Փաստ ինֆո

Աշխարհի գիտնականները շարունակում են բրիտանական Սթոունհենջի և հայկական Քարահունջի ուսումնասիրությունը` համադրելով երկու խորհրդավոր քարերի զորքը մեկմեկու հետ, որոշելով դրանց ժամանակը՝ տարածության մեջ ցուցանելով նմանություններն ու տարբերությունները: Ընդհանրապես, Զորաց քարերի երկինքը շատ օտար գիտնականների է տեսել, որ եկել ու անցել են, նշանավորել, գիտական հոդվածներ գրել: Ի դեպ, փաստելով, որ Հայաստաnի Քարահունջն ունի ավելի վաղ պատմություն, քան՝ բրիտանական Սթոունհենջը:

Բայց թավշյա հեղափոխությունից հետո, երբ որոշ հայեր սկսեցին իրենց թերարժեքության բարդույթը տարածել Քարահունջի վրա, հետո՝ Գառնիի, հետո՝ վիրտուալ տարածքում սկսեցին հիացական տեսանյութեր տարածել՝ 3000-ամյա Հայաստանի մասին, արդեն ակնհայտ էր, որ դեռևս պրիմիտիվ մակարդակում ծավալվող գործընթացները կոնկրետ կենտրոններից են կառավարվում: Ընդ որում, հաճախ մանվածապատ հարվածները գալիս էին մեր ներսից, ներս սողոսկած և ուղղակի արմատը կրծողներից…

Հայ ինքնություն, Հայաստան ու հայություն, այսինքն Հայկական լեռնաշղթայի բնիկներ, որոնց նախահայրենիքը նաև իրենց հայրենիքն է՝ այդպիսիք քիչ են մնացել աշխարհում և այդ քիչը խանգարում է գլոբալ աշխարհի՝ կոնկրետ շահերին…

Այս շրջանակում են դիտարկելի և՛ աստվածային հայոց լեզվի ու հայ գրականության, և՛ հայոց պատմության ու Հայ Առաքելական եկեղեցու հանդեպ տոտալ հարձակումները՝ ընդ որում, հիմա արդեն՝ դպրոցական և բուհական ծրագրերի և չափորոշիչների համատեքստսում:

Իսկ սա նշանակում է՝ հիմնավորապես և քաղաքականություն որպես: Այդ «հիմնավորապեսը» երեկ, կառավարության նիստի ժամանակ հայտարարեց վարչապետ Փաշինյանը՝ հետևյալ մոտիվացիայով՝ նոր չափորոշիչներն այլընտրանք չունեն, դրանք հզոր պետություն ունենալու գրավականն են: Նրա խոսքը հաջորդել էր էքս նախագահ Տեր-Պետրոսյանի լակոնիկ խոսքին, որի միտք բանին Հայաստան պետությանը 2500 տարվա պատմություն վերագրելն էր, ինչը նշանակում է՝ կասկածի տակ առնել Արարատյան թագավորության տիրոջ՝ Աստվածաշնչյան դրախտավայրի բնիկներ լինելու փաստը և բնիկության իրավունքը: Նրա այս հայտարարությունը նշանակու՞մ է արդյոք, որ սկզբնաղբյուրների հետ բազմիցս գործ ունեցած առաջին նախագահը աղբյուրագիտական փաստերին ձեռնոց է նետում:

Եվ հանուն ինչի՞…

Ընդհանրապես, ոչինչ զարմանալի չկա կրթական չափորոշիչների և ծրագրերի մեջ տեղ գտած փոփոխություններում, որոնց ջատագովն են ներկա իշխանությունները: Նրանք հիմա ուղղակի փորձում են մեթոդաբանական և գաղափարական կաղապար ստեղծել այն ամենի համար, ինչի շուրջ վաղօրոք տուրևառություն է եղել: Եվ իզուր էր Փաշինյանն «իզմերից» ինքզինքը ձերբազատում. երկու «իզմ» շատ հստակ առաջ է տանում նա՝ պոպուլիզմով դեպի գլոբալիզմ է տանում Հայաստանը՝ միաժամանակ հայտարարելով, թե՝ այսպիսով ամուր հայկական պետություն է կառուցում:

Հարց է ծագում՝ եթե ամեն բան այդքան պարզ է, ինչու՞ է հանկարծ ինչ-որ հայ-վայ պատմաբանի ձեռամբ համաձայնություն տրվում Հայկական լեռնաշխարհը որպես Կովկաս և Անատոլիա ներկայացնելու՝ թուրքադրբեջանական կեղծարարության մոտիվներին:

Հայկական լեռնաշխարհի բնիկները հայերն են, մեր ծագումնաբանության վերաբերյալ հնագույն օտար աղբյուրների վկայությունները լիուլի են՝ այս փաստը ամուր և հստակ ներկայացնելու համար:

Սակայն այս մասին փաստում է նաև Աստվածաշունչը, ընդ որում, Հայաստանը ներկայացնելով ոչ միայն հայերի նախահայրենիք, այլև՝ մարդկության բնօրրան:

Մասնագիտական հարցեր և հարցադրումներ կատարում են պատմաբաններն ու հասարակագետները, լեզվաբաններն ու աստվածաբանները. մի կողմից գիտական, մյուս կողմից՝ աստվածաշնչյան հաստատումները բացառիկ նյութ են նաև փիլիսոփաների համար, որոնց հարցադրումների պատասխանները կրկին ու կրկին Հայաստանի՝ Արարատյան երկրի դարպասների մոտ է տանում-կանգնեցնում մտածող մարդուն:

Վերջերս կարդացի էքզիստենցիալ փիլիսոփա Էդվարդ Հարությունյանի մի հոդվածը /«Բոլոր ենթադրությունները ենթադրելի են. ութերորդ պատուհասը», որտեղ մարդկության ստեղծման պատմությունը հեղինակը նախաստեղծ ժամանակից է սկսում՝ հիշատակելով արդեն անցյալ կատարյալը և արժևորելով Առաջինին, որն ըստ նրա պատկանում էր «Արիական էյդոսների դիվահար այն տոհմին, ով թողեց, որ իր երկրից վերցրած մի բուռ հողից շինեն Առաջին Ադամին, երբ ինքն էր առաջինը, և ամեն հաջորդին մի բուռ հող տվեց: Այն արիական տոհմին, ով ցամաքի վրա առաջինը ընդունեց Երկրորդ Ադամին»…
«Երկրորդ Ադամին»՝ Նոյին:

Պարզորոշ է, չէ՞, որ երկիրն այդ Հայաստանն էր, Արմենիան, որպես և ասված էր ի հնումն՝ աստվածների երկիրը: Իր իսկ հողի վրա Արարատ լեռան փեշերին Նոյին ընդունողն էլ՝ երկրի բնիկն ու բնակիչն էր՝ Հայը:

Այս է վիճարկման առարկան այսօր, և վիճարկողներն, ըստ էության, համատեղ են գործում:

Հեղինակ՝ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո