Փաստ ինֆո

«Ես հույս ունեի, որ հունվարի 28 - ին Հանրապետության հրապարակում ավելի շատ մարդ կհավաքվի, իսկ եկել է մոտ 2000 մարդ», - «Փաստինֆո» - ի եթերում հայտարարել է կինոպոդյուսեր Արմեն Գոհիգորյանը: «Եվ, որքան էլ տարօրինակ է, կային շատ կանայք, ովքեր ի դեպ բավականին մարտական էին տրամադրված: Եկածների թվի առումով ես որոշակի հիասթափություն ունեմ։ Չնայած այդ օրը տեղի ունեցան հիանալի հանդիպումներ։ Օրինակ՝ նորվեգացի հայի հետ, նա այժմ գտնվում է Վանաձորում։ Մարդը իր պարտքն է համարել լինել հրապարակում, ինչպես ևամստերդամցի հայը, կամ Շրի Լանկայից մի աղջիկ, որն այդ օրը հատուկ էր եկել եւ հարցրել է ինձ. «Եվ ի՞նչ»:

«Մյուս կողմից, համահայկական հավաքն օգնեց պատռել «բամոցային զորքերի» դիմակներն, ովքեր տներում նստած, հայտարարում էին. «Մենք դուրս չենք գալիս ցույցի, որովհետև այնտեղ «նախկիններն են»: Իսկ նախկիններ հունվարի 28-ին չկային,եւ որտեղ ե՞ք դոք»:- շարունակում է զրուցակիցը։ «Նման մարդկանց չեմ ուզում տեսնել։ Ֆեյսբուքում Նիկոլին պատռում են, իսկ իրենց նստատեղերը բարձրացնել, և դուրս գալ ցրտին հրապարակ՝ դա նրանց համար չէ»։

Կինոպրոդյուսերը հիշել է 2018 թվականին Փաշինյանի կողմնակիցների կողմից Ռադիոտան գրավումը, երբ ընդամենը մի լրագրող՝ Լիկան, թույլ չտվեց դա անել։ Նա դուրս էր եկել «աղանդավորների ևՍորոսի վաստակների» դեմ՝ թույլ չտալով, որ նրանք անցնեն։ Կինոպրոդյուսերը զուգահեռներ է անցկացրել հունվարի 28-ի իրադարձությունների հետ, երբ իշխանությունները, որոնք ժամանակին չէին խորշում նման մեթոդներից, այլ կերպ վարվեցին։ «Ոստիկանությունն այդ օրը ցույց տվեց, թե ինչպես է նա ձեզ պաշտպանում, ձեր փողի դիմաց, իսկ մենք ցույց տվեցինք, որ մտադիր չենք լռել», - մեկնաբանել է նա:

«Այն կարծիքը, որ Նիկոլին աջակցում է միայն «տգիտությունն» ու «ժեխը» ՝ ճիշտ չէ, - կարծում է Ա.Գրիգորյանը: Նա կողմնակիցներ ունի նաև հեղինակավոր Վահագնի թաղամասում, օրինակ՝ և պետհամալսարանում, և այլուր։ Բայց կարգին մարդը չի կարող աջակցել Նիկոլին։ Ինչպես կարելի է լինել պատերազմի ժամանակ իր զորքերը դավաճանած մարդու կողմնակիցը»:

 «Մարդիկ այս տարիների ընթացքում կորցրել են ազգի հասկացությունը», - ասում է կինոպրոդյուսերը։ Վերջին 20 տարիների ընթացքում, երբ աշխարհում հաղթել է «սպառողի հասարակությունը», այսինքն՝ առաջին պլան են մղվել նյութական արժեքները, մարդիկ առաջնորդվել են դրանով, և իրենց երեխաներին դաստիարակել են այդ ոգով։ Իսկ երբ պատերազմը եկավ, ամենաուղիղ իմաստով, թշնամին հայտնվեց մեր դարպասների մոտ, հասարակության մեծ մասը շարունակում է ապրել այնպես, ինչպես ապրում էր՝ նստել սրճարանում և կեսօրից հետո կապուչինո խմել»։

«Այժմ մեզ մոտ իրավիճակն ավելի վատ է, քան 90-ականներին», - կարծում է զրուցակիցը: Այն ժամանակ երկրում ապահովվեց քաղաքացիների անվտանգությունը, իսկ հիմա դա չկա։ Մեր Սահմանադրությամբ երաշխավորված ժողովրդի անվտանգության իրավունքը լիովին խախտվել է»։

Պատասխանելով այն հարցին, թե ինչու Նիկոլը չի հեռանում, Ա. Գրիգորյանը, ի թիվս այլ պատճառների, նշել է, որ «իրեն թույլ չեն տալիս հեռանալ իր արտասահմանյան ղեկավարներ»' հավելելով, որ Թուրքիան եւ Ադրբեջանը ոչ ոքի չեն աջակցել այնպես, ինչպես իրեն:

«Մենք կգանք, իսկ նա կհեռանա։ Նա անպայման կհեռանա։ Ահա նրա կինը Մոսկվայում տուն է նայում Ռուբլովկայում, որտեղ, իմիջիայլոց, շատ հայեր են ապրում, որոնք թույլ չեն տա նրանց այնտեղ հանգիստ ապրել։ Մտածում են, որ գնելու մի տուն Ռուբլյովկայի վրա, ճաշելու են «Ցարսկայա օխոտա»-ում և ապրելու են անհո՞գ: Թող իմանան, որ դա բացառված է»։ - հայտարարում է կինոպրոդյուսերը։

Լանա Մշեցյան

Աղբյուր` Փաստինֆո