հաղթանակը համարելով տվյալ հատվածում որևէ կառուցապատում չիրականացնելը, այսօրվա իշխանության տոտալ և տգեղ կառուցապատումը կարծես հավանում են և զմայլվում դրանցով։ Այս ամենն այնքան թափանցիկ ու ակնհայտ է, քաղհասարակությունը գոհ է, երջանիկ է, սսկվել է՝ քանի որ ներկա իշխանության օրենսդիր և գործադիր մարմիններում նրանցից շատերը պաշտոն են ստացել և բավարարված են․․․Այդ էր իրենց ուզածը, բաղձալիին հասել են սորոսածինները․․․

Այն, որ քաղաքային իշխանությունը, այս թեման իրենից վանում է, ընդհանրապես, Երևանի քաղաքապետարանում պրոֆեսիոնալ տեսակետ հայտնող չկա, գոյություն չունի, հասկանալի է վաղուց․․․

Այն, քաղհասարակություն կոչված սեգմենտից մի աղջիկ է այսօր ֆիզիկայի ինստիտուտի, «ֆիզգորոդոկի» այգու հանրային տարածքի ծառերի բզկտման դեմ պայքարում, դա էլ պարզ է և տեսանելի։

Բնակիչները մեն-մենակ են մնացել, նրանց արդարացի բողոքի ձայնը իշխանությունները խլացնում են, իսկ կառուցապատողն առիթից օգտվելով ծառահատող սղոցարաններոց և բարձր պարիսպների տակ՝ թաքուն ու դավադրաբար կատարում է իր սև գործը՝ ծառերը տապալելով գետնին։ Ընդ որում, դա անում է այն բանից հետո, երբ քրեական գործ է հարուցված խնդրո առարկա կառուցապատման համատեքստում, երբ բողոք կա և դատարանը պիտի քննի այն։

Բնականաբար, այս ամենն իրականացվում է իշխանությունների գիտությամբ, թողտվությամբ և նրանց դրդմամբ, այլապես, քանի՞ գլխանի է կառուցապատողը, որ հարցը դատարանում՝ կամայական քայլեր անի։

Պետություն չկա, պետական կառավարում չկա, քաղաքային գործուն իշխանություն չկա, ընդհանրապես, մեռած հոգիներ են, լավ, բա մասնագիտական հանրություննե՞րն ի՞նչ եղան, ու՞ր կորան։ Ճարտարապետներ, քաղաքաշինարարներ, շինարարների, ճարտարապետների միություն կամ պալատ՝ փաստաբանների պալատ, իրավապաշտպաններ, արդեն էական չէ, ու՞ր են, ինչու՞ են լռել, ինչու՞ նրանց ձայնը չի լսվում։ Մարդու իրավունքների մի պաշտպան է լոկ, ո՞ր թեմայի հետևից գնա, որը՞ թողնի․․․

Երկիր ենք կորցրել ու կորցնում, ՀՀ սուվերեն տարածքն է անպատասխանատու մեկի որոշմամբ սահմանագծվում-սահմանազատվում, այս հարցերը պրոֆեսիոնալիզմի կարոտ են, բայց մասնագիտական հանրույթները լուռ են՝ քաղաքականությամբ չենք զբաղվում՝ ասում են։

«Ֆիզգորոդոկ»-ում անօրեն, դատական վարույթում գտնվող գործի առկայությամբ կառուցապատում է իրականացվում օրը ցերեկով, հսկա պարիսպի ներսում և սա՛ էլ է քաղաքականություն՝ մայրաքաղաքային, իրավական ու քաղաքաշինական քաղաքականություն է, հիմա՞ ինչու՞ եք լուռ։

Խոսեք։ Խոսե՛ք «ֆիզգորոդոկի» մասին, այդ կայացած և երևանյան սիրուն միջավայրի, այն միայն տարածքի բնակիչներինը չէ, երևանցիներինն է, տեսակե՛տ հայտնեք․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո