Փաստ ինֆո

Հայ ժողովրդի զգալի հատված՝ շինականից ու հողի աշխատավորից սկսած, իր ապրուստը պարզ առևտորի միջոցով հոգացողը, իրենց մտավորական համարողները՝ հումանիտար և ֆունդամենտալ գիտությունների մեջ, և մյուսների կողմից երևելի մտավորական համարվողները, բոլորը, բոլորը, ովքեր խաբվել են 2․5 տարի առաջ իրենց առջև «սիրտն ու հոգին» բաց անող և հրապարակում կանգնածներին ոսկե սարեր և արդարություն խոստացող ոչ սովորական ստահակից, պիտի այսօր մեղավոր զգան մեր վիճակի համար։ Բայց նրանց մեջ դեռ կան համառորեն նույն՝ նիկոլակռապաշտական գիծը տանողներ․․․

Իրենք, վերևում թվարկվածներն են մեր այսօրվա վիճակի մեղավորը, հենց իրենք, այլ ոչ թե՝ նախկինները, քանի որ նախկինները նախկին էին արդեն, առանց արյունահեղության, առանց ժողովրդի գլխից մի մազ պակասեցնելու 2018-ի ապրիլին հեռացան։ Նիկոլ եք ուզու՞մ, ստացե՛ք։
Ստացան, սիրեցին ու փարեցին, որքան սա ատեց իրենց և ատելության դոզան ավելացրեց, ընկերներ և ընտանիքներ բաժանեց, սևեր և սպիտակներ հորինեց՝ կարմիր կխմերների դաժան առաջնորդ Պոլ-Պոտի հանգույն, ամբոխային մտածողությանը գերի ժողովուրդը, ավելի ու ավելի հիվանդագին ու կռապաշտորեն սիրեց։ Հետո այդ ժողովրդից անհամար կոտորակված, կրկնօրինակ ֆեյքեր բուծեցին ու նետեցին մարտադաշտ։ Ի դեպ, Պոլ Պոտին էլ անցավ՝ հող ու հայրենիք թշնամուն նվիրեց․․․

Իրատեսության իսպառ բացակայությամբ, ինքնապահպանական բնազդները կորցրած ժողովուրդ, ե՞րբ ես հասկանալու, որ քո իսկ ձեռքով ես քո վերջը տալիս․․․։

Կուռքը իր ընտանիքի և իր շրջապատի բարեկեցությունն էր ապահովում, կռապաշտները նայում և ուրախանում էին՝ մերն է, մեզնից մեկն է, արժանի է․․․Իսկ նա, պարզվում է՝ հրապարակում իրեն իշխանության բերողներին երբ ճնշելու ու սաստելու կարիք էր ունենում, հոնքն էլ չթարթելով կարող էր ասել՝ պատժեք, ուզում եմ արյան գետեր տեսնել․․․

Կուռքը ընտրական օրենսգիրք էր խոստացել փոխել, բայց քանի որ դա իրեն ձեռնտու չէր, առանց դրա արագ-արագ խորհրդարանական ընտրության գնաց՝ ստեղծելով սեփական՝ 88 կռապաշտների բանակը և նրանց որպես բազմեցնելով ԱԺ աթոռներին, որոնք մինչ օրս՝ պլյուս-մինուս 1-2 հոգի, պաշտում են իրենց ռասպուտինին։ Աշխարհը պայքարում էր կորոնավիրուսի դեմ, կուռքն իր կռապաշտ -ժողովրդին գյուղ առ գյուղ ընկած՝ քարոզում էր, թե՝ նրանց դժբախտության հեղինակը Սահմանադրական դատարանն է։ ՈՒ վիրուս էր տարածում գյուղ առ գյուղ․․․

Կուռքը հարձակվում էր դատական համակարգի վրա, կռապաշտները հրճվում էին, հարձակվում էր եկեղեցու վրա՝ կռապաշտները հրճվում էին, ոտնակոխ էր անում հայ ընտանիքն ու ընտանեկան ավանդույթները, կռապաշտները հրճվում էին, արդարացնում, հետո՝ հերթը հասավ հայոց լեզվին, հայոց պատմությանն ու հայ գրականությանը, պատմության կեղծարարությունն արդեն մի քանի տարի առաջ էին սկսել, գրականությունը հայ չպիտի լիներ, քանի որ հայն ո՞վ էր, որ առանձին գրականություն ունենար․․․ Պատմությունը դրվագ առ դրվագ թուրքերին էր հարմարեցվել և ադրբեջանցիներին։ Նախ՝ պատմությունն էին կեղծել անհայրենիքները, հետո՝ իրենց կեղծիքը իրականություն դարձրին։

Եվ ուզում էին դարձնել զինվորի ձեռամբ, «պատիվ ունեմ»-ը՝ կենսակերպ դարձրած սպաների ձեռամբ։ Բայց զինվորն ու սպան կռվում էին, դավաճանները՝ վերից վար իրենց սև գործն էին անում՝ որտեղ պետք էր նահանջել, հարձակման և առաջ գնալու հրաման էր տրվում, որտեղ հահարձակումն էր անխուսափելի, նահանջելու հրաման էր տրվում։

Եվ զինվորները բաց, տափաստանային հատվածներում առանց կասկա և զրահաբաճկոն, հնձվում էին անօդաչուների հարվածներից։ Մարդը արժեք չէր, զինվորն արժեք չէր, սպան արժեք չէր։ Հողն արժեք չէր, Շուշին դժգույն էր ու դժբախտ՝ արժեք չէր, Արցախն արժեք չէր․․․Հայաստանն էլ՝ արժեք չէ։ Վկա՝ մեր այսօրը, Հայաստանի հարավային սահմանի վրա թշնամու կուտակումները։ Մեծ վտանգը դեռ առջևում է, քանի դեռ ամենամեծ վտանգը՝ աթոռին կպած է։

Ով, ով՝ ինքը հո գիտի, որ ի սկզբանե Հայաստանին, Արցախին ու հայությանը դավաճանել է։ Հոգով, սրտով, մտքով և ուղնուծուծով։ Ինքը գիտի, իսկ կռապաշտների, աղանդավորների մի զանգված կա՝ կոտորակված ֆեյքերով հանդերձ, որ դեռ արդարացնում է, արդարացումներ հորինում։

Դրա համար էլ Նիկոլ Փաշինյանը դեռ կարող է ասել. «Իմ կարծիքով, հայ հասարակությունը համաձայն է նրա հետ, որ այն իրավիճակում, որում ստորագրվել է այդ փաստաթուղթը, ուրիշ իրական այլընտրանք չի եղել»։

Այլընտրանք միշտ կա, միշտ․․․

Հեղինակ՝  Ա․Ե․

Աղբյուր` Փաստինֆո