Փաստ ինֆո

ՌԴ նախագահի հետ հանդիպմանը վերջապես Նիկոլ Փաշինյանը բարձրացրեց գերիների հարցը, բայց, չգիտես ինչու, նա խուսափեց ռազմագերի ձևակերպումը տալուց և օգտագործեց պահված անձիք արտահայտությունը: Այստեղ լրջագույն տարբերություն կա, եթե օգտագործվում է ռազմագերի տերմինը, ավտոմատ կերպով գործում է Ժնևի 3-րդ կոնվենցիան, որն էլ իմպերատիվ կերպով պարտադրում է երկրիներին կրակի դադարեցումից հետո, բոլորը բոլորի դիմաց սկզբունքով վերադարձնել ռազմագերիներին: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը:

«Ես չհասկացա՝ ինչու՞ Փաշինյանը ձեռնպահ մնաց ռազմագերի եզրույթն օգտագործելուց, բայց այն, որ գերիների հարցը Պուտինի հետ հանդիպմանը բարձրացվեց, սա կարևոր է մեզ համար, որովհետև Ադրբեջանը կատեգորիկ հրաժարվում է նրանց ճանաչել ռազմագերի, ինչպես նաև Եվրոպայի և Մարդու իրավունքների Եվրոպական դատարանը բազմիցս դիմել է Ադրբեջանին՝ պահանջելով իրենց մոտ պահվող հայ ռազմագերիների թվի և նրանց վիճակի մասին տեղեկատվություն, սակայն Ադրբեջանը կատեգորիկ հրաժարվել է Եվրոպական դատարանին որևէ տեղեկատվություն տրամադրել, ինչի արդյունքում ԵԴ-ն դիմել է Եվրոպայի խորհրդի նախարարների կոմիտե»,-ասաց Զոհրաբյանը հավելելով, որ հայ ռազմագերիների հարցը այս պահին գտնվում է ԵԽ նախարարների կոմիտեում և նախարարների կոմիտեն է նաև ներգրավված այս գործընթացում:

Պատգամավորը ընդգծեց, որ Հայաստանը որքան մեծացնի միջազգային ճնշումը Ադրբեջանի վրա, այնքան կմեծանան շանսերը, որ մենք ռազմագերիների հարցը կկարողանանք լուծել:

Մեր այն դիտարկմանը՝ եթե Հայաստանն արձանագրում է, որ Ադրբեջանը խախտել է համաձայնագրի 8-րդ կետը, չի վերադարձնում գերիներին, ինչու՞ չի դիմում Եվրոպայի խորհուրդ կամ միջազգային այլ ատյաններ՝ պահանջելով սանկցիա կիրառել Ադրբեջանի նկատմամբ, պատգամավորն արձագանքեց.

«Այստեղ ավելի հեշտ լուծում կա, քանի դեռ Ադրբեջանը չի կատարում համաձայնագրի 8-րդ կետը, Հայաստանը պետք է հրաժարվի 9-րդ և մնացած կետերի կատարումից, այսինքն՝ կոմունիկացիան չպետք է ապաշրջափակվի, Սյունիքով-Նախիջևանով Ադրբեջանին կապ ապահովելու ցանկացած գործընթաց իմպերատիվ կերպով պետք է դադարեցվի մինչեւ վերջին ռազմագերին և գերեվարված քաղաքացիական անձը չվերադառնա Հայաստան կամ Արցախ, որովհետև գերիների թվում կան նաև քաղաքացիական անձինք, մեր տեղեկություններով նրանց թվում նաև երեք կին: Պետք է դադարեցնել որևէ քննարկում կոմունիկացիաների ապաշրջափակման հետ կապված և որպես նախապայման դնել ռազմագերիների հարցը, որը համաձայնագրի 8-րդ կետով ամրագրված է: Պետք է Ադրբեջանին ասել, քանի դեռ դուք 8-րդ կետը չեք կատարել, գերիներին չեք վերադարձրել, թռնել 9-րդ կետին և խոսել կոմունիկացիաների ապաշրջափակման մասին անհեթեթություն է: Ցավոք, դա չի արվում»,-ասաց Զոհրաբյանը:

