Փաստ ինֆո

«Դա ի՞նչ բան է, որ ամբողջ հույսը դնում են բանակի վրա։ Ո՞վ է տեսել, որ քաղաքական բնույթ ունեցող, բազմապիսի խնդիրը կախենք բանակի վրա։ Դա նշանակում է` քաղքական ղեկավարությունը ձեռքերը լվանում է, որ հետագայում ամբողջ արդյուքնների համար մեղադրի բանակին և ապացուցի, որ ինքը դեռ մի բան էլ փրկչի դերում է հայտնվել, մոռանալով, որ պատմության մեջ չեն լինում գաղտնի բաներ»,- այս մասին ճեպազրույցի ժամանակ հայտնեց Հայաստանի մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան, «Ընդդեմ իրավական կամայականությունների» ՀԿ նախագահ Լարիսա Ալավերդյանը։

Նախկին ՄԻՊ-ը հիշեցնում է, որ այսօր մի շարք բացահայտումներ են ի հայտ գալիս, որոնք որ հաստատ ունենալու են իրավաբանական ուժ։

«Պետք է հստակեցնենք, որ մենք ունենք մի վիճակ, որտեղ մեզ ուզում են հստակ համոզել, որ անգամ բանակցությունները պետք է սկսվեր այն կետից, որտեղ հասել են բանակները»։

Անդրադառնալով հարցին, թե ինչու էր Ադրբեջանը օգնության կանչել այլ երկրներից զինյալներին, Ալավերդյանը նշեց, որ Իլհամ Ալիևը բոլորից լավ գիտի ինչ խայտառակ վիճակում է Ադրբեջանական բանակը՝ լինի կոռուպցիայի, ունակությունների և այլ առումներով։

«Այն, որ պետք է Թուրքիան էլ ընդգրկվի՝ մենք էլ գիտեինք։ Երբ որ խոսում են հետախուզության մասին՝ զարմանում եմ։ Հետախույզ պետք չէ լինել, դա բաց տեքստով հայտարարվել է»։

Տեղի ունեցածի ամբողջ պատասխանատվությունը, ըստ առաջին ՄԻՊ-ի, կրում է այն քաղաքական ուժը, որը կազմում է ԱԺ-ում մեծամասնություն և անձամբ ղեկավարը ՝ կառավարության ամբողջ անդամների հետ միասին։ Միջազգային հանրության իներտ կեցվածքը նախկին ՄԻՊ-ի համար սպասելի էր, կարծում է, որ հիմնական մասով ՀՀ ՄԻՊ-ի և

ԱՀ ՄԻՊ-ի պրոֆեսիոնալ աշխատանքի շնորհիվ է, որ արձագանք եղել է։ Դաշտում ամեն ինչ արվել է։

«Անգամ այն նյութերը, որոնք իրենք կազմել են ՝ մի համեստ աշխատակազմով, անգամ դա քաղաքական իշխանության կողմից չի օգտագործվել»,- ասաց Ալավերդյանը։
Իսկ ստորագրված եռակողմխ համաձայնագիրը, ըստ Ալավերդյանի, միջազգային նորմերին չեն համապատասխանում, այստեղ պատահականություն չի տեսնում։

«Առաջին կետը հակասում է երկրորդին։ Առաջինում գրված է, որ այնտեղ պետք է կանգնեն, որտեղ հասել են, երկրորդում պահանջում են հանձնել տարածքներ, որոնք գտնվում էին Արցախի ՊԲ վերահոսկողության ներքո։ Անգամ այս նյութը չի արտացոլում այն ներքին պայմանավորվածությունների իմաստը և պարունակությունը։ Այդ սցենարը անգամ օրացույցով է գնացել, պատահական չէ, որ գիշերվա կեսին է ստորագրվել՝ անպայման նոյեմբերին 9-ին, ոչ թե 10-ին ՝ Ադրբեջանի պետական դրոշի օրը»։

Աղբյուր` Փաստինֆո