Փաստ ինֆո

Ոչ մի պատրաստություն չանցած տղաներին առաջնագիծ տանելն ամենածանր հանցագործությունն է, որն արվել է գերագույն գլխավոր հրամանատարի անմիջական մեղքով։ Այս մասին «Պրեսսինգ» հաղորդման եթերում ասել է «Այլընտրանքային նախագծեր» խմբի անդամ, քաղաքագետ Գեղամ Նազարյանը։

«Երբ դեռ ինչ-որ մեկի մոլագար գլխում չէր ծագել այն միտքը, որ զոհերի, վիրավորների և անհետ կորածների թիվը պետական գաղտնիք էր, հրապարակվում էին զոհված զինծառայողների ցուցակները։ Ցուցակներում շատ քիչ տղաների անուն կգտնեք, որ ծնված է 2002թ., մեծ մասը 2000-2001թթ ծնված տղաներն են։ Պատճառն այն է, որ 2002թ ծնված երեխեքն ընդամենը մեկ-երկու ամսվա, շատերը՝ մի քանի շաբաթվա ծառայողներ էին և իրենք ոչ մի օգուտ չէին կարող տալ առաջնագծում, հակառակը՝ կխանգարեին, որովհետև իրենք չունեին կրակային փորձ, չունեին ամենատարրական փորձը, թե ինչպես պետք է պաշտպանվել հրթիռային, ԱԹՍ-ների հարվածներից»,- նշեց Նազարյանը։

Նազարյանը կասկածներ ունի, որ ցուցակներում ի սկզբանե 2002թ ծնված տղաների անունները չի նշվել՝ հասարակությանը չցնցելու համար։ Նազարյանի խոսքով՝ 2002թ ծնված տղաները պետք է նախ պատրաստություն անցնեին, հետո փոխարիներին առաջնագծում գտնվող տղաներին։

Նշենք, որ Գեղամ Նազարյանի որդին զոհվել է Արցախյան պատերազմում, սակայն տևական ժամանակ համարվում էր անհետ կորած, նրա մարմինը միայն վերջերս է հայտնաբերվել։

Նազարյանը հայտնեց, որ ընտանեկան հետաքննությամբ պարզել են, որ հենց որդու՝ Աբգարի զորամասում տղաները հանգիստ քնած են եղել, երբ սեպտեմբերի 27-ի առավոտյան սկսվել է հրթիռակոծությունը։

Նազարյանը պատմեց, որ վերջին անգամ սեպտեմբերի 26-ին է խոսել որդու հետ, սեպտեմբերի 24-25-ին որդին ասել է, որ փորձարկումներ են արվում՝ տագնապի ժամանակ անվտանգության կանոնների վերաբերյալ և փոխարենը հրամանատարները տանեին զինվորներին թաքստոցներ, պլացում են շարել, իսկ հրամանատարներից ինչ-որ մեկը եկել և ասել է. «Դուք հո հոգեկան հիվանդ չեք, մենք փորձարկում ենք հարձակման դեպքում ինչ պետք է անենք, դուք տանում պլացում եք շարել, որ հեշտ զոհվեն, դա՞ է ձեր հրահանգը»։

Նազարյանը նշեց, որ պատրաստվում է ամեն ինչ անել՝ ճշմարտությունը վեր հանելու համար և կստեղծի հարթակ, որտեղ կմիավորվեն անհետ կորած զոհված, գերեվարված զինվորների ծնողները, կանեն քայլեր՝ տղաների հիշատակը վառ պահելու համար, որովհետև տղաները «հանուն ոչնչի» չեն զոհվել, հայրենիքի համար են արել։

Աղբյուր` Փաստինֆո