Փաստ ինֆո

Փաշինյանը վերարտադրվեց։ Ի՞նչ է սա նշանակում՝ նշանակու՞մ է արդյոք, որ ավելի է ամրապնդելու իր դիրքերը։ Իսկ հետաքրքիր է՝ ո՞ր բնագծում է ամրապնդելու՝ Հայաստանը ավելի արագ բաժան-բաժան անելու՞, տնտեսական հեղափոխության իր տեսլականին համահունչ՝ էժան լոլիկի գնով Երևանը թուրքական կապիտալի շուկա դարձնելո՞վ և հայոց պատմության դասագրքերում հերոսների էջերը փակելով և իր թավշյա -պողպատյա հեղափոխության դժգույն ու դժբախտ պատմությունը շարադրելո՞վ։ Դրանցում վարպետ է ու կանի։ Դա ի՛ր պատմությունն է, իսկ շատերիս համար՝ տասնամյակներ չհաջողած գունավոր հեղափոխության թրքահաճո ծրագրի իրականացումը․ որ տեղի ունեցավ ի՛ր ձեռքով և ի՛ր ցանկությամբ։

Այլևս հայտնի պատմություն ՝ Արցախի Հանրապետության 75 տոկոսը ադրբեջանին գրեթե անկռիվ հանձնելու, հայրենիքի դարպասները թուրքերի առաջ բացելու, հայոց բերդաքաղաքը՝ Շուշին իր եղբայր ալիևին ուղղակի նվիրելու, մոգականությամբ լի Հադրութի կարոտով Աստծո ամեն օրը լուսացնող հադրութցիների մասին։

Վերարտադրվեց․․․ և ի՞նչ, սա գուցե «բարի լուր» է իր աղանդավորների զանգվածի համար, բայց երբ վերարտադրվածը հենց հաջորդ օրը «պողպատյա մանդատ» օպերացիայի շրջանակում «մեկ մեխին է խփում, մեկ նալին», այսինքն, մեկ խոստանում է մեծ դոզաներով վեթթինգի, վենդետաների իրականացում, մեկ էլ՝ համերաշխության կոչ ու հրավեր է անում, ուղղակի մտածում ես՝ իր սովորական ոճի մեջ է նորից, ասածը՝ միանգամից մոռանում է։

Հիմա ի՞նչ, բա՞ն է փոխվել, կապիտուլյանտ չի՞ էլ։ Փաստ է՝ կապիտուլյացիոն պայմանագիրը կնքողն է ու կապիտուլյացիան շարունակողը։

Վեց ամիս էր խնդրել, հիմա՝ վեցը արդեն ավելի կերկարի և այն, ինչ չէր արել, կանի, կուզի անել․․․

Հիմա արդեն հերթով, ջերգով Բաբաջ ու Շիրին, Զավենիչ Արամ ու Մարուքյան Էդմոն /Ծառուկյանը՝ հաջորդիվ/ գալիս ու սեղմում են նրա ձեռքը՝ վերարտադրվելու առթիվ։ Այս՝ արտախորհրդարանական դարձած՝ վերջին երկուսին թող դաս լինի եղածը։ Իսկ Բաբաջ-Շիրին-Զավենիչ եռյակին «հրամանատարը» երևի ձեռնունայն չի թողնի, նախընտրական շրջանում շատ ճիգ ու ջանք թափեցին․․․

Մեծ հաշվով, ժողովրդի զգալի մասը ավելի խորը ապատիայի մեջ ընկավ, քանի որ շատ դժգույն ու դժբախտ եղավ ընտրության արդյունքը։

Սպասելիքները այլ էին, բայց եղավ այն, ինչ եղավ, քանզի թիմը եկած օրից պատրաստվում էր սրան։ Եվ այն, ինչ տեղի է ունեցել ընտրատեղամասերում, Տեր -Պետրոսյանի ասած՝ ծաղիկներն են, ամեն բան ավելի վաղ է եղել։

Հիշու՞մ եք, Էլդար Ռյազանովի հրաշալի ֆիլմը՝ «Բաղնիքդ անուշ»-ը, 70-ականների կեսերին ֆուրոր հանած, ուր Մոսկվան ու Լենինգրադ-Սանկտ Պետերբուրգը նույնականանում էին սովետական «շիրպատրեբի» շրջանակում՝ նույնանուն, նույն տեսակի հրապարակներով, շենքերով ու փողոցներով, մուտքերով և նույնիսկ բանալիներով․․․

Հիմա, հետաքրքիր է, էլեկտրոնային այս դարում մեր մարզաբնակ ընտրողների անուն ազգանուններն այդ ինչպե՞ս են հանկարծ հայտնվել Երևանում։ Ասենք, Աշտարակի Ագարակ գյուղի իրենց փողոցից ու նրբանցքից հայտնվել են երևանյան Մալաթիա-Սեբաստիա նույնանուն փողոցում և նրբանցքում։ Եվ նման դեպքերն ընտրացուցակներում մեկն ու երկուսը չեն։ Շուրջ 14 հազար են։ Իսկ միգուցե այս կերպ իշխանությունը փորձել է երևանցի ընտրողնե՞ր հորինել։

Սա էլ այս ընտրությունների «բաղնիքդ անուշն» է։ ՈՒղղակի էնքան անուշ է, որ 2018-ից առաջ՝ խոշորացույցով ման եկող և չնչին ընտրախախտումն անմիջապես արձանագրող, բնույթով՝ իրավական հ/կ-ները, ոչ տեսան, ոչ լսեցին սրանց մասին։ Միջազգայիններն էլ՝ տեսնում են այն, ինչ ուզում են տեսնել՝ ուղղակի անտեսելով այն ամենը, որոնցով մամուլը լեցուն է։

Ի դեպ, այս ընտրություններին շատ արդյունավետ ու կազմակերպված աշխատեցին մեր լրատվամիջոցները՝ ուղղակի իրենց վրա վերցնելով նաև իրապես բացակա իրավական հ/կ-ների դերը։ Եվ տեղեկատվությունը, և իրավական ոլորտի փորձագետների հետ ուղիղ եթերները, հարցազրույցները, և՛ անմիջապես տեղամասերից ներկայացված խախտումների փաստերը, որ նրանք տեսան և ֆիքսեցին։

Աղբյուր` Փաստինֆո