Վերջինս նաև հայտնեց, որ այս պահին բազմաթիվ դիմումներ կան թե՛ ՀՀ-ի կողմից, թե՛ առանձին անձանց կողմից՝ իրենց անհետ կորած և գերեվարված որդիների հետ կապված, Եվրոպական դատարանում ՀՀ կառավարության ներկայացուցիչը ևս դիմում ներկայացրել է:

Պատգամավորի դիտարկմամբ՝ Հայաստանը այս առումով շատ պասիվ է օգտագործում Սփյուռքի ռեսուրսը:

«Սփյուռքում ունենք հարգարժան մարդիկ, որոնք ԵՄ անդամ տարբեր երկրների կառավարություններում ունենա շատ լուրջ լծակներ:

Պետք է կարողանանք այդ մարդկանց հետ ճիշտ և գրագետ աշխատել: Մեր դեսպանատները շատ դեպքերում մատնված են անգործության և ընդամենը պրոտոկոլային նամակներ են հղում Եվրոպական կառույցներ: Մեր դեսպանատները Եվրոպական կառույցներում ժամանակ չպետք է ունենային, պետք է թակեին Եվրոպական պառլամենտի, ԵԽԽՎ անդամ բոլոր պատգամավորների դռները, հանդիպեին, քննարկումներ, կազմակերպեին, պետք է ցուցադրեին այն զարհուրելի կադրերը, որ մենք ամեն օր տեսնում ենք ադրբեջանական սոցիալական մեդիայում, թե ինչպիսի դաժան և անմարդկային վերաբերմունքի են ենթարկվում հայ ռազմագերիները: Այն աշխատանքը, որ պետք է արվեր , իհարկե, արվում է, բայց արվում է կիսաթոքերով, ամբողջ թոքերով մենք չենք տեսնում այդ աշխատանքը, իսկ այդ կերպ մենք չենք կարողանալու այս զգայուն և կարևոր խնդիրը լուծել»,-ասաց Նաիրա Զոհրաբյանը:

Զոհրաբյանը խոսքով՝ եթե Հայաստանը իր ողջ ռեսուրսն օգտագործի միջազգային հանրության վրա դրական առումով ճնշում գործադրելու համար, արդյունքն ակնհայտ կլինի.

«Քանի դեռ Ադրբեջանը տեսնում է մանեվրելու, նոյեմբերի 10-ից հետո գերեվարվածներին որպես ահաբեկիչներ և դիվերսանտներ ներկայացնելու դաշտ, շարունակելու է իր գործելաոճը: Ինձ համար հասկանալի չեն այն խաղաղասիրական կոչերը, որ հնչում են իշխանական տարբեր պատգամավորների և պաշտոնյաների կողմից: Ես սա համարում եմ անարգանք անհետ կորածների, ռազմագերիների և մեր զոհված զինվորների հանդեպ: Ալիևը շարունակում է իր հակահայկական հռետորաբանությունը , իսկ այդ ընթացքում հայկական կողմից խաղաղության կոչեր են հնչում»,-ասաց Զոհրաբյանը:

Իսկ թե ինչու՞ դեռևս գերիները չվերադարձած հայկական կողմը շտապում է քննարկել մեկ այլ համաձայնագիր, Զոհրաբյանը հորդորեց այդ հարցով դիմել Նիկոլ Փաշինյանին. «Ես չգիտեմ ՝ ինքն ինչ փաստաթուղթ է քննարկել: Կարծում եմ, եթե ինքը որևէ նոր բան ստորագրի առանց ռազմագերիների վերադարձի՝ ես կհիասթափվեմ, եթե այդ դեպքում ևս հանրության զգալի շարունակի պահել այն քար լռությունը և անտարբերությունը, որը հիմա է պահում:

Հայկական կողմն ունի լիարժեք բոլոր իրավունքները, որպես միջազգային իրավունքի սուբյեկտ, որպես ԵԽ անդամ,դիմել միջազգային տարբեր ատյաններ»,-մեզ հետ զրույցում ասաց պատգամավորը:

Աղբյուր` Փաստինֆո