Փաստ ինֆո

Հայաստանում կորոնավիրուսով վարակվելու 47.552 ընդհանուր դեպք կա։ Վերջին շրջանում հատկապես նկատվում է վարակակիրների թվի աճ։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում բժիշկ-համաճարակաբան Ռուբեն Հովհաննիսյանը նշեց՝ «Քանակական հնարք է պարզապես»,- հավելելով, որ թվի աճը պայմանավորված է լինելու փոփոխություններով, որոնք սպասվում են, իսկ այն, ինչ հիմա տեսնում ենք, ցույց է տալիս, որ պարզապես մեծացնելով թեստավորումը, ավելի շատ են հայտնաբերում դեպքերը։

«Ամբողջ հարցը նրանում է, որ թվային մանիպուլացիաներով մեզ անհասկանալի իրավիճակում են դնում, որովհետև, երբ որ դու վերահսկողություն չես իրականացնում, քո ստացված տվյալները լիարժեք ուսումնասիրելու, տարբեր ենթադրությունների տեղիք ես տալիս։ Օրինակ՝ հայտնաբերվել է 250 դեպք, պետք է հստակ ուսումնասիրենք, տեսնենք համաճարակաբանական պատմությունն ինչո՞ւմ է կայանում, վարակման հավանական տարբերակները՝ որտե՞ղ, ի՞նչ պայմաններում են վարակվել։ Եվ այդ ամեն ինչը մեզ կօգներ ավելի լավ հասկանալու՝ այդ մարդիկ որտե՞ղ վարակվեցին, դիմակ դնո՞ւմ էին, չէին դնում, օգնո՞ւմ էր թե ոչ»։

Ըստ համաճարակաբանի՝ դա անընդհատ պրոցես պետք է լինի և նախարարությունը չէ, որ պետք է դա անի ավելի։ Հիվանդությունների վերահսկման և կանխարգելման կենտրոնի գործն է, պետք է ամեն դեպքի հետ կապված հստակ ուսումնասիրություն անեն, կհասկանան նաև ինչն է շարժում այս համաճարակը մեզ մոտ։ Ամեն վարակակրի դեպքում պետք է հավաքվի պատմագիր։

«Հիմնական քայլերը, որ պետք է անի նախարարությունը՝ դա նպատակային ուսումնասիրությունն է, կոնտակտների հայտնաբերումն է, նպատակային թեստավորումը, նոր կոնտակտների հայտնաբերումը և այդպիսով նոր շղթաների կասեցումն է»։
Հովհաննիսյանի կարծիքով՝ ամբողջ առողջապահական համակարգը պետք է լիարժեք շարունակի ընդունել և սպասարկել բոլոր հիվանդներին, յուրաքանչյուր բուժհիմնարկ պետք է բաժանմունքներ ունենա, որպեսզի մարդկանց բուժ. սպասարկումը չուշանա։

Այսպիսով՝ կխուսափենք մահվան ելքերից կամ ծանր դեպքերից։

«Մենք պետք է հասկանանք, որ կորոնավիրուսը մեր մեջ է, ինքը պարբերաբար մեզ ուղեկցող մի վարակ է լինելու և դժվար էլ թե կարողանանք նույնիսկ ամենալավագույն միջոցառումների դեպքում ամբողջովին հասարակությանը զերծ պահել դրանից։ Նախ պետք է հաշվի առնենք, որ այն մեր երկրում այնպիսի բուռն տարածում ունեցավ և շարունակում է բնականոն ընթացքը, որ այստեղ արդեն դրսի բերովի դեպքերը դժվար ինչ-որ էական բան փոխեն մեզ մոտ։ Այլ հարց է , որ եթե կարողանան համապատասխան հաստատությունները ուսումնասիրեն տարածվածությունը, նաև ինչ-որ տարբերություն տալիս է մեզ մոտ հիվանդության ելքերի հետ կապված, ավելի ծանր ընթացող դեպերն արդյոք շատանո՞ւմ են, չեն շատանում, ինչ նոր վիրուսի ենթատեսակներ կարող են ներթափանցել այլ երկրներից։ Մենք գիտենք, որ Իտալիայում տարածվող վիրուսը որոշակիորեն տարբերվում էր օրինակ՝ նույն իրանական տարբերակից։ Ամեն դեպքում մի բան հստակ պետք է հաշվի առնենք, որ վիրուսը որոշակիորեն մուտացվում է և դա անխուսափելի է»։

Համաճարակաբանն ասում ՝ որտե՞ղ և ե՞րբ այդ նոր ենթատիպերը կառաջանան, ի՞նչ ընթացք կստանան՝ միայն լուրջ ուսումնասիրությունների արդյունքում կարող ենք տեսնել։ Մեր երկրում կար այդպիսի հնարավորություն՝ հնարավոր էր նաև վիրուսի ենթատեսակների որոշակի տարածվածությունը փորձել հասկանալ, սակայն Հովհաննիսյանը չգիտի՝ մասնագետներն ուսումնասիրություն անում են թե ոչ։ Կարծում է, որ շատ բան առողջապահության ոլորտում ճիշտ, նպատակային ձևով չի արվում, որպեսզի մենք ավելի լիարժեք պատկեր ունենանք։ Անդրադառնալով դեպքերին, երբ մարդիկ պարզել են, որ հակամարմին ունեն, բայց վարակակիր չեն եղել, մասնագետն ասաց՝ լավ է, որ հակամարմին է ձևավորվում։

«Մեր իմունային համակարգն այս կամ այն ձևով արդեն արձագանքել է հիվանդանալու պարագայում։ Այդ մարդիկ որոշակիորեն արդեն շրջանառվող վիրուսի նկատմամբ իմունիտետ ձեռք են բերել։ Եվ դա արդեն կարծում եմ, բնականոն պրոցես է։ Այլ խնդիր է, որ պետք է փորձել հասկանալ այդ վիրուսի հետ կոնտակտ ունեցած մարդկանց թիվը, որքա՞ն է բնակչության շրջանում թիվը և հետազոտությունը, ցավոք, մեզ մոտ չարվեց, որն ավելի մեծ պատկեր կտար՝ հասկանալու վիրուսի հետ շփվածների տարածվածությունը։ Դա ցույց չի տալիս հիվանդացած-առողջացածների թիվը։ Միակ տարբերակը՝ դա հակամարմինների թեստավորումն է, որը պարբերաբար ընթացող պրոցես պետք է լիներ։

Դրանց պահպանումը օրգանիզմում մշտական չէ։ Երրորդ ամսից սկսած հակամարմինների քանակը օրգանիզմում սկսում է նվազել»,- ասաց համաճարակաբանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո