Փաստ ինֆո

18-ամյա Մխիթարն իր ընտանիքի առաջնեկն էր։ Կիսատ թողեց ուսումը, երգեցողությունն ու գնաց հայրենիքին պարտքը տալու։ Մխիթարը զորակոչվելուց հետո առաջին 15-օրը կարանտինի մեջ է անցկացրել ու մեկնել Ջաբրայիլ։ Փաստացի՝ 11 օրվա զինծառայողը, որն անգամ մարտական պատրաստություն չէր անցել, սեպտեմբերի 27-ին հայտնվեց պատերազմի թեժ կետերում. Նորակոչինները կենաց-մահու կռիվ էին տալիս։ Թեև երբեմն զանգում ու վստահեցնում էր, որ ամեն ինչ լավ է, հայրը՝ Գարիկը, անհանգիստ էր ու ավելի շատ լարվեց, երբ հոկտեմբերի 4-ից հետո որդուց այլևս զանգեր էլ չստացավ։

Հերոս տղաներին, որ երբեք արկի ձայնն անգամ չէին լսել ու դեռ նոր էին սկսում հայրենիքի պաշտպանության գործը, դժվար օրեր էին սպասվում։ Չնայած կարճ ժամանակ են եղել մարտի դաշտում, բայց անհերքելի է՝ զոհվել են հերոսաբար։ Զինվորների մի խումբ ռազմի դաշտից մեկնել էին հրամանատարին փրկելու, նրանցից միայն երկուսն էին ողջ մնացել։

Հերոսի հայրն ու հորեղբայրը մի քանի օր որդուց լուր չունենալով ու ոչ մեկից օգնություն չստանալով՝ իրենց միջոցներով հոկտեմբերի 11-ին մեկնել են Արցախ՝ երեխային գտնելու, բայց չի հաջողվել։ Հերոսի մարմինը հաջողվել է գտնել երկու ամիս անց միայն` դեկտեմբերի վեցին:

Մխիթարյանների տանը հոկտեմբերի 15-ին ծնվեց չորրորդ արու զավակը։ Մխիթարն անհամբեր սպասում էր փոքր եղբոր աշխարհ գալուն, անակնկալ էր պատրաստել, բայց չհասցրեց ընտրել եղբոր անունը։

«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում հարազատները պատմեցին, որ Մխիթարը բազմակողմանի զարգացած էր՝ հաճախում էր թատերական խմբակ, դաշնամուր նվագում։ Սովորում էր նաև Նոր գեղիի գյուղատնտեսական քոլեջում։ Փայլուն ապագա էր սպասվում Մխիթարին՝ ինչ ուղղի էլ որ բռներ։

Ապագայի հետ կապված շատ ծրագրեր էր կազմել հոր հետ։ Հայրը խոստացել է՝ փուլ առ փուլ իրականացնելու է դրանք։ Որդու փոխարեն ավարտին կհասցնի Մխիթարի երազանքի տան շինարարությունը՝ ճիշտ այնպես, ինչպես Մխիթարն էր որոշել՝ շատ սենյակներով, որ հյուրերի համար միշտ տեղ լինի։

Մանրամասները` տեսանյութում

Աղբյուր` Փաստինֆո