Փաստ ինֆո

61-ամյա Վալերի Ալթունյանը պատերազմն սկսվելուց հետո հայրենի Հադրութի շրջանի Մեծ Թաղեր գյուղից տեղափոխվեց Աբովյան քաղաք, ընտանիքի անդամներն էլ՝ Երևան։    Պատերազմը  խլել է նրանց 19-ամյա որդու կյանքը։

Սարիբեկ Ալթունյանը երկու ամսվա զինծառայող էր, երբ պատերազմն սկսվեց։ Մարտնչել է Ջաբրայիլում։ Ընտանիքի հետ վերջին անգամ խոսել էր հոկտեմբերի 2-ին, որից ամիսներ անց՝  դեկտեմբերի 17-ին, Սարիբեկի մասին տեղեկություն ստացան. Գտնվել էր դիակի որոշ մասունքներ, զինվորական հագուստն ու անձնագիրը։ ԴՆԹ փորձաքննությունից հետո՝ հունվարին Սարիբեկին հուղարկավորեցին Արցախում։

Որդու հուղարկավորության ծախսերն իրենք են հոգացել, մինչև օրս էլ զոհվածի ընտանիքին պետությունից չեն աջակցել։ Ալթունյաններն Արցախում թողեցին գրեթե ամեն ինչ՝ 7 հա տարածք, վարելահող, այգիներ։

Հաշմանդամություն ունեցող որդին, կինն ու 15 -ամյա դուստրն ապրում են Երևանի Մոլոդովական փողոցի Հատուկ դպրոցում, ինքը՝ Վալերին ապրում է Աբովյանի Զառ գյուղում։ Հաշմանդամների տանը պայմանները չեն բավարարում, որ Վալերին ընտանիքի հետ ապրի։

«Ֆինանսական աջակցություն չենք ստացել։ Մի հատ բրինձ ու մակարոն են տալիս առանց ձեթ, ես ո՞նց ապրեմ։ Մի լամպուշկով 25 հազար դրամ լույսի գումար ա գրում՝ ոչ հեռուստացույց կա, ոչ սառնարան, ես էդ փողը ո՞նց եմ տալու»,- «Փաստինֆո»-ին պատմեց Վալերին։

Ընտանիքը դիմել է շատ ատյանների՝ օգնության խնդրանքով։ Պետականորեն սահմանված որոշ վճարներից օգտվել են։ Պատերազմից 6 ամիս անց՝ օրերս առաջին անգամ կինը ն 68 հազար դրամ աջակցություն է ստացել, դուստրը մեկ անգամ միանվագ 300 հազար դրամ է ստացել ու այլ եկամտի աղբյուր Ալթունյանները չունեն։ Առաջարկ են ստացել Արցախից Խոջալու գյուղում բնակարան գտնել, սակայն հաշմանդամություն ունեցող որդու և իրենց առողջական խնդիրների պատճառով չեն կարող ապրել գյուղում, խնդրում են օգնել գտնել բնակարան ավելի բանուկ տարածքում։

«Ինձ ասում են Խոջալու գյուղում տուն վերցրու, մենք վարկը փակենք, բայց հաշմանդամ տղաս կալյասկով է, 5-10-րդ հարկում որ տուն եղավ, ո՞նց ենք տեղաշարժվելու։ Իմ կանքը ինձ հարկավոր չէ, տղայիս համար լավ լինի, խանութ չկա բան չկա, ես էլ ասթմատիկ եմ։ 15 -ամյա երեխային ու ինձ աջակցություն չեն տվել, կնոջս էլ դիմումներ գրելուց հետո այսօր առաջին անգամ 68 հազարը տվեցին»։

Ալթունյաններն Արցախ վերադառնալու ցանկություն ունեն, պատրաստ են կրկին քարը քարի վրա դնելով արարել, սակայն ոտքի կանգնելու սկզբնական շրջանի համար համապատասխան օղակների ուշադրության և աջակցության կարիքն ունեն։

Մանրամասները՝ տեսանյութում

Աղբյուր` Փաստինֆո