Փաստ ինֆո

Հայաստանի Հանրապետությունում անիշխանություն է: Եռակողմ համաձայնագրի ստորագրումից հետո,  անգամ,  վտանգված են  մնում ինչպես Արցախի հայկական հատվածն, այնպես էլ Հայաստանի հարավային սահմանները: Թշնամին շարունակում է տարածքային անտրամաբանական պահանջներ ներկայացնել՝  արդեն Հայաստանի Հանրապետության միջազգայնորեն ճանաչված սահմանների նկատմամբ, իսկ Արցախում չեն դադարում նոր գերեվարվածների վերաբերյալ ահազանգերը:  Այլ կերպ ասած, նվաստացուցիչ կապիտուլացիոն համաձայնագրի ստորագրումից հետո Արցախը դարձել է Ալիևի բանտը, իսկ Հայաստանին  նա սպառնում է վերջնական  ոչնչացմամբ:

Այս և անվտանգային հարցերի շուրջ «Փաստինֆո»-ն զրուցել է  քաղաքագետ Անդրանիկ Թևանյանի հետ:

–Պարոն Թևանյան, մինչ ես պատրաստվում էի զանգահարել ձեզ, տեղեկություն տարածվեց այն մասին, որ Քաշաթաղից քաղաքացիական անձ է գերեվարվել: Առհասարակ, այնպիսի տպավորություն է, որ կապիտուլացիայի նվաստացուցիչ համաձայնագրի կետերը պարտադիր են միայն հայկական կողմի համար, մինչդեռ Ադրբեջանը կարող է և թույլ է տալիս իրեն անել այն, ինչ ցանկանում է՝ ընդհուպ մինչև տարածքային պահանջներ ներկայացնել ՀՀ-ի նկատմամբ: Ի՞նչ է կատարվում մեր երկրում:   

–Քանի դեռ Հայաստանում բառացիորեն անտերություն է տիրում, մենք և´ Արցախի, և´ Հայաստանի վերաբերյալ ամենաանսպասելի զարգացումների ականատեսն ենք լինելու: Երկրին տեր է պետք, այսինքն՝ իշխանություն, ինչը մենք հիմա՝ պետության  համար այս վատթարագույն  իրավիճակում, չունենք: Երկրի ներսում ոչ մի ուղղությամբ որևէ գործողություն չի իրականացվում, իսկ Նիկոլ Փաշինյանը զբաղված է բացառապես իր անձնական և աթոռակռվի խնդիրներով: Նույն պատկերը նաև Արցախում է, որովհետև այնտեղ իշխանության ղեկին  Նիկոլ Փաշինյանի հաճախորդն է ներկայացված: Ե´վ ինքը և ´ Արայիկ Հարությունյանը, որպես այդպիսին՝ անգործունակ են:

–Խոսելով Հայաստանի վտանգված  տարածքային ամբողջականության մասին, ամենավերջին տեղեկություններով, երեկ ադրբեջանական զինված ուժերից ինչ–որ ներկայացուցիչներ հայտնվել են Սյունիքի մարզի Տեղ գյուղի մերձակայքում և տարածքային որոշակի պահանջներ ներկայացրել այնտեղ ապրող մարդկանց: Ո՞վ է այս իրավիճակի պատասխանատուն:

