Փաստ ինֆո

Ռուս հասարակությունը համեմատաբար չեզոք վերաբերմունք ունի այն ամենին, ինչ տեղի է ունենում Լեռնային Ղարաբաղում: Այսպիսի տեսակետ է հայտնել /Սպուտնիկ Արմենիա/ ռուս գրող-հրապարակախոս Վիկտոր Կոնոպլևը՝ այս համատեքստում առանձնացնելով որոշակի օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ գործոններ:

«У нас такая тенденция: гром не грянет – мужик не перекрестится,, ռուսական ասացվածքն է հիշեցնում նա, որի հայկական տարբերակներն էլ շատ են, ինչպես օրինակ՝ « մինչև երեխան լաց չլինի, կուրծք չի ուտի» կամ՝ «քանի դեռ դանակը ոսկորին չի հասնում, բժշկի չես դիմում» և այլն:

Հասարակության չեզոքությունը և իներտությունը հեղինակն սրանով է բացատրում ՝ վկայակոչելով ղարաբաղյան հարցի վերաբերյալ անցկացված բազմաթիվ հարցումները:

Նա միաժամանակ շեշտում է մի շատ կարևոր գործոն, այն է՝ թուրք-ադրբեջանական քարոզչությունը, որը վաղուց /դեռ խորհրդային տարիներից/ արմատավորվել է ռուս հասարակության շրջանում:

Ըստ Վիկտոր Կոնոպլևի՝ շատ ռուսական ԶԼՄ-ներ, ընդ որում, նաև՝ կենտրոնական, ֆինանսավորվում են Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից, ուստի, հասկանալի է, թե ինչ բովանդակությամբ նյութեր պիտի հրապարակեն դրանք:

Ըստ նրա, կան նաև վճարվող քաղաքագետներ, և նրանք քիչ չեն: Նրանք նաև բավականին պատրաստված են՝ մի հեռուստաալիքից մյուսն են վազում՝ հմտորեն մանիպուլյացնելով հանրային կարծիքը և ազդելով հանրության վրա:

Բացի այդ, հրապարակախոսի ներկայացմամբ, ուժեր էլ կան, փորձագիտական շրջանակներ, որոնք կրոնական իմաստ են փորձում տալ ղարաբաղյան կոնֆլիկտին:

Նա անդրադարձել է նաև կոնֆլիկտի գոտում ահաբեկիչների առկայությանը, որոնք պատերազմական դաշտ են նետվել Թուրքիայի կողմից: Կոնոպլևի խոսքով՝որքան Ռուսաստանը Սիրիայում պայքարում է ահաբեկչության դեմ, այնքան ուժեղանում է Ռուսաստանն այդ ահաբեկիչներով շրջապատելու փորձերը:

Աղբյուր` Փաստինֆո