Փաստ ինֆո

Երեկ, ապրիլի 20-ին, այսինքն, երիտթուրքերի կողմից 20-րդ դարասկզբին իրականացված Հայոց Ցեղասպանության տարելիցի նախաշեմին՝ բոլշևիկացած թուրքի սերունդ Իլհամ Ալիևն ազարբեյջան-հորինված երկրի գլխավոր հեռուստատեսությամբ սպառնաց և հաթաթա տվեց հայերին, ըստ էության, ոտնձգություն կատարելով ՀՀ ինքնիշխան պետության հանդեպ, թե՝ «Զանգեզուրի միջանցք» ստեղծելու ծրագիրն իրագործելու համար բոլոր ուժերը մոբիլիզացված են» և Հայաստանի բնակչությանը՝ անկախ Հայաստանի կամքից՝ «դուրս է շպրտվելու»։

Այսպիսով, «101 տարի անց ադրբեջանական ժողովուրդը վերադառնում է գրավված Զանգեզուր»՝ հետպատերազմական չդադարող ցինիզմով հայտարարեց Սաֆարովի «հոգևոր հայրը»։

Հենց սկզբից ասենք, որ ԱԳՆ խոսնակի՝ տարածաշրջանային խաղաղության մտահոգությամբ՝ խաղաղարարի կեցվածքը շատ հետաքրքիր էր, այնքանով, որ այդպիսի տեքստ կարելի էր արտաբերել, ասենք, եթե հարևան երկրներից մեկի հանդեպ լիներ նման ոտնձգություն , այլ ոչ թե՝ մեր հայրենիքի մի հատվածի, ուր ապրողները բնիկներս ենք․․․

Այս բարբաջանքին արձագանքելով՝ ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպանը՝ Ադրբեջանի նախագահի ապրիլի 20-ի հարցազրույցը համարել է «ցեղասպան քաղաքականության ապացույց», որը «պարունակում է միջազգային իրավունքով բարցարձակ արգելված՝ Հայաստանի ողջ բնակչությանն ուղղված ահաբեկումներ»:

Բնականաբար, վարչապետի աթոռն զբաղեցնող անձը, որն ի հեճուկս հայության և Հայաստանի՝ թաքուն և անթաքույց Ալիևի այս և այսօրինակ հայտարարությունների հիմնական տոն տվողն ու կատալիզատորն է, ոչ միայն անպատասխան թողեց վերջինիս ֆաշիստական հռետորաբանությունը, այլև, կարելի է ասել՝ ի կատարումն ալիևյան հայտարարութան՝ հույժ կասկածելի ծրագրային այցելությունների շարք սկսեց դեպի Սյունիք։

Ընդ որում՝ անկոչ հյուրի կարգավիճակում, քանի որ նրան սյունեցիները չէին սպասում։

Այն, որ Մեղրիում բողոքի ակցիաներով՝ որպես խարան ընդունեցին կապիտուլյանտի մուտքը Մեղրի և Ագարակ՝ շղթա կազմած փակելով և կատեգորիկ արգելելով նրա մուտքը զոհվածների հուշահամալիր, ոչ միայն վկայում էին նրանց վանկարկումները՝ «Նիկոլ-հողատու, Նիկոլ-կապիտուլյանտ, Նիկոլ-դավաճան»։ Այդ էր վկայում նաև նրանց պայքարի պատրաստ կեցվածքը։ Տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ Մեղրիի թեման շահարկող և իբր «Մեղրին հանձնելու» ստահոդ թեզը նախկին ղեկավարներին վերագրող ոմն-մեկը հիմա Մեղրիի հետ կապված՝ թշնամու հետ սակարկությունների մեջ է և նրա այցը Սյունիքի տարածաշրջան՝ ուղղակիորեն կարելի է դիտարկել երեկվա՝ Ալիևից ստացած հրահանգի կատարման համատեքստում։

Մարդիկ Մեղրիում, Ագարակում, Կապանում և Քաջարանում, Գորիսում ուղղակի անտեղյակ էին, թե՝ ոչ բարով ՀՀ վարչապետն ինչու է այցելել Սյունիք, որտեղ, նրան, մեծ հաշվով, ոչ ոք չի կամենում տեսնել, որտեղ նրան որպես Նժդեհի ազատագրած սուրբ հողը պղծողի են ընդունում։ Գորիսում նրան տեսնել չէին կամենում՝ ասելով, որ նա անելիք չունի իրենց քաղաքում և իրեն սպասող չկա։

Նկատենք, որ դեռ երեկ գիշեր Փաշինյանի այցը Շուռնուխ և այցելությունները՝ բնակիչների մի քանիսի տներ՝ իրադրային բնույթ ուներ և հող էր նախապատրաստում այսօրվա ծրագրային այցի համար։

Իր անակնկալ այցերին սյունեցիների անակնկալները՝ բողոքի ակցիաների, նրա դեմ՝ փողոցներ փակելու և ընդհանրապես, հստակ արտահայտված արհամարհական վերաբերմունքով, նշանային էր։ ՈՒշագրավ է, որ ինչքան էլ փորձ արվեց ոստիկանությունն ու ԱԱԾ ներկայացուցիչների միջոցով սադրել, բախումներ հրահրել, դրանք, այնուամենայնիվ, կանխվեցին։ Մեղրիում, Ագարակում, Կապանում վարչապետի աթոռն զբաղեցնող անձի «հանդիսավոր ընդունելության և ճանապարհ դնելու» արարողությունների ամենամեղմ վանկարկումներն էին՝ «Նիկոլ դավաճանը, հողատուն և կապիտուլյանտը»։

2021 թվականի ապրիլի 21-ին ի հեճուկս Ալիևի սպառնալիքներն ու պոռոտախոսությունները մշտապես անարձագանք թողնող կապիտուլյանտ վարչապետի և ներկա իշխանության, Սյունիքը և սյունեցիները հպարտության, արժանապատվության և առնականության դաս տվեցին իշխանությանն էլ, ընդդիմությանն էլ՝ դավաճանին՝ աղուհացով դիմավորող, սեփական երեխաներին որպես պատնեշ ու պատվար կանգնեցնող և ընտրության դեպքում՝ հերթական անգամ՝ ընտրակաշառքի ակնկալիք ունեցող ժողովրդի մի հատվածին էլ․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո