Փաստ ինֆո

Կապիտուլյանտ վարչապետ Փաշինյանի թիմը, համակիրները երբ պատեհ-անպատեհ հակադրելով նրան իր նախորդների հետ ասում են, թե՝ վերջինս ժողովրդի ընտրյալ, լեգիտիմ վարչապետն է, ըստ էության մեծապես սխալվում են։ Սխալվում են, քանի որ գունավոր հեղափոխության օրերից մինչ օրս գտնվում են նրա մանիպուլյացիաների ազդեցության ներքո։

Հուսամ, որ նա լավ հիշում է, թե ինչպես ընտրվեց վարչապետ։ Ընդ որում, հիշում է, որ իրեն ուղղակի ընտրությամբ ժողովուրդը չէ, որ ընտրել է, նա վարչապետի աթոռին փողոցից ուղղակի վայրէջք է կատարել այն ժամանակի խորհրդարանական մեծամասնության՝ ՀՀԿ-ի՝ երկրի կայունությունը չվտանգելու, արյունահեղության չգնալու շնորհիվ։ Ընդ որում, Հանրապետության հրապարակում հավաքված զանգվածների ճնշման հետևանքով, այլ ոչ թե՝ պատգամավորների ազատ կամարտահայտությամբ, քանի որ դրան նախորդել էր Փաշինյանի համախոհների և կուսակիցների ապաբարոյական և անմարդկային գործողությունները ՀՀԿ-ական պատգամավորների նկատմամբ։

Այս օրերին, երբ վարչապետի աթոռին համառորեն կառչած Փաշինյանը «ոչ մի կոմպրոմիս» նշանաբանով է առաջնորդվում, արժե հիշեցնել, թե ինչպես էին հանրապետական պատգամավորներին՝ կին, տղամարդ հաշվի չառնելով՝ դագաղներ ու ծաղկեպսակներ ուղարկում, սև ժապավեններ կապում նրանց տների մոտ, հեռախոսահամարներն էլ՝ ֆեյսբուքով տարածում՝ հրապարակում հավաքված բազմությանն ուղղորդելով նրանց դեմ։ Այդպես, զոռով, փողոցի ճնշման, իրենց ընտանիքները վտանգելու սպառնալիքից ազատվելու գնով այն ժամանակվա իշխանությունները նրան վարչապետ դարձրին։

Այսինքն, շանտաժով, ինչպես միշտ է եղել։ Եվ գիտե՞ք, որն էր հետաքրքիրը, նա՝ «ժողովրդի ընտրյալը», հրապարակում հավաքված ժողովրդին էլ փաստի առաջ կանգնեցրեց, քանի որ «Մերժենք Սերժին» կարգախոսով ընթացող շարժումը ինչ-որ պահից սկսած շարժման առաջնորդը ձևափոխեց ու մանիպուլացրեց, ժողովրդի ընտրյալ վարչապետի հարց դնելով, ինչն անակնկալ էր ոչ միայն ժողովրդի, այլև իր համախոհների համար։ «Վարչապետի թեկնածուն կլինի ժողովրդի թեկնածուն, նա, ում կընտրի ժողովուրդը ...»՝ գունավոր հեղափոխության առաջնորդի հայտարարությունը հանրությունն ընկալեց այնպես, ինչպես Փաշինյանն էր ծրագրել, մանավանդ, դրան հետևեց՝ եթե ինձ կընտրեք․․․ շարունակությունը և անավարտ մտքի ազդեցությունն արդեն հրապարակում հավաքված զանգվածին փոխանցվեց։

Այնպես որ, «ժողովրդի ընտրյալ վարչապետ» եզրույթը Փաշինյանի հերթական շանտաժն ու մանիպուլյացիան է, որով նա կարողացավ և՛ ժողովրդին, և՛ այն ժամանակի ընդդիմությանը փաստի առաջ կանգնեցնել։

Այս ամենն անցյալում է, իհարկե, բայց այսօր էլ մենք ականատեսն ու վկան ենք նույն այս՝ վարչապետի աթոռը զավթած անձի խարդավանքներին ու անմաքուր խաղերին։ Բացարձակ հեռու՝ պետականության գիտակցումից ու պետական մտածողությունից, այսօր էլ նա՝ կառչելով վարչապետի աթոռից՝ շարունակում է՝ երկրի անվտանգությունը մշտապես և շարունակաբար իր սնափառությանը զոհաբերել՝ բանակը, պետության բոլոր համակարգերը իր խամաճիկը դարձնելու ցանկություն դրսևորելով։