 – Ինչո՞ւ միայն Տեղ գյուղի հետ կապված, Վարդենիսը, Սոթքը նույն իրավիճակում են հայտնվել: Առհասարակ, վտանգված են Ադրբեջանին սահմանամերձ կարգավիճակում  հայտնված Վայոց Ձորի և Գեղարքունիքի մարզերը, Սյունիքի մասին էլ չեմ խոսում: Վաղը մենք կարող ենք լրջագույն խնդիրներ  ունենալ  նաև Մեղրու ճանապարհահատվածի հետ: Երբ լսում ես Ալիևին, նա հայտարարում է, որ այդ ճանապարհահատվածում իրենք պատրաստվում են կոմունիկացիոն ինչ-որ  ծրագրեր իրականացնել և հեգնանքով ավելացնում է՝ եթե Հայաստանն ուզում է, կարող է միանալ ծրագրին: Ի պատասխան թշնամու այսօրինակ լկտի պահվածքին, այստեղից որևէ ռեակցիա չի հնչում և, փաստորեն,  ստացվում է, որ, ըստ էության, լռությունը դառնում է համաձայնության նշան: Այսքանից հետո բազմաթիվ հարցեր են առաջանում՝ արդյո՞ք Հայաստանի, այսպես կոչված, իշխանությունները հասարակությունից ինչ–որ բաներ չի՞ թաքցնում, կամ, արդյո՞ք այդ իշխանությունն, ընդհանրապես տիրապետում է իրավիճակին, թե՞ ոչ: Այս ամենը խոսում է այն մասին, որ Հայաստանում անիշխանություն և բացարձակ անտերություն է տիրում, ինչը երկար ձգվել չի կարող: Այս իրավիճակը  պետք է արագ փոփոխվի, որովհետև  սա ակնհայտ կերպով տանում է ուղիղ պետականության կորստի:

– Այս իրավիճակից բխող ամենատրամաբանական հարցը՝  ինչո՞ւ վարչապետի աթոռը զբաղեցնող անձը չի հեռանում:  

–Կարծում եմ՝ նա առաջին հերթին վախենում է, հետո, երևի, նրան չափազանց շատ է դուր եկել լափամանը, որը նախկինում ինքն այդքան մեծ սիրով քննադատում էր: Առհասարակ, Նիկոլ Փաշինյանը դարձել է բոլոր այն արատների մարմնացումը, որի համար ինքը նախկինում քննադատում էր նախկիններին:

–Երեկ ԼՀԿ-ն հայտարարեց, որ ունի  ընդդիմության իր սեփական թեկնածուն և դա Էդմոն Մարուքյանն է: Ինչպե՞ս կարելի է բնորոշել այսպիսի իրավիճակում ԼՀԿ-ի նմանօրինակ վարքը, երբ, արդեն իսկ հայտարարվել էր քաղաքական 17 ուժերի միասնական թեկնածուի անունը, որը Վազգեն Մանուկյանն է:

 – ԼՀԿ-ն իրեն պահում է նույն ոճով, ինչպես միշտ է եղել: 2018 թվականին նրանք անուղղակի կերպով աշխատում էին նախորդ իշխանությունների օգտին՝ առաջարկելով գնալ, այսպես կոչված,  երրորդ ճանապարհով, հիմա էլ  նույն կերպ աշխատում է օրվա իշխանությունների օգտին: Այլ կերպ ասած, Էդմոն Մարուքյանը ծառայություն է մատուցում Նիկոլ Փաշինյանին: Սա շատ  գռեհիկ քաղաքական առևտուր է, ուրիշ ոչինչ:

-Հայտնի՝ եռակողմ  համաձայնագրի ստորագրումից հետո օր չկա, որ թշնամին այս կամ այն կերպ ծաղր ու ծանակի չենթարկի ՀՀ-ում վարչապետի աթոռը զբաղեցնող անձին: Դա հաճույքով անում է նաև Ադրբեջան ղեկավարը, ծաղրը հասցնելով անձնական էպիտետին մակարդակին, բնորոշելով Նիկոլ Փաշինյանին՝ խեղկատակ, ծաղրածու և այն: Առնվազն հարց է ծագում՝ ինչո՞ւ Փաշինյանը որևէ կերպ չի արձագանքում թշնամու  նվաստացուցիչ ծաղրանքներին: 

