Փաստ ինֆո

Նախկինների նախկիններից ևս մեկը փաշինյանական  կառավարությունում պաշտոն ստացավ՝ Վահագն Խաչատրյան, որը 1993-1996 թվականը Երևանի քաղաքապետի պաշտոնն էր զբաղեցնում։ Չգիտես ինչու՝ երեկ նրան  Խաչատուրյան էին ներկայացնում և տառասխալն այդպես էլ չէր ուղղվում՝ երևի որպես՝ իմքայլական «պոնտ»․․․ Գործադիրում նրան կդիմավորի մեկ այլ տարեց ՀՀՇ-ական՝ ԿԳՄՍ նախարարը։ Իհարկե, դժվար է պատկերացնել  Վահագն Խաչատրյանին բարձր տեխնոլոգիաների նախարար, բայց դե, փաշինյանական այդ ո՞ր կադրն է իր տեղում՝ էկոնոմիկայի, թե՞ սպասվող աղետ՝ արտաքին գերատեսչության նախարարը։

Հետաքրքիր է, որ Ջանջուղազյանի փոխարինողը կրկին ՀՀԿ-ական կառավարության  ժամանակների կադրերից է։ Այսինքն, կարևոր դիրքում՝ ֆիննախում, այնուհանդերձ, փորձված կադր նշանակվեց, այլ ոչ թե՝ տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը։

Ինչևէ՝ պատկերն ամբողջանում է՝ խորհրդարանում և գործադիրում վաթսունն  անց  հհշականների համապատասխան չափաբաժին է գոյանում։ Հիմա՝ օրենսդիրում մի ողջ գվարդիա կա՝ թավշյա ու պողպատյա՝ խիստ տարբեր գործառույթների համար նախատեսված՝ ուժայինի համարում ունեցող թիկունքային՝ Անդրանիկ Քոչարյան ու Գագիկ Մելքոնյան և ընդհուպ՝ շքախմբի մշտական զվարճախոս՝  Հովիկ Աղազարյան, ի վերջո՝ արտաքուստ՝ օլիգարխ, ներքուստ՝ քաղաքական գործիչ, խրոխտ պառլամենտականներ՝ Խաչատուր Սուքիասյանը և Գուրգեն Արսենյանը՝ ժողովրդական խոսքով  ասած՝ Գռզոն և Գուգոն։

ՀՀՇ կարկառուններից ևս մեկը՝ Գագիկ Ջհանգիրյանը  65-ից հետո վերջապես  կարողացավ հանգրվանել դատական ոլորտում։

Երկրորդական դեմքերի այս իշխանությունը, ասացեք խնդրեմ, նո՞ր է, թե՞ հնից հին ու նախկինից նախկին։ Ի՞նչ կարող են նրանք տալ Հայաստանին, ՀՀ պաշտպանությանն ու անվտանգությանը, ՀՀ տնտեսությանը։ 44 օրյա պատերազմի օրերին վերը նշված՝ թիկունքային-ուժայիններից մեկը ասում են՝ խոզեր էր տեղափոխում, իսկ հավերժ թիկունքային և սահմանը պահելու փոխարեն՝  այլընտրանքային  ճանապարհներ հուշող «ուժայինը» գրավոր տեքստերի ընթերցանության դասեր դեռ ունի առնելու։

Բնականաբար՝ զարմանալի չէ, որ այս իշխանության ուժայինները՝ թիկունքային են, իսկ տնտեսական բլոկը ներկայացնողները էն գլխից մեկ երազանք ունեն՝ սահմանը բացվի՝ թուրքերի հետ առևտուր անեն։

Ներողություն, մեկին մոռացանք՝  իջևանյան կլանից՝ Վիգեն Խաչատրյանին, որը նախորդ կյանքում որոշ ժամանակ Միքայել Բաղդասարովի հանրային կապերի գծով խորհրդատուն էր, հիմա, թերևս, իջևանյան բարբառով և պատմություններով՝  Փաշինյանի  գովաբանությունն անող թամադա կձգի։

Այս մարդկանց մեկ բան է միավորում՝ հին ասացվածքը՝ «պոլի փետ լինի, մերոնցից  լինի»։ Նրանք չեն հասկանում ու չեն պատկերացնում, թե՝ ի՞նչ պիտի անել, ինչպե՞ս  պիտի անել։ Ի վերջո, ի՞նչ պիտի չանել։ ՈՒղղակի ջահել թե՝ ահել՝ եկել են՝ ոչինչ չանելու, ինչպես՝ 90-ականներին։

Աղբյուր` Փաստինֆո