Նախօրեին երկրում ստեղծված իրավիճակով պայմանավորված՝ ՀՀ զինված ուժերը պահանջեց ՀՀ վարչապետի և կառավարության հրաժարականը, որն, ակնհայտորեն, դանակը ոսկորին հասցնելու քայլ էր ու զինված ուժերի գլխավոր շտաբն այլևս չկարողացավ հանդուրժել անհանդուրժելին՝ արտահայտելով իր վճռական բողոքը։ Առիթը դարձավ անհեռատես և չհիմնավորված պատճառներով ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետի 1-ին տեղակալին պաշտոնից ազատելու փաստը, որն իրականացվել էր առանց ազգային և պետական շահերը հաշվի առնելու՝ հիմնվելով միայն անձնական և հավակնոտ զգացմունքների վրա:
Պատկերացնու՞մ եք, որքան է ՀՀ ԶՈՒ համբերության բաժակը լցվել, որ այլ ելք չի տեսնում ՝ քան ՀՀ վարչապետի և կառավարության հրաժարականը, քանզի նրանք այլևս ի վիճակի չեն ընդունելու ադեկվատ որոշումներ՝ հայ ժողովրդի համար այս ճգնաժամային և ճակատագրական իրավիճակում:

Ի՞նչ է հաջորդում 4 տասնյակից ավելի բարձրաստիճան սպաների ստորոգրությամբ ՀՀ ԶՈՒ՝ այս դժվարին որոշմանը։ Բնականաբար, Փաշինյանի՝ հերսոտած ճղճղոցը, բնականաբար՝ մեր միակ պաշտպան ու հենարան բանակի սպաների դեմ պատիժներ կիրառելու միջոցների փնտրտուքը։ Բնականաբար, այս ամենը՝օրենքի խախտումներով, բացահայտ ու միջնորդավորված առաջարկներով ու սպառնալիքներով։

․․․Հայաստանն այսօր երկու բանակների է բաժանված։ Եվ գիտե՞ք որն է պարադոքսը՝ «Թող ոչ մի զոհ չպահանջվի ինձնից բացի» չարենցյան տողերը Տեր-Պետրոսյանին կրկնօրինակելով առիթով և անառիթ արտասանողը երկիրը պարտության մատնելուց ու անհամար զոհեր տալուց հետո, այսօր անգամ՝ պատրաստ է ամեն բան զոհաբերել՝ հանուն իր խղճուկ իշխանության։
Ինքզինքը լեգիտիմ ու ժողովրդի կողմից ընտրված համարողը երեկ քաղաքացիական հագուստով ոստիկաններին էր որպես իր համակիրներ հրապարակ հանել, հրահանգել էր բոլոր մարզպետներին ու գերատեսչությունների ղեկավարներին ցանկացած գնով փողոց հանել իրենց աշխատակազմերին, ի դեպ, քիչ չէին եղել Փաշինյանին սատարելուց հրաժարվող և աշխատանքից դիմում գրելով ազատվողները։ Իսկ այսօր հրահանգել էր իր ԱԺ ուսապարկերին ոչ մի դեպքում չներկայանալ ԱԺ նիստին, ուր օրակարգային էին երկրում ստեղծված իրավիճակը քննարկելու և ռազմական դրությունը չեղարկելու հարցերը։ Չեկան, չներկայացան «ընտրյալները», թեպետ խորհրդարանական ընդդիմությունը 33 ստորագրության փոխարեն 35-ն էր ապահովել։ Իսկ արտահերթի կայացման համար անհրաժեշտ էր, որ Ազգային ժողովի խորհուրդը հաստատեր օրակարգը․․․

Ա՛յ այսպես էլ պետությունը դարձրած իր անձնական դուքանը, արդեն 3 տարի իր և իր «լեգիտիմ ուսապարկերի» գերին է դարձրել պետությունը։ Անկումների սարսափի, հակահայ իշխանության, վերջը տալու իր քայլը Բանակը, Զինված ՈՒժերը արել է։ Բնականաբար, ի պաշտոնե՝ պետության և պետականության կարևորմամբ առաջնորդվող այլ ինստիտուտների հաջորդիվ սպասվելիք կարևոր քայլեր պիտի լինեն։ Ազգային անվտանգության ծառայություն, Դատախազություն, Ոստիկանություն՝ ձեզ շանս է տրված, ընտրել պետությունը և պետականությունը, թե՞ ընտրել չընտրելիին։

Հայաստանի և հայության ներկա ողբերգական վիճակը շատ է հիշեցնում Անդերսենի «Թագավորի նոր զգեստը» հեքիաթը: Կերպարները մեկին մեկ են, մի կողմում՝ մերկ վարչապետի և կառավարության մերկությունը ցուցանող կառույցները, ընդդիմադիրները, գիտակից մարդիկ են, մյուս կողմում՝ իրենց «մերկ թագավորին» ծափահարողները՝ կռապաշտ ու աթոռապաշտ․․․

Ցավոք՝ մեր տարբերությունն այն է, որ մերը՝ հեքիաթ չէ, այլ եռամյա մղձավանջային իրականություն։ ՀՀ վարչապետը մերկ է, նա երկիրը տանում է կործանման և ուրեմն, պիտի հեռանա։

Հեղինակ՝ Ա․Ե․

Աղբյուր` Փաստինֆո