Փաստ ինֆո

Այն, որ այս կառավարությունն ավելորդ ժամանակ է ձգում, պարզից էլ պարզ է։ Մինչ պաշտպանության նախարարությունից Կարմիր Խաչ, էնտեղից կրկին ՊՆ են ուղղորդում անհայտ կորած զինվորների ծնողներին՝ օրեր ու շաբաթներ շարունակ ողբերգության մեջ գտնվող մարդկանց հույսի շող անգամ չտալով և իրենց անգործությամբ նվազեցնելով այն ՕԳԳ-ն, որ հնարավոր արդյունք կտար՝ ավելի վաղ կենտրոնացված աշխատանք իրականացնելու համատեքստում, մարդկանց նյարդերը տեղի են տալիս։ Բայց անելանելիությունից անդին այլ ելք չունեն։

Ընդհանրապես, տպավորությունն այնպիսին է, որ հետպատերազմական Հայաստանում պետական ոչ մի կառույց չի աշխատում՝ Մարդու իրավունքների պաշտպանից բացի։ Մնացածները՝ աշխատանքի իմիտացիա են ստեղծում՝ կադրային անիմաստ փոփոխություններից սկսած։ Ոստիկանությունը վերածվել է օրենքի շրջանակում՝ խաղաղ ակցիաներ իրականացնող քաղաքացիների հանդեպ կոպիտ ուժ կիրառող սևդիմակավորների, ԱԱԾ-ն լրտեսներով լեցուն Հայաստանը, ի մասնավորի՝ նաև՝ պետական կառույցները դրանցից պաշտպանելը թողած՝ լծվել է ընդդիմադիրներին հանրահավաքից առաջ բռնել, հետո՝ բացթողնելու՝ իմիտացիոն գործին, իսկ երկրի պաշտպանական ամենակարևոր գերատեսչության ղեկավար է նշանակվել 20 տարվա վաղեմություն ունեցող Վաղարշակ Հարությունյանը։ Վերջինս մինչ այդ զբաղեցնում էր վարչապետի խորհրդականի պաշտոնը, ինչը նշանակում է՝ մեր այս պարտված ու գլխիկոր վիճակի մեղավորներից մեկն էլ ինքն է։ Ընդ որում, շատ ուշագրավ է այն հանգամանքը, որ արդեն երկրորդ անգամ Վաղարշակ Հարությունյանը պաշտպանության նախարար է դառնում մեծ ողբերգությունից հետո։ Ընդհանրապես, իր նշանակումը փրփուրներից կառչելու իսկական օրինակ է։ Իսկ որ այսօր կառավարությունը հենց փրփուրներից կառչողի հոգեբանությամբ սպանում է իր ամեն օրը, երկու կարծիք լինել չի կարող։

Մտածում ես՝ ի՞նչ կարող է անել այս իրավիճակում Վաղարշակ Հարությունյանը․ եկել-բախվել է այն կետին, որ իր պաշտոնավարման շրջանում Մեղրիի թեման ոչ թե երևակայական, ոչ թե իր կողմից՝ Վազգեն Սարգսյանին վկայակոչելով Քոչարյանին վերագրվող, այլ՝ հենց իրեն է վերաբերվում հիմա։ Եվ իրական է, Փաշինյանի ստորագրած համաձայնագրի կետերից մեկն է՝ գրված նրա իսկ ձեռքով։ Այսինքն, հիմա Վաղարշակ Հարությունյանին չի փրկի հետին թվով Մեղրի զիջելը Քոչարյանի հետ կապելը, քանզի Քոչարյանի ղեկավարած 10, հետո՝ Ս․ Սարգսյանի՝ ևս 10 տարիներին նման փաստ չի արձանագրվել։ Մեղրիից ոչ մի թիզ տարածքի մասին նրանք չեն սակարկել։ 

Այսինքն՝ Վաղարշակ Հարությունյանին այսօր շանս է տրված՝ Մեղրիից չզիջել ոչ մի թիզ՝ ընդհուպ՝ ինչ-որ անհասկանալի տարանցիկ ճանապարհի համար։

Ինչ վերաբերվում է արտգործնախարարին, ապա սա ևս հերթական իմիտացիոն նշանակումն էր, ինչն ուղղակի փաստում է, որ ճամպրուկային վիճակում գտնվող կառավարության բանկում կադրերի մեծ սղություն կա, Փաշինյանն ուղղակի փոխատեղություններ է անում, թե՝ տեսեք-տեսեք իրավիճակի տերն եմ։

Ի վերջո, լրահոսից տեղեկանում ես՝ վարչապետ Փաշինյանը հանդիպումների շարք է սկսել գործարար դաշտի ներկայացուցիչների հետ՝ Հայաստանի տնտեսական ակտիվության, ներդրումային միջավայրի վերականգման հարցեր քննարկելու համար: Իսկ վերջում՝ գործարար համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպումները կկրեն շարունակական բնույթ: Այսինքն, սա համարվում է գործ անել։ Սա համարվում է պատասխանատվություն ստանձնել։ Դե իհարկե, ավելի պատասխանատու բան, քան՝ Սամվել Ալեքսանյանի կամ Խաչիկ Սուքիասյանի հետ հանդիպելն է, դժվար էր պատկերացնել՝ հետպատերազմական այս փուլում։

Իսկ հայ զինվորները բետոնի վրա թող քնեն՝ 1000 հիվանդություն ձեռք բերած տուն դառնան։ Կարևորը՝ բանակում ծառայելիս ելակ են կերել։ Սա հենց այն սերունդն է, որ կյանքի գնով, բաց երկնքի ու ԱԹՍ-ների դեմ առանց կասկաների նետվում էր ու հերոսանում, բայց այսօր շատերն են վկայում, որ եթե գոնե նորմալ պաշտպանական հանդերձանք լիներ, մահերը քիչ կլինեին։

Աղբյուր` Փաստինֆո