Փաստ ինֆո

«80-ականն թվականներին Ֆրանսիայից  վտարված, Ադրբեջանի դեմ պատերազմի տարիներին բարձրաստիճան զինվորական  դարձած «Հայ դատ»-ի համար պայքարող Ժիլբեր Մինասյանն Արցախում է:

Ուրբաթ օրը 64-ամյա զինվորականը կրկին մեկնել է Լեռնային Ղարաբաղ՝ մարտնչելու, ինչպես առասպելներում է տեղի ունենում,- այս մասին գրում է մարսելաբնակ հայազգի ռեժիսոր Ռոբեր Գեդիկյանն իր ֆեյսբուքյան էջում, հղում անելով Ստեֆանի Հարությունյանին. «Թուրքական հյուպատոսության վարագույրներն իջեցված են»։

Շենքի առջև շարված ոստիկանները փորձում են զսպել հայկական եռագույնը թափահարող, իրար սեղմված և զայրույթից պոռթկացող ամբոխին։ Բարձրախոսով ֆրանսահայ երիտասարդը  կարդում է դերասան Սիմոն Աբգարյանի հեղինակած տեքստը . «Ուր էլ որ լինենք՝ Հայաստանում թե Սփյուռքում, ոգու ուժով աջակցելու ենք  Արցախին, մեր քաջարի  գեղեցկուհուն, որ դարերի խորքից երբեք չի դադարել հայկական լինելուց իր հնամենի օրրանում։ Քանդակված ու լերկ քարերն են դրա վկաները»։

Ժիլբեր Մինասյանն  ամբոխի մեջ է: Նա  բռունցքը բարձր պարզած լսում է։ Արդեն տասը օր է, ինչ կամավորները հյուպատոսությունից քիչ այն կողմ, հայկական եկեղեցու ետնամասի սրահում հսկայական քանակի օգնություն են դիզել։ Հրետակոծություններից  տուժած արցախցիների համար տաք հագուստներ, հիգիենիկ պարագաներ, դեղորայք…Նվիրատվությունները հորդում են։ Առաջին փոխադրաբեռն ուղարկվել է այս շաբաթ ինքնաթիռով։

64  ամյա Ժիլբեր Մինասյանը մեկնել  է ուրբաթ օրը՝  ոչ հումանիտար օդանավով, այլ կանոնավոր չվերթով։ Ուղղությունը՝ Հայաստանի մայրաքաղաք Երևան։  Ավելի քան մեկ շաբաթ է նա իր տեղը չի գտնում։ «Սովորաբար երբ մի տեղ ճաք է տալիս, հաջորդ օրը ես այնտեղ եմ»,-ասում է փոթորկված մարտիկը։ Այս անգամ ստիպված էր սպասել՝ իր հետ Հայաստան ուղևորվող ևս տասնհինգ հոգու տոմսերը ձեռք բերելու համար։ Նրանք բոլորն իր նման ռազմական փորձառություն ունեն։ Ճակատ են մեկնում Ղարաբաղի զինվորների կողքին կռվելու համար։

Հայաստանում Ժիլբեր Մինասյանն արդեն պատերազմը հաղթած հերոս է։ Երբ 90-ական թթ․ Լեռնային Ղարաբաղը վերստին կրակի մեջ էր, նրան հաջողվեց մի քանի ճակատագրական մարտերում որոշիչ հաղթանակ տանել մինչև 1994թ․ հրադադարը։ Երբ պատերազմն ավարտվեց, նա գնադապետի ուսադիրներ էր կրում Հովսեփ Հովսեփյանի անվան տակ։ Այս տարվա օգոստոսի վերջին նորից Լեռնային Ղարաբաղի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում էր, որտեղ նրան շնորհվեց «Մարտական խաչ» առաջին աստիճանի շքանշան։

«Դա ամենաբարձր պարգևն է։ Հետո երբ մեռնում ես, դառնում ես ազգային հերոս»,-ծիծաղում է մարսելցին։

Տեքստն ամբողջությամբ՝ Ռոբեր Գեդիկյանի ֆեյսբուքյան էջից

Աղբյուր` Փաստինֆո