Փաստ ինֆո

Առանց Շուշիի, առանց ամբողջական Արցախի մեր ինքնությունը խաթարված է, բայց սա անշրջելի չէ։ Պետք է դասեր քաղենք, ներողություն խնդրենք, սխալներն ընդունենք և շտկենք, եթե ի վիճակի չենք շտկելու, թողնենք այլոք դա անեն։ ԱԺ-ում այս մասին ասաց պատգամավոր Գայանե Աբրահամյանը։

«44 օր մեր զինվորներն անձնուրաց, հերոսաբար կռիվ են տվել ամենասարսափելի, անհավասար այս պատերազմում։ Պահել են, որքան հնարավոր էր ու մենք ազգովի պետք է խոնարհվենք նրանց առաջ։ Ազգովի այսօր պետք է լծվենք մեր վիրավորներին կյանք վերադարձնելու համար։ Ես չեմ կարողանալու ձեր աչքերին նայել սիրելի զինվորներ, ես երբեք չեմ կարողանալու ձեր մայրերի աչքերին նայել, որովհետև մեղավոր եմ, բայց ամեն ինչ անելու եմ, որ ձեր աչքերը բաց լինեն հաղթանակի համար։ Ես ամեն ինչ անելու եմ, որ կարողանաք մեր բոլորիս պարտությունից կորացած մեջքն ուղղել։

Ես չեմ կարողանալու ձեր աչքերին նայել, որովհետև ինքս մեղավոր եմ։ Եթե անգամ մարտի դաշտում եղել են դավաճաններ, ես եմ մեղավոր որպես իշխանության մի մասնիկ։ Ես եմ մեղավոր անգամ եթե 25 կամ 26 տարի բանակը թալանել են։ Էլի ես եմ մեղավոր որպես հաարակության մի մասնիկ, որը ժամանակին չի բռնել այդ ձեռքը։ Ես մեղավոր եմ, և այս մեղքի բեռը կրելու եմ միշտ, ապրելու եմ ձեր մեղադրող հայացքի ներքո։ Եթե այդ մեղքը կրում ենք, հենց այդ անսփոփ մեղքի զգացումն է, որ մեզ դրդելու է հաղթանակի, դրդելու է գործել և ճիշտ գործել»,-նշեց Գայանե Աբրահամյանը։

Վերջինս նկատեց՝ այսօր իրեն շատերը մեղադրում են, որ չպետք է մանդատը վայր դնի և դա փախուստ է պատասխանատվությունից. «Ոչ, ես կրում եմ այդ պատասխանատվությունը, կրումս եմ հավերժ։ Բայց պետք է շեշտեմ, որ վերջին օրերին հնարավորինս բոլոր քայլերը ձեռնարկել եմ՝ լուծումներ գտնելու և վստահ եմ, որ այս պահին այդ մեկ մանդատը չի լուծելու այդ խնդիրը։ Ինձ համար այս պահին միակ ազնիվ ճանապարհը հեռանալն է, հատկապես իմ դեպքում, երբ մանդատս վայր էի դրել պատերազմից առաջ։

Այսուհետ մանդատ պահելն իմ դեպքում աթոռից կառչել կլիներ։ Ես կրում եմ այս պատասխանատվությունը և հեռանում, բայց գործելու եմ հանուն մեր պետության և հանուն այն զինվորների, որոնց կյանքով եմ պարտական»,-նշեց Գայանե Աբրահամյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո