Փաստ ինֆո

Այսպես կոչված՝ քաղաքակիրթ աշխարհի և միջազգային կազմակերպությունների երկակի ստանդարտների շքերթի հերթական ականատեսն ու վկան ենք թե՛ այս օրերին, թե՛ավելի վաղ նաև, ամբողջ պատերազմի ընթացքում, երբ փոքրիկ Արցախը և ողջ հայությունը միայնակ կռիվ էր տալիս Ադրբեջանի, Թուրքիայի, Իսրայելի զինված ուժերի և բացառությամբ՝ Ռուսաստանի, մյուսների՝ քար լռության դեմ։ Դեռ այն օրերին էր շրջանառվում, որ Թուրքիան հսկայական գումարներով կաշառել է աշխարհի լրատվամիջոցներին, որ իրենց էջերում արցախյան երկրորդ պատերազմի մասին թուրքադրբեջանական տանդեմի դեմ հրապարակումներ չանեն, ավելին, Արցախի թեմային չանդրադառնան ընդհանրապես։ Որպես արդյունք՝ հատուկենտ էին անդրադարձները։

Հիմա, պատերազմի ավարտից և Հայաստանի համար Փաշինյանի ձեռամբ կապիտուլյացիոն պայմանագրի ստորագրումից հետո, նոր իրողությունների հետ ենք բախվում։
Մասնավորաբար, նախօրեին ՀՀ ՄԻՊ Արման Թաթոյանն արձանագրում է՝ «Ադրբեջանի նախագահը, իշխանության այլ մարմիններ ևս ողջ հայ ժողովրդի ու Հայաստանի բնակչության մասին խոսում են էթնիկ զտումների ու ցեղասպանության բացահայտ սպառնալիքներով»:

Այսինքն, հայության նկատմամբ անցյալ դարասկզբին և դարավերջին ցեղասպանություն իրականացրած թուրք-ադրբեջանցին այսօր հոխորտում և սպառնում է հայությանը՝ նոր ցեղասպանությամբ։

ՈՒշագրավ է, որ թշնամի երկրի ղեկավարի այս հայտարարություններին մեր իրականության մեջ չի արձագանքում ո՛չ վարչապետի աթոռն զբաղեցնող անձը, և ո՛չ էլ ԱԺ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնողը։ Ո՞րն է այս տոտալ լռության պատճառը, այն դեպքում, երբ պատասխան տվողն իրենք պիտի լինեին։ Ո՞րն է լռության պատճառը, երբ, բան է, ընդդիմադիր շրջանակներից մեկը բավական է իրենց հասցեին մի հայտարարություն անի, ուսապարկերի ու ֆեյքերի մի ողջ վարձու բազմություն տարբեր կողմերից հարձակվում է։ Այսինքն, ՀՀ պահի իշխանությունն էլ երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում։ Ինչու՞։

«Նրանք բացահայտ վիրավորում են հայ ժողովրդի արժանապատվությունը, հրահրում են թշնամանք և դա անում են աշխարհում յուրաքանչյուր հայի, Հայաստանում ապրող յուրաքանչյուր մարդու անձնական արժանապատվությունը նվաստացնելու նպատակով»,-փաստում է ՀՀ ՄԻՊ-ը:

Սակայն՝ Հայաստանի պատասխանը զրոյական է։ Ավելին, ՀՀ իշխանությունը որպես երկնքից իջած մանանա ժողովրդին հրամցնում է հայերի ցեղասպանությունն իրագործած և այդ միտքն այսօր էր մտմտածող Թուրքիայի հետ առևտրատնտեսական, բաց սահմանների մասին մի հեքիաթ, որը վերջինս ժառանգել է 90-ականների ՀՀՇ-ական իշխանություններից՝ որպես «լավ ապրելու բանաձև»։ Բանաձևի առաջին կետը՝ «Արցախի հանձնենք, լավ կապրենք», հիմնական մասով իրականացվել է, հիմա՝ ապաշրջափակումը, սահմանների բացումն է մնում և թուրքերի հետ քիրվայություն անելու՝ տասնամյակների երազանքը ի կատար ածելը։ Սրան է լծված Արցախն ու Հայաստանը թուրքերին հանձնող, թրքահպատակ և արդեն իսկ բարձրաձայնված և Թուրքիայի կողմից չհերքված՝ այդ պետության գործակալ- պահի իշխանությունը՝ իր լիդերներով։

Բայց վերադառնանք կրկին երկակի ստանդարտներին։

Տեսեք, երեկ աշխարհի լրատվամիջոցները ձայնները մեկ արած՝ տարածում էին, թե՝ ՌԴ նկատմամբ պատժամիջոցները խստացնել է պետք, քանզի ՌԴ ընդդիմադիր գործիչ, հետախուզման մեջ գտնվող Նավալնին Գերմանիայից վայրէջք է կատարել Մոսկվայում և միանգամից՝ ձերբակալվել ՌԴ իշխանությունների կողմից։ Սակայն նույն այդ երկրները և միջազգային կառույցները Ադրբեջանում գերեվարված և անմարդկային պայմաններում 3-4 ամիս արդեն պահվող հայ գերիների թեմային բնավ իսկ չեն անդրադարձել, չեն դատապարտել Թուրքիային և Ադրբեջանին իրենց վարած քաղաքականության համար, թեպետ այս համատեքստում տվյալ պետությունները բազմաթիվ միջազգային կոնվենցիաներ են խախտել, խախտում ու ոտնահարում։ Ի՞նչ է, վախենու՞մ են Թուրքիայից և Ադրբեջանից, շահեր ու շահագրգռությու՞ններ ունեն։ Դրա՞ համար են երկակի ստանդարտներով առաջնորդվում։

Ի վերջո, այստեղ տեղին է հիշել նաև պարզունակ մի բանաձև՝ «ուժեղի մոտ միշտ էլ թույլն է մեղավոր»։ Այսօր աշխարհը, թուրքադրբեջանական եղբայրությունից մինչև նրանց ՆԱՏՕ-յական գործընկերներ ի դեմս Փաշինյանի, գործ ունի թույլիկ, պարտված, կապիտուլյացված և բազմիցս նվաստացված իշխանության հետ, որին ստիպում է, որից պահանջում է, որին պարտադրում է։ Մանավանդ, ակնհայտ է, որ դիմացինը թույլ է տալիս, որ իրեն ստորացնեն ու նվաստացնեն։

Պատմությունը կրկնվելու սովորություն ունի։ Բայց ելք միշտ կա։ Ելքը աշխարհի հետ արժանապատվության դիրքերից, անժխտելի փաստերով և փաստարկներով հարաբերվելն է, որը չի կարող անել մեկը, ով ստորացված ու նվաստացված է, և սեփական երկրում ունի դավաճանի կարգավիճակ։

Մարինե Մինասյան

Աղբյուր` Փաստինֆո