Փաստ ինֆո

ՀՀ նախկին զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանի մասնագիտական ունակությունների, փորձառության վրա որևէ մեկը կասկածել չի կարող, նա իրավաբանի բացառիկ տեսակներից է, բայց միևնույն ժամանակ իր անցած ճանապարհը, մասնավորապես, իր զինվորական դատախազության հետ կապված գործառույթները շատ հիվանդագին են եղել։ Մի շարք գործերի՝ զինվորականների մահվան դեպքերի հետ կապված , հատկապես այդ տարիներին ունեցել ենք լրջագույն խնդիրներ։ Այս մասին «Փաստինֆո»֊ի հետ զրույցում ասաց իրավապաշտպան Նինա Կարապետյանցը։

Հիշեցնենք, որ այսօր ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության ղեկավարը հայտարարել է, որ որոշել են ԲԴԽ անդամի պաշտոնում առաջադրել է Գագիկ Ջհանգիրյանի թեկնածությունը։ Վերջինս համարվում է նախորդ իշխանության վատագույն ներկայացուցիչներից մեկը՝ ՀՀՇ-ի իշխանության տարիներին եղել է ՀՀ արդարադատության նախարարի տեղակալ, ԿԸՀ նախագահի տեղակալ եւ համարվում Հայաստանում ընտրակեղծարարության կնքահայրը, իսկ Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտոնավարման տարիներին եղել է ՀՀ զինվորական դատախազ, ապա ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ։ 2008թ. նա հեռացվել է համակարգից քաղաքականությամբ զբաղվելու համար, քանի որ ՀՀ օրենսդրությունը թույլ չի տալիս դատախազներին պաշտոնավարմանը զուգահեռ զբաղվել նաեւ քաղաքականությամբ։

Բազմաթիվ զինվորական գործերով զոհված զինծառայողների ծնողները Գագիկ Ջհանգիրյանին մեղադրել ու մեղադրում են գործերը կոծկելու, զինվորների մահվան հանգամանքները խեղաթյուրելու մեջ։

Բացի այդ նշենք, որ Ջհանգիրյանը 66 տարեկան է, մինչդեռ ԲԴԽ անդամ կարող է նշանակվել մինչեւ 65 տարեկան անձը. Դատական օրենսգրքի 80-րդ հոդվածի 9-րդ կետը, որը նկարագրում է ԲԴԽ անդամներին ներկայացվող պահանջները, հաստատում է, որ Ազգային ժողովի կողմից որպես Բարձրագույն դատական խորհրդի անդամ չի կարող ընտրվել այն անձը, որն ունի օրենքով դատավոր նշանակվելու համար սահմանված որեւէ սահմանափակում:

Կարապետյանցն ընդգծեց, որ Ջհանգիրյանի կերպարն ընդունելի չէ, բացի դա, հասկանալի չէ, թե ինչ հակակշիռների մասին են խոսում իշխանությունները։

«Հասկանալի չէ, թե ինչ հակակշիռների մասին են խոսում իշխանությունները, ԲԴԽ֊ում հակակշիռ ստեղծելը ո՞րն է, այդ մարմնում որևէ մեկը չպետք է լինի որևէ մեկի յուրայինը, այնտեղ պետք է լինեն բացառապես իրենց գործառույթներն իրականացնող մարդիկ, ոչ թե՝ յուրայիններ։ Հատկապես հեղափոխությունից հետո ենթադրվում է, որ պետք է գաղափարական փոփոխություն լինի, ոչ թե՝ յուրայինների կամ ոչ յուրայինների։ Այդ մոտեցումն ինձ համար հասկանալի չէ, մտավախություն ունեմ, որ մենք վերադառնում ենք վատագույն ավանդույթներին, որոնք ունեցել ենք ՀՀԿ֊ի ժամանակ»,֊ նշեց Կարապետյանցը՝ հավելելով, որ եթե Գագիկ Ջհանգիրյանին փորձում են որպես հակակշիռ ներկայացնել Վարդազարյանին, ապա նշանակում է, որ փորձում են յուրայիններ և ոչ յուրայիններ գտնել համակարգում։ Ըստ Կարապետյանցի՝ դա պայմանավորված է դատական համակարգի բարեփոխումների բացարձակ տապալմամբ, որովհետև այն պրեսկոտը, որն առաջարկվեց և անվանվեց բարեփոխում, պարզվեց, որ այս բարեփոխումները չեն աշխատել, ինչպես և կանխատեսվում էր։

