Փաստ ինֆո

Հայաստանի պատմության ամենասարսափելի և ամոթալի շրջանի թիվ 1 պատասխանատու և թիվ 1 մեղավոր անձը , ով ծրագրված պարտության խարան է դարձել հայության համար, ով 6-7 հազար /կոնկրետ թիվը թաքցնում է/ երիտասարդի կյանք է զոհաբերել թուրք-ադրբեջանական տանդեմին, 10-հազարից ավելիին հաշմանդամ դարձրել, հարյուրավորների գերեվարման և անհայտ կորած դառնալու պատճառ հանդիսացել՝ պետականորեն ոչ մի լուրջ քայլ չձեռնարկելով գերիների վերադարձի և անհայտ կորածներին հայտնաբերելու համար, այսօր էլ մատի վրա պարացնում է ողջ հայությանը։

ՀՀ վարչապետի աթոռը զավթածն իր անձի՝ ի շահ հայության ու Հայաստանի ոչ մի արժեք չներկայացնող գոյությամբ շարունակում է բացառապես իր և իր ընտանիքի ապահովության, անվտանգության և դեռ մի բան էլ՝ վերարտադրման հարցն առաջ տանել՝ ասես ոչինչ չի եղել։ Ասես երկրում ընդամենը կորոնավիրուսով պայմանավորված տնտեսական ճգնաժամ է և ինքն ու իր ապիկար կառավարությունը հիմա ողջ ուժով լծված են տնտեսության վերականգնման գործին։

Մկան ծակը 1000 թումանով առածը, որ առանց ոստիկանական բազմապատիկ պաշտպանության 100-200 մետր մայրաքաղաքի կենտրոնում վախենում է քայլել, ով մի անգամ արդեն հայտարարել ու հասցրել էր հրաժարվել արտահերթ ընտրությունից, սարսափելով դրա սահմանադրորեն տրված հնարավորությունների համատեքստում մեկ ժամ անգամ մնալուց, հանկարծ ոչ դես, ոչ դեն, արտահերթ ընտրության օր ու ժամ է նշանակում, իր «սեկունդանտների» հետ հանդիպել-պայմանավորվելուց հետո։

Ընդ որում, օրն ու ժամը որոշում է ինքը, բացարձակ թքած ունենալով խորհրդարանական մեծամասնություն կոչվող զանգվածի վրա։ Ընդհանրապես՝ անտեսելով արտահերթ ընտրությունների գնալը նախապատրաստող օրենսդրության հոդվածները, նախագահական ինստիտուտի և Մայր օրենքի բացարձակ անտեսմամբ։

Երկիրն իր ստորագրությամբ պարտության մատնածը արտահերթ ընտրության օրն ու ժամը նշանակում է մոտավորապես ՏԵՑ-ի կռուգում «ռազբոռկայի» ժամ պայմանավորվելու նման։

Քանզի արդեն որպես հաղթաթուղթ առկա է Տեր-Պետրոսյանի փրկարարական հայտարարությունը՝ աթոռից կառչածի և նրա ընտանիքի անվտանգության ապահովման, այսինքն, դավաճանին փրկելուց և մինչ ընտրությունը արտասահմանում հարմար տեղավորելուց հետո արտահերթ ընտրությունների գնալու մասին։

Բնականաբար, Լևոն Տեր-Պետրոսյանին երկրորդող աթոռից կառչածը պիտի որոշ, իրեն հատկանշական խմբագրումներ մտցնի։ Ասենք, «անհապաղ և ինքնակամ հրաժարականից» «անհապաղը» պիտի որ սղղացնի, Ազգային ժողովի կողմից անձեռնմխելիության իրավական երաշխիքները պիտի կլոր կնիքով կնքել ու ստորագրել տա, վարչապետի պարտականությունները՝ չեզոքության հանգամանքով անկուսակցական փոխվարչապետի վրա դնելու՝ Տեր-Պետրոսյանի առաջ քաշած հարցն էլ՝ որպես արդար ընտրության երաշխիք՝ մերժի․․․

Ընդհանրապես, այս ամբողջ ներկայացումը՝ տարբեր արարներով՝ կոնկրետ ձևակերպում ունի՝ «իշխանության՝ ամեն կերպ վերարտադրվելու ցանկություն» և վերը նշվածները՝ նիկոլոկան ուսապարկերով, մարզպետ ու համայնքապետով, անգործ-գործադիրով սուտի ընդդիմադիրներ ԼՀԿ-ով ու ԲՀԿ-ով հանդերձ՝ հիմա լծվել են դրան։

Վերին, փիլիսոփայական մակարդակում, ինչ խոսք, հիմնադիր նախագահն է։

Իրականում՝ մեր այս կատաստրոֆիկ-ապատիկ վիճակում այսպես հորթային հրճվանքով արտահերթ ընտրության մասին խոսելը, ընտրության գնալը, ընդ որում, այնպիսի մեկի կազմակերպմամբ, ով աղետի, պատերազմի, հայրենազրկման և բազմաթիվ մահերի հետ է զուգորդվում, ով ազգի մի հատվածին մյուսի դեմ է հանել և պետական ինստիտուտների տոտալ ոչնչացման ճանապարհն է բռնել, ով երկու տարվա ընթացքում օրինականացրել է կոռուպցիան, ավելացրել պետական պարտքը՝ հանուն իր և իր շրջապատի հղփացման, ով իր իսկ ծննդավայրում բողոքի ակցիա իրականացնողների հանդեպ որպես պատիժ «արյան գետեր է ուզում տեսնել», հավասարազոր է ինքնաոչնչացման, պետության վերջնական ոչնչացման գնալու։

ՈՒշքի եկեք, հայեր, հետո ուշ է լինելու։

Որպես և ասաց ոմն այս օրերին՝ «Ավելի մեծ սուտ, քան «հայի հետին խելք» իմաստակությունը, երբեք գոյություն չի ունեցել»։

Աղբյուր` Փաստինֆո