Փաստ ինֆո

Սերժանտ Յուրա Հարությունյանն է՝ հոգատար, համարձակ և համեստ մեր հերոսը Բերդ քաղաքից։ 33 օր պատերազմեց Յուրան և այնպիսի պատմություն կերտեց, որ մինչ օրս Արցախից զանգեր են գալիս ու պատմում նրա հերոսությունների մասին։ 

Տավուշի մարզպետարանից ներկայացնելով մեր հերոսների պատմությունը, նշում են, որ քույրը՝ Նինան, պատմում է, որ իր եղբայրը հասցրել է հինգ տանկ ոչնչացնել, զրահամեքենաներ և իր հերոսությամբ աչքի ընկել։
«Նա յուրահատուկ ձև էր նկարագրում իր կողմից ոչնչացված հակառակորդի մարդկային ուժերը և տեխնիկան։ Միշտ զանգում, ասում էր՝ սպանել եմ 9 երկոտանի մրջյուն, մի հատ էլ մեծ ճանճ: Երկոտանի մրջյուն ասելով նկատի ուներ թշնամուն, իսկ մեծ մրջյուն ` տանկ»։

Յուրան դասակի հրամանատար էր։ Իր զինվորներից մեկը հիշում է, երբ մրսել է, Յուրան է գնացել իր համար տաք վերարկու բերել ու իր վերարկուն էլ տվել, որ կարողանա նորակոչիկը քնել վրան։

«Կենդանիներ էր շատ սիրում։ Մի քանի տասնյակ սպիտակ աղավնիներ ուներ, որոնցից յուրաքանչյուրին անուն էր դրել։ Բոլորին հատ-հատ անուններով ճանաչում էր։ Բանակ գնալուց առաջ բոլոր աղավնիները բաժանեց ընկերներին ու բարեկամներին։
Երբ Յուրան մի փոքր ուշացնում էր զանգը, մայրս շատ էր անհանգստանում և սկսում էր զանգել բոլոր այն համարներով, որոնցից Յուրան էր զանգել վերջին կես տարվա մեջ և խնդրում էր Յուրային: Յուրան էլ անեկդոտ էր դա սարքել, ասում էր՝ մաման 097-ը և ինչ թիվ, որ պատահի հավաքում է, զանգում և ասում՝ Յուրային կտա՞ք»,- հիշում է Նինան:

Յուրան չափից դուրս խաղաղասեր էր, ու նրան այս պшտերшզմական օրերին մի միտք էր միայն տանջում։ Քրոջ հետ վերջին հեռախոսազանգերի ընթացքում միշտ հարցնում էր՝ Նին, ես ինչպե՞ս եմ դուրս գալու այսքան մեղքի տակից։ Պարտական ենք քեզ, խոնարհվում ենք քո առաջ։

Աղբյուր` Փաստինֆո