-Եթե հիշում եք, Փաշինյանն, ի սկզբանե, բացառապես դրական էպիտետներով էր  բնութագրում մեր թշնամուն՝ կիրթ, կառուցողական և այլն: Կարող եմ  ենթադրել, որ Նիկոլ Փաշինյանի  լռության հետևում հիմա պարտվածի կոպլեքսն է աշխատում, կամ  էլ՝ Ալիևն այս մարդու մասին փաստացի տեղեկություններ ունի, որոնց հրապարակայնացումից վախենում է Փաշինյանը: Եթե հիշում եք, սեպտեմբերին՝ պատերազմի մեկնարկից մի քանի օր առաջ,  Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ հարցազրույց է տվել, որում խոսել է Ալիևին վերաբերող ինչ–ինչ գաղտնիքների մասին, սակայն,  այդ բացահայտումներով առլեցուն հարցազրույցն այդպես էլ օդում կախված մնաց՝ պատճառաբանելով պատերազմական վիճակը: Մեծ իմաստով, Ալիևի նվաստացուցիչ ծաղրանքներին լռելու Նիկոլի վարքն արժանապատվության իսպառ բացակայության արդյունք է նաև: Ի վերջո, մեկ անգամ չէ, որ այս մարդն ապացուցել է՝ ինքը պարզապես  զուրկ է արժանապատվության զգացումից: Ես անընդհատ շեշտում եմ՝ այս մարդու արագ հեռացումը ոչ միայն կարևորագույն նախապայման է՝ մեր պետության անվտանգային հարցերի համար, այլ նաև՝ արժանապատվության և բարոյականության խնդիր: Հայաստանի կամ նրա ղեկավարի հասցեին երբևէ ոչ ոք և ոչ մի առիթով նմանատիպ ծաղր չի հնչել: Մենք, փաստացիորեն, ծաղրի առարկա ենք դարձել և, առավել ցավալին այն է, որ մեզ ծաղրում է թշնամին:

 -Ինչպե՞ս եք վերաբերում ընդդիմության միասնական  թեկնածու Վազգեն Մանուկյանի ընտրության փաստին:

–Վազգեն Մանուկյանը  ոչ միայն ընդդիմության ընդունելի թեկնածուն է, այլ նաև հանրության տարբեր շերտերի կողմից՝ այս պահին ամենանախընտրելի  քաղաքական գործիչը: Շատ լավ է, որ ընդդիմադիր կուսակցություններն ընդհանուր հայտարարի են եկել: Հաշվի առնելով Վազգեն Մանուկյանի անցած  քաղաքական ճանապարհն ու անձնային հատկանիշները, համեմատության եզրեր անգամ չկան այսօրվա վարչապետի հետ: Հաշվի առնելով նաև այն հանգամանքը, որ Վազգեն Մանուկյանը ժամանակավոր ղեկավար է լինելու, հետագայում հանդես է գալու որպես ազատ և թափանցիկ ընտրությունների երաշխավոր, երաշխիքներից մեկն էլ այն է, որ ինքն անձամբ որպես թեկնածու չի մասնակցելու այդ ընտրություններին և հետագայում չի հավակնելու  վարչապետի պաշտոնին, այլ կերպ ասած, ինչ–որ առումով ինքը հիմա ստանձնում է քաղաքական հարվածներն իր վրա վերցնող և հասարակությանը  հաշտեցնելու ու  իրավիճակը կայունացնող  միջնորդ, ես ինքս պատրաստ եմ անել ամեն ինչ՝ նրան սատարելու համար:  Հետևաբար, շատ դրական եմ ընդունել Վազգեն Մանուկյանի՝ որպես  ընդդիմության միասնական թեկնածուի ընտրությունը:

-Պարոն Թևանյան, կհեռանա՞ արդյոք Նիկոլ Փաշինյանը և ինչպե՞ս նա կհեռանա:

-  Կամ Նիկոլ Փաշինյանը կհեռանա, կամ Հայաստանի Հանրապետությունը գոյություն չի ունենա: Այլ ճանապարհ չկա:  

Հեղինակ՝ Նվարդ Մանվելյան

Աղբյուր` Փաստինֆո