Փաստ ինֆո

Եթե Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետ չլիներ, ՔՊ-ն էլ ԱԺ-ում մեծամասնություն չլիներ, այդքան ձայն չէին հավաքի: Այն կազմակերպչական հնարավորությունները, որն իշխանությունն ունի, որևէ մեկը չունի, - «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց սոցիոլոգ Գևորգ Պողոսյանը:

Հիշեցնենք, որ հունիսի 20-ին տեղի ունեցած արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում՝ խորհրդարանական մեծամասնությունը հնարավորություն ստացավ պահպանել իշխանությունը՝ ստանալով 53.92 տոկոս ձայն, իսկ «Հայաստան» դաշինքը շուրջ 20 տոկոս վստահության քվե, թեեւ մինչ այդ Հայաստանում կազմակերպված բոլոր սոցհարցումները ցույց էին տալիս, որ ՔՊ-ն ունի մոտ 30% քվե:

Սոցիոլոգի խոսքով՝ նախ՝ գրեթե բոլոր հարցումներն իրականացվել են հեռախոսակապի միջոցով, իսկ հեռախոսային հարցումներն իրական պատկերը ցույց չեն տալիս, քանի որ, ըստ նրա, քաղաքական թեմաների վերաբերյալ հեռախոսով սոցհարցումներ անելը սխալ է, երկրորդ՝ սոցհարցումները չէին կարող հաշվարկել ադմինիստրատիվ ռեսուրսի կիրառումը.

«Ինձ թվում է՝ ադմինիստրատիվ ռեսուրս չէին հաշվի առել, եթե հարցումներով իմանում ենք ընտրողների կարծիքը, ապա ադմինիստրատիվ ռեսուրսը բոլոր իշխանությունների համար լրացուցիչ ձայներ է ապահովում: Ադմինիստրատիվ ռեսուրս ասելով նկատի ունեմ ՝ՏԻՄ, մարզպետարան, քաղաքապետարան»,-ասաց փորձագետը և վստահեցրեց՝այն կազմակերպչական հնարավորությունները, որ իշխանությունն ունի, որևէ մեկը չունի.

«Ենթադրենք՝ Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետ չլիներ, ՔՊ-ն էլ ԱԺ-ում մեծամասնություն չլիներ և ընտրություններ անցկացվեին, ապա ՔՊ-ն այդքան ձայն կհավաքե՞ր:Միշտ էլ այդպես է, իշխանությունները հնարավորություն ունեն իրանց ձայները գումարել»,-ասաց Պողոսյանը:

Նրա փոխանցմամբ՝ քաղաքներում և մարզերում քաղաքացիների կարծիքը միշտ էլ տարբերվել է, ինչը զրուցակիցը պայմանավորեց կրթական և տեղեկացվածության մակարդակով:

«Գյուղական համայնքներում մարդկանց կարծիքը մշտապես տարբերվել է քաղաքի հետ, հատկապես՝ Երևանի: Քաղաքներում կրթական մակարդակն ավելի բարձր է, նրանք ավելի տեղեկացված են, իսկ գյուղերում տեղեկացվածության մակարդակը ցածր է, այնտեղի բնակչությունը շատ է կախված տեղական իշխանությունից՝ գյուղապետարանից, մարզպետարանից:Իսկ քաղաքի բնակչությունը, հատկապես՝ Երևանի, ավելի անկախ են, կարող են տարբեր կարծիքներ ունենալ, չվախենալ կարծիք հայտնելուց: Այս տարբերությունները բնական են,բայց դա չի նշանակում, որ գյուղի բնակչությանը պետք է արգելվի մասնակցել ընտրությունների», -ասաց սոցիոլոգը և հավելեց, որ պետք է ոչ թե սահմանափակել մարդկանց ընտրական իրավունքը, այլ՝ քաղաքացիների կրթական մակարդակը բարձրացնել:

«Միայն մի լուծում կա ՝ կրթել, զարգացնել հասարակությանը, այնպես անել, որ նրանց համար հասանելի լինեն բոլոր հեռուստաալիքները և ինտերնետը, հակառակ դեպքում խտրականություն ենք մտցնում, ինչը տգեղ է»,-ասաց զրուցակիցը և նկատեց, որ բոլոր իշխանություններն օգտվել են այդ հանգամանքից, որ իրենք գյուղերում ավելի մեծ ազդեցություն ունեն, քան՝ քաղաքներում:

Աղբյուր` Փաստինֆո