Փաստ ինֆո

«Մեզնից մեկն է նիկոլը»՝ այսպես էր միամիտ ժողովուրդը սիրում-փարում հոգով ու էությամբ մի բռնապետիկի, որի կամոք այսօր նոր կարգ մտցվեց կառավարության նիստերին՝ վարչապետը մտնում է՝ պիտի ոտքի կանգնեն կառավարության անդամները։ Իսկը՝ թատերական ներկայացում։ Ոտքի՛, պողպատյա առաջնորդն է գալիս։ Բայց իրենց դա քիչ է, պիտի նաև պատվի առնեն ու ձիգ կանգնած մնան այնքան, քանի դեռ վարչապետի դերակատարը չի ասել՝ ազատ, այսինքն՝ նստե՛ք։

Կարծում եմ՝ սա նիկոլ ընտրած ժողովրդի սրտով է։ Օրինակ պարզ ժողովրդի ներկայացուցիչ՝ գյուղացու տղա՝ շամշադինցի Ռոմանոսը համաձայն է, որ բարձրագույն իշխանությունը ժողովուրդն է, սակայն մի տեսակ անհամոզիչ է պատասխանում հարցին, թե՝ հապա ինչո՞ւ ժողովրդի առաջ ոտքի չեն կանգնում։ Թե բա՝ «Մենք էլ ենք ժողովուրդ, վարչապետն էլ է ժողովրդի մասնիկը»։

Չէ, դուք հասկանու՞մ եք՝ ի՞նչ մուտացիաների, քծնանքի ինչ դրսևորումների ենք ականատես լինելու դեռ։ Հեռու չգնանք, սրանց ուսապարկերը չէի՞ն, որ պատերազմից հետո ծափահարություններով էին դիմավորում պարտության սիմվոլին․․․Չկասկածեք՝ ձևավորվելիք խորհրդարանում ամեն չորեքշաբթի՝ հարցուպատասխանի ժամանակ՝ ողջ պառլամենտական կորպուսին արարողակարգի շրջանակում կպարտադրվի ոտքի կանգնել՝ վարչապե՜տն է գալիս։ Իհարկե, ընդդիմության պատգամավորները կարող են ընդդիմանալ, սակայն, փաստը, որ «ազատ և ժողովրդավարական» ընտրություններով ձևավորված Հայաստանում պառլամենտը կարող է ոտքի կանգնել վարչապետի առաջ, ընդ որում, պետությունը կործանած, Հայաստանն ու Արցախը կապիտուլյացիոն պայմանագրով թուրքին հանձնած, հայկական բանակը կազմաքանդած մեկի առջև, արդեն իսկ զավեշտալի է։ Բայց չէ՞ որ ավելի զավեշտալին ընտրելն էր նրան։

Վերջինս, ի դեպ, ոտքի կանգնած դիմավորելը սիրահոժար ընդունելուց հետո լուրջ դեմքով հայտարարեց, թե՝ «ՀՀ-ում ընտրությունների արդյունքների կեղծման էջը իսկապես անշրջելիորեն փակված է»։ Եվ ոտքի կանգնողների բազմությունը հավանության նշան տվեց։ Թեպետ այդ նույն ժամանակ ՀՀ բազմաթիվ տեղամասերում քվեաթերթիկների հաշվարկն այլ բանի մասին էր վկայում, այն, որ երբևէ տեղի ունեցած ընտրություններից սա ամենաանարդարն է, անօրենը, որն ուղեկցվել է բազմաթիվ ընտրախախտումներով։

Այս տրագիկոմիկական ներկայացումից առաջ և հետո քպականներից ոմանց մտքի թռիչքները շեֆին հաճոյանալու մասին էին։ Ով՝ որքան ուժգին կհոխորտա․․․Օրինակ, մի նախկին դիջեյ հպարտորեն արձանագրեց, որ «Ինտելեկտուալ ապուշներին հայ ժողովուրդը ծնկի բերեց»։ Ժողովուրդն իրենք են, փաստորեն։ Սա խոստովանություն է առ այն, որ իրենք ոչ մի դեպքում ինտելեկտի հետ հատման կետ չունեն և չեն կարող ունենալ։ Պետք լինի՝ «արհեստականը» կա ու կա։ Երկրորդը՝ նախկին՝ «Մենյու․ամ» ցանցի ղեկավար՝ թե՝ «Մենք ցեմենտեցինք, բետոնեցինք մեր ժողովրդավարական ճանապարհը»։ Ասֆալտելը, մոռացավ երևի, քանի որ ամենից կարևորը իրենց մոտ կոսմետիկ ասֆալտն էր։ Մյուսը՝ նախկին դերասան կամ՝ մերկապարող՝ սպառնաց՝ «Բերաններդ կփակեք ու գլխիկոր կծառայեք»։

Ստորաքարշ, ծառայամիտ այս արարածներին ինչ-որ բան միավորում է արդեն 3 տարի՝ իրենք բոլորը ծառայում են մեկ մարդու։

Եվ ուրեմն, «Վարչապետի գալուց բոլորս ոտքի կանգնենք»՝ ասաց արարողակարգի պատասխանատուն՝ կառավարության անդամներին։ Կանգնեցին, ռոմանոսի ասած՝ պետական բարձրագույն թիվ մեկ պաշտոնյան է, երբ մտնում է սրահ, կոռեկտ է, որ ներկաները ոտքի կանգնեն։

Օրուելյան զուգահեռներն աղաղակող են։

Աղբյուր` Փաստինֆո