Փաստ ինֆո

Այսօրվա դրությամբ, Հայաստանի բանակը պետք է առաջին հերթին կարողանա ապահովել իր սահմանների պաշտպանությունը, սակայն դա հնարավոր է միայն իշխանափոխությունից հետո: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց ռազմական փորձագետ Հայկ Նահապետյանը:

Նշենք, որ Արցախի նախագահը արցախցիների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարել է, թե առանց ռուսական բանակի համատեղ ջանքերի՝ անհնարին է տարածաշրջանում ապահովել խաղաղություն կամ մնալ Արցախում։ Սակայն նա չի խոսել Պաշտպանության բանակի դերի և ՊԲ-ում անհրաժեշտ բարեփոխումների մասին:
Փորձագետի դիտարկմամբ՝ Ռուսաստանը տարածաշրջանում իր շահերն ունի և Արայիկ Հարությունյանի նման պաշտպանի կարիքը բնավ չունի:

«Արայիկ Հարությունը պետք է առաջին հերթին զբաղվի Արցախի հայկական տարածքների պաշտպանությամբ և տարածաշրջանի վերաբերյալ գնահատականներ չտա: Հարությունյանի նման «ստրատեգների» պատճառով է հայկական կողմը պատերազմում «փայլուն» կերպով պարտվել: Ռուսաստանը շատ լավ գիտի իր շահերի մասին տարածաշրջանում, նրանք առաջին հերթին պետք է ապահովեն Արցախի հայ բնակչության անվտանգությունը: Այդ անվտանգությունը այսօր ապահովում են ռուսական խաղաղապահ ուժերը և Արցախի այն բնակիչները, որոնք զորակոչված են, կամ կամավորագրված: Պարտված երկրի պարտված ղեկավարի գովեստի խոսքերի կարիքը Ռուսաստանը չունի», - շեշտել փորձագետը:

Նրա արձանագրմամբ՝ մեր տարածաշրջանում կա նաև Իրանը, որի համար կենսական նշանակություն ունի այն, ինչ կատարվում է Հայաստանում և Արցախում: Թեհրանը կարող է հանդես գալ որպես անվտանգության երաշխավորներից մեկը:

«Հայաստանի Հանրապետությունն էր Արցախի անվտանգության երաշխավորը, ցավոք մենք զրկվեցինք այդ հնարավորությունից: Հայաստանի բանակը պետք է առաջին հերթին կարողանա ապահովել իր սահմանների պաշտպանությունը, քանի որ վտանգված է ՀՀ-ի տարածքային ամբողջականությունը, մեր տարածքները օկուպացվում են Ադրբեջանի զինված ուժերի կողմից, մեր սահմանամերձ մարզերի բնակիչները իրենց ապահով չեն զգում: Ավելին, վտանգված է նրանց ապրելու, աշխատելու իրավունքները: Եթե Հայաստանը երաշխավոր լինի իր տարածքների ամբողջականությանը, ապա մենք կարող ենք որոշ չափով Արցախի հետ կապված խնդրում ունենալ անվտանգային գործառույթներ իրականացնելու որոշակի հնարավորություններ», - նշել է փորձագետն ու ավելացրել, որ դա հնարավոր է միայն իշխանափոխության դեպքում:

Փորձագետի դիտակմամբ՝ իշխանություններն առանց կռվի Հայաստանի տարածքները հանձնում են թշնամուն, որը չի թաքցնում իր նկրտումները ՀՀ տարածքների նկատմամբ: Ադրբեջանի նախագահը բազմիցս նշել է, որ տարածքներ ունի վերցնելու:

«Եթե ստորագրվի Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ևս մի փաստաթուղթ, որի համաձայն պետք է տեղի ունենա սահմանազատում և սահմանագծում, ՀՀ-ն փաստացի կճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Իսկ դա նշանակում է, որ մենք ճանաչելու ենք Արցախը որպես Ադրբեջանի մաս: Եվ այդ դեպքում մենք կկարողանանք դիվանագիտական, մշակութային առումով մասնակցություն ունենալ մեր Արցախի հայրենակիցների կյանքում, բայց անվտանգային առումով ` ոչ, քանի որ դա կդիտվի որպես միջամտություն՝ այլ պետության ներքին գործերին», - շեշտել է փորձագետը:

Նահապետյանի խոսքերով՝ եթե իշխանափոխությունից հետո Հայկական բանակը կարողանա ոտքի կանգնել, ապա այդ դեպքում կարող են դիվանագիտական հարթությունը տեղափոխել իրավական հարթություն ` ազգերի ինքնորոշման իրավունքի կայացման սկզբունքն առաջ մղելով: Եվ իրավական հարթությունից հետո, ինչ-որ ձևով, մի գուցե միջազգային մանդատ ունեցող այլ կառույցների հետ միասին, Արցախի անվտանգության մասով Հայաստանը կարող է որոշակի դերակատարություն ունենալ:

Ըստ նրա՝ «Արցախում այսօր անցնում է ՀԱՊԿ-ի և ՆԱՏՕ-ի սահմանագիծը: Ադրբեջանը ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիայի դաշնակիցն է, և Ադրբեջանում մի շարք գործընթացներում ներգրավված են Թուրքիայի Զինված ուժերը: Իսկ հակառակ կողմում ՀԱՊԿ-ի ներկայացուցիչներն են: Ռուսաստանն ապահովում է հայ բնակչության անվտանգությունը՝ միաժամանակ ապահովելով ՀՀ սահմանների անվտանգությունը Թուրքիայից», - ասել է փորձագետը ու նկատել, որ ՀՀ Զինված Ուժերը պետք է ապահովեն Հայաստանի սահմանների անվտանգությունը, սակայն, նրանց արգելված է իրականացնել իրենց գործառույթները:

«Սահմանապահ զինծառայողին արգելված է կրակել, պաշտպանվել, սա նշանակում է, որ բանակը իր պարտականությունները չի կատարում: Սա այսօրվա իշխանությունների քաղաքական դիրքն է», - շեշտել է փորձագետը:

Հեղինակ՝ Անի Մշեցյան

Աղբյուր` Փաստինֆո