Փաստ ինֆո

2021-ի հունիսի 1-ը բազմաթիվ հայ ընտանիքներ կնշեն Եռաբլուրում և այլ հիշատակի հանգստավայրերում՝ իրենց զոհված զավակների կողքին կլինեն: Պատերազմները ավեր են սփռում միշտ, բայց պարտադրված պատերազմում մեր զավակները կռիվ էին տալիս պետական մակարդակով անպաշտպան լինելով: Անօդաչուների դեմ գլխաբաց ու առանց զրահաբաճկոն հնձվում էին տղերքը, վաշտերով դավադրության զոհ դառնում...

Երեխաների պաշտպանության այսօրվա դեմոնստրատիվ համերգով ի՞նչ մեսիջ է հղում ապաշնորհ, ապիկար իշխանությունը...ասում է՝ ձեր վիշտը ձերն է սոսկ՝ այդպիսով փաստելով, որ պետություն չունե՞նք այսօր:

Չունե՛նք պետություն, որ պիտի ապրումակցեր հայրենիքի հանուն կյանքը զոհած տղերքի համար, նրանց համար, ումից ինքնապաշտպանության հնարավորությունն էլ խլել է՝ գերության մեջ մեն-մենակ թողնելով...

Պետական ինստիտուտները վերից վար քանդված ու փլուզված են /ՄԻՊ-ից բացի/, դե ֆակտո չկա որևէ պատասխանատու այն ամենի համար, ինչ կատարվում է Հայաստանում:

Հունիսի 1-ին հայ երեխաներին համերգ նվիրող անուղեղ մանկամիտը Փարիզում է՝ փախուստի մեջ /իր կեղտոտ գործի ավարտը ապուշներին հատուկ՝ սեփական ծննդյան օրվա հետ ֆետիշացնելու հատկանիշով/, քանզի չի կարող նայել նրանց աչքերի մեջ:

Երեխաներին ի՞նչ պիտի ասի անհող, անհայրենիքը, որ խլեց նրանցից ամեն բան՝ ծիծաղն ու խինդը նրանց աչքերի, տունը, ծննդավայրը, հայրենիքը, ապահով ու անվտանգ ապրելու բերկրանքը, բոլոր տոները, ապագան...

Հայաստանում ատելության որդը տարածողը տեղ ու տարածք, ոտքատեղ հող անգամ չպետք է ունենա:

Հայաստանը սիրո ու հայրերի երկիր է, առնականության ու հաղթողների: Մեր երեխաների այսօրվա ու ապագայի կերպարային մտածողության մեջ իսպառ մերժելի պիտի լինի ատելության ու պարտության խորհրդանիշ նիկոլիզմը:

Սեր, միտք և ուժ՝ ահա ներկայի և ապագայի ազգային զենքերը՝ որ անցյալից փոխանցիկ պիտի լինեն մեր երեխաներին:

Ա․Ե․

Աղբյուր` Փաստինֆո