«Ասում էինք, որ հեղափոխության տապալումը կլինի դատաիրավական համակարգի ձեռամբ և հիմա դատաիրավական համակարգը տանում է այն դեպի տապալում, թեև իշխանություններն էլ պակաս ներդրում չունեն»,֊նշեց Կարապետյանցը։

Դիտարկմանը, որ այսօր գործադիր և օրենսդիր իշխանություններին դիմադրում է միայն դատական համակարգը, ըստ էության, միակ անկախ մարմինը դատական համակարգն է, Կարապետյանցն արձագանքեց՝ նշելով, որ չի կիսում այդ տեսակետը, դատարանների աշխատանքը բոլորիս համար տեսանելի է, որովհետև այն տալիս է վերջնական պրոդուկտ՝ որոշում, իսկ այն, ինչ կատարվում է դատախազությունում և քննչական մարմիններում, մենք չենք տեսնում, գիտեն միայն նրանք՝ ներսում, թե ինչպես են տապալում գործերը, ինչպես բավարար ապացույցներ չեն հավաքագրում, ինչպես են ձգձգում, այդ ամենը հստակ դրված, ձևավորված գործընթաց է, որն արվել է տարիներ շարունակ, ուստի՝ ամբողջ բեռը բարդել միայն դատարանների վրա պետք չէ։ Նրա խոսքով՝ դատական համակարգը չպետք է կախվածություն ունենա որևէ այլ իշխանության մարմնից, հարց է, թե որքանով է համապատասխանում արդարադատության իրականացման ֆունկցիային՝ այսօրվա դատական համակարգի գործունեությունը։

«Վստահ եմ, որ չի համապատասխանում և դա անկախության հետ որևէ կապ չունի։ Ուղղակի բառացիորեն սաբոտաժ է իրականացվում»,- նշեց Կարապետյանցը։

Ըստ նրա՝ պետք է լյուստրացիա լիներ, բացահայտվեին բոլոր մարդիկ, որոնք հակաիրավական գործողություններ են կատարել, հատկապես՝ նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաները, ինչպես նաև նրանք, որոնք այսօր բարձր պաշտոններ են զբաղեցնում, այլև՝ հավակնում են պաշտոններ զբաղեցնել նաև հետագայում։

«Նման մարդկանց վերաբերյալ պետք է ընթանար հստակ գործընթաց։ Հայաստանը ոչ առաջինն է լինելու, ոչ էլ՝ վերջինը։ Պետք է լիներ լյուստրացիա, վեթթինգ, որի արդյունքում պետք է հասկանայինք՝ այս կամ այն մարդիկ այլևս երբեք չեն կարող զբաղեցնել պաշտոններ, որովհետև եղել են հանցագործներ»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ այժմ ամենը մնացել է անձնական վերաբերմունքի վրա։

Ինչ վերաբերում է Ջհանգիրյանի՝ ԲԴԽ անդամի պաշտոնում նշանակելու վերաբերյալ անհրաժեշտ օրենսդրական փոփոխություններին, Կարապետյանցը նշեց, որ նախկինում ևս եղել են նման դեպքեր, երբ փոքրիկ օրենսդրական փոփոխություններով մարդիկ են նշանակվել, վերամշակման կառույցներ են կառուցվել, նման պրակտիկա եղել է և տրադիցիան վատ բան չէ, եթե դա չի բերում այլասերման և երկրի կործանման։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո