Փաստ ինֆո

Քարոզարշավի այս փուլում «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության լիդերն ամեն Աստծո օր առատորեն և անխնա՝ յոթգլխանի վիշապի պես նորանոր «բոցեր» է բաց թողնում։ 

Ընդ որում, տպավորությունն այնպիսին է, որ արգելակներն ուղղակի չեն գործում՝ լեզուն մտքից առաջ ընկած վազում է։ Ավելին, կուսակից ու շրջապատ՝ իրար մեջ կատակ են անում, թե՝ էսպես որ գնա, մինչև քարոզարշավի վերջը իրենց ձայն տվող չի մնա, որ իրենց ռեյտինգին թե վնասում է՝ նիկոլն է վնասում։

Այդ համատեքստում է դիտարկվում նաև գերիների վերաբերյալ վերջինիս հայտարորությունը, թե՝ ոչինչ, մեր գերիներն էսքան սպասել են, երկու ամիս էլ՝ կսպասեն։

Ի դեպ, այն, որ մեր գերիների հարազատներն անգամ այս՝ հոգեբուժարանին հատուկ նախադասությունից հետո ձկան պես խուլուհամր են, վկայում է հետևյալի մասին։

Կամ՝ նրանք այլևս բացարձակ ոչ ադեկվատ են համարում արձակուրդ գնացած վարչապետի ժ/պ-ին, ոչ մի հույս նրա հետ չեն կապում և իրենց ասելիքը կասեն առաջիկա արտահերթ ընտրության ժամանակ, կամ էլ՝ սովորության համաձայն՝ իրենց տոտալ լռությամբ դեռ վստահեցնում են, թե՝ քաղաքականությամբ չեն զբաղվում՝ «հանկարծ ու նիկոլը մի բան կանի համատեքստում»։ Իսկ գուցե սպասում են ՀՀ նոր վարչապետի՞ն, սակայն այս մասին է՞լ հայտարարել չեն կամենում։

Իրականում, որքան էլ ցավալի լինի, պիտի փաստենք, որ գերիների հարազատների՝ չեզոք, իրենց խոսքով՝ «չքաղաքականացված» կամ՝ «ապաքաղաքական» կեցվածքը վկայում է, որ նրանք դեռ չեն հասկացել մի կարևոր բան՝ նիկոլի վրա հույս դնելն անհույս է։

Աղբյուր` Փաստինֆո