Փաստ ինֆո

Ցանկացած քաղաքական իշխանություն ցանկացած երկրում ցանկանում է ունենալ հնազանդ դատական համակարգ, - «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասել է փաստաբան Հայկ Ալումյանը, անդրադառնալով դատավորների նկատմամբ ավելացող ճնշումներին:

Նա նկատեց, որ ժողովրդավարությունը բռնապետությունից առաջին հերթին տարբերվում է դատական համակարգի անկախության աստիճանով:

«Հիմա մենք աստիճանաբար տեղափոխվում ենք բռնատիրական պետության մոդելին: Նիկոլ Փաշինյանի բռնատիրական ձգտումները սկսեցին դրսևորվել 2018 թվականին, երբ չհանդիպելով քաղաքացիական հասարակության կողմից անհրաժեշտ դիմադրությանը, նրա այսպիսի պահվածքը աստիճանաբար արմատավորվեց: Այսպիսով, այն ինչը առաջ անհնարին էր թվում, դարձավ սովորական գործելակերպ: Նա ատելություն էր առաջացնում դատավորների նկատմամբ:

Դատավորի նկատմամբ ճնշումների վերջին դեպքը գրանցվել է Օնիկ Գասպարյանի գործով, մինչ այդ ճնշումների ու անգամ քրեական հետապնդումների են ենթարկվել Ռոբերտ Քոչարյանի գործով ոչ իշխանահաճո որոշումներ կայացրած դատավորները՝ Ալեքսանդր Ազարյանը, Դավիթ Գրիգորյանը, Արսեն Նիկողոսյանը։

Ըստ փաստաբանի, Փաշինյանի գործիքակազմը ենթարկվել է էվոլյուցիայի: Երբ նա հեղինակություն ուներ, Փաշինյանը, իր հանրահավաքների ժամանակ, ժողովրդի մեջ ատելություն էր փորձում առաջացնել դատավոր Ազարյանի և դատական համակարգի նկատմամբ: Երբ նա սկսեց կորցնել իր հեղինակությունը, նա աստիճանաբար սկսեց դատարանների նկատմամբ ավելի շատ ուժային լծակները օգտագործել: Դա մենք կարող ենք տեսնել դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի օրինակի վրա, երբ նա հրահրեց ամբոխին շրջափակել դատարանների շենքերը: Հետո, աստիճանաբար իր հեղինակության անկմանը զուգահեռ Փաշինյանը սկսեց շեշտը դնել օրենսդրական ճանապարհների վրա ՝ օրենքների, Սահմանադրության փոփոխության վրա:

Դրան հաջորդեց Սահմանադրական դատարանի դատավորների փոփոխությունը, Սահմանադրական դատարանի նախագահի փոփոխությունը: «Դա նշանակում է, որ իր հին գործիքակազմը այլևս չէր աշխատում: Հիմա Փաշինյանը հասել է վերջին կետին ՝ նա այլևս այնքան հեղինակություն չունի, որպեսզի ժողովրդի մեջ արթնացնի ատելություն դատական համակարգի, կամ դատավորների նկատմամբ, ու միևնույն ժամանակ իրավապահ համակարգը այլևս այնքան էլ պատրաստակամ չե իրականացնել իր ռեպրեսիաները դատական իշխանության նկատմամբ: Օրենսդրական փոփոխություններով էլ Փաշինյանը չի կարող լուծել իր առջև դրված խնդիրները: Հիմա վարչապետը հասել է վերջին կետին ՝ երբ ինչ-որ կրիմինալ տարրերի օգնությանն է դիմել: Սա անկման աստիճաններն են, որոնցով նա հետևողական անցնում է», - նշեց փաստաբանը:

Ալումյանը շեշտեց, որ դրանից հետո որպես կանոն խնդիրները սկսում են լուծվել կրիմինալ անցյալ ունեցող մարդկանց աջակցությամբ:

«Իսկ արդեն դրանից հետո, որպես կանոն, բռնապետերը լավագույն դեպքում իրենք են հայտնվում ճաղերի ետևում:

Բայց ես ոչ միայն չեմ ընդունում Փաշինյանի նման գործելաոճը և պայքարելու եմ դրա դեմ, բայց միևնույն ժամանակ ես մեղադրում եմ նաև քաղաքացիական հասարակությանը, որը, մեծամասամբ լուռ էր, երբ դատարանների նկատմամբ ճնշումները սկսվեցին:

2018 թվականից սկսված իրավապաշտպանների մեջ լյուստրացիա տեղի ունեցավ: Իրավապաշտպանների մեջ բացահայտվեց երկու տեսակ: Առաջին տեսակը ՝ որոնց համար մարդու իրավունքները նպատակ են, և երկրորդ տեսակը ՝ որոնց համար մարդու իրավունքները գործիք են, միայն իրենց հայտնի նպատակներին հասնելու համար», - շեշտեց Ալումյանը:

Հեղինակ՝ Անի Մշեցյան

Աղբյուր` Փաստինֆո