Փաստ ինֆո

23 ամյա Տիգրան Մանուկյանն Արցախյան պատերազմի մասնակից է։ Սովորում է պոլիտեխնիկական ինստիտուտում, կիսատ թողեց ուսումը, պատերազմի լուրը լսեց ու անմիջապես շտապեց զինկոմիսարիատ՝ կամավորագրվեց։ Երկու օր հետո արդեն Ստեփանակերտում էր։ Համազգեստն ու զենքը ստացավ ու սպասում էր հրամանի։ Ուզում էր Հադրութում կռվել՝ այնտեղ էր ծառայել, այնտեղ էր եղել ապրիլյան պատերազմի ժամանակ։ Այդպես էլ եղավ։ Չնայած երիտասարդ տարիքին՝ տեսավ արդեն երկրորդ պատերազմը։ 30 օր հերթապահեց Հադրութում։ Ասում է՝ ապահով տեղ չկար, թշնամու դիտակետում էին ու մշտական կրակի տակ։ Ինքը տեսել է՝ ինչպես են պատերազմի ժամանակ կենաց-մահու կռիվ տվել իսկական քաջարի զինվորները՝ 18-20 տարեկան տղաները։

«Արկերը պայթում էին, իսկական հերոսները վայրկյանի ընթացքում զոհվեցին»,- «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում հիշում էր Տիգրանը։

Տիգրանն ասում է, որքան էլ հավատը մեծ էր, մարտի դաշտում ուժերն անհավասար էին։ Թերություններ շատ են եղել։ Փախչող ևս եղել է, բայց հրամանատարներ են եղել, որոնց ևս մեղադրում է թերի կազմակերպվածության համար։

«Ես հետո անուններ կտամ։ Սխալ հրամանների պատճառով մենք շատ կյանքեր ենք կորցրել։ Կուտակում չպետք է լիներ, սաղ գալիսա հրամանատարությունից։ Իրենց սխալի պատճառով ես մեկ վայրկյանում 10 մարտական ընկեր կորցրեցի»,- պատմում էր Տիգրանը։

25 օր Հադրութում մնալուց հետո՝ դիրքերի փոփոխության ժամանակ Տիգրանը վիրավորվել է ոտքից՝ իր կարծիքով կրկին սխալ հրամանի պատճառով։ Բեկորային վիրավորում է ստացել ու հիմա բարդ՝ մկանների վերականգնման փուլում է։ Շնորհակալ է Հայրենիքի պաշտպանի վերականգնողական կենտրոնի բժիշկներին, որոնց շնորհիվ դրական տեղաշարժ է նկատում։

Եռակողմ ստորագրված հայտարարությունը ցավով է ընդունել։ Ասում է՝ Արցախի դռները բաց են մնացել։

Մանրամասները՝ տեսանյութում

Աղբյուր` Փաստինֆո