Փաստ ինֆո

Շուրջ երկու տարի է, ինչ ՀՀ ԱԱԾ-ին բոլորովին այլ գործառույթներ են տրվել՝ սկսած ՀԴՄ կտրոններ չտրամադրող խանութներոի և սուպերմարկետների ռեյդերից մինչև գազալցակայաններում ստուգումները, այս կամ այն ընդդիմադիրի դեմ քրեական գործերի հարուցումներն ու ՀՀ քաղաքացիների խոսակցությունների գաղտնալսումները:

Այդ նույն ընթացքում Հայաստան անարգել ելումուտ ունենալով գործում են օտար շահեր հետապնդող բազմաթիվ կառույցներ ու լրտեսներ: Մինչդեռ այդ ընթացքում ԱԱԾ լրատվական ծառայությունը լրտեսական գործունեություն իրականացնելու համատեքստում որևէ գործի մասին տեղեկատվություն չի տարածել:

Բնականաբար, անհեթեթ է մտածելը, թե չկան այդպիսի գործեր և գործունեություն իրականացնողներ: Այսինքն, ՀՀ ԱԱԾ-ն մոռացել էր իր բուն գործառույթը և զբաղված էր իրադրային խնդիրներ լուծելով: Հակառակ դեպքում, ԱԱԾ համապատասխան վարչությունը կամ բաժինը պիտի ուշի -ուշով ուսումնասիրեր ադրբեջանական ֆեյսբուքյան էջերում, այլ սոցցանցերում եղած գրառումները, որտեղ, բնականաբար, մեծ ինֆորմացիա է պտտվում: Ի վերջո, բազմիցս է խոսվում, որ ՀՀ և պաշտպանության բանակի զինծառայողները հաճախ միամտաբար կարող են մեր զինուժի, հնարավորությունների և այլնի մասին ակամա տեղեկատվություն փոխանցողի դերում հայտնվել: Այս հարցե՞րը որքանով է կարևորում մեր ԱԱԾ-ն:

Երեկ տևական ժամանակ էր ՀՀ վարչապետ Փաշինյանի պաշտոնական կայքը, ինչպես նաև՝ կառավարության gov.am կայքը հակերական հարձակման էր ենթարկվել: Այլ պաշտոնական կայքերի մասին ևս նույնն էր ասվում: ԱԱԾ-ն այստեղ բան չունե՞ր անելու:

Հիշենք հենց միայն ԱԱԾ նախկին պետ Արթուր Վանեցյանի առաջին հեռուստահարցազրույցը՝ պաշտոնը թողնելուց հետո, երբ լրագրողի հարցին, թե՝ արդյո՞ք «Սորոսի» գրասենյակի գործունեությունը Հայաստանի Հանրապետության համար վտանգներ պարունակո՞ւմ է, նա ասել էր՝ եթե կարճ պատասխանենք՝ այո: Վանեցյանից հետո արդեն երկրորդ ԱԱԾ ղեկավարն ունենք, որքանո՞վ է պետությունն անդրադարձել Վանեցյանի ահազանգերին:

Արդյո՞ք այսօր նույն այդ սորոսական շրջանակները չեն, որ վայնասուն են կապում ադրբեջանական զոհերի համար՝ խաղաղասիրական լալահառաչ տեքստերով, թեպետ նրանցից և ո՛չ մեկը ո՛չ մի անգամ ադրբեջանցիների դիվերսիաները 2016-ին ու նաև այսօր դիմագրավելիս հանուն մեր սահմանների և հայրենիքի պաշտպանության զոհված հերոսների ընտանիքների համար ցավ չապրեցին ու չարտահայտեցին :

Ինչու՞ նրանց հույժ խաղաղասիրական զգացմունքները միայն ադրբեջանցիների համար է բարձրաձայն հնչում, այլապես լուռ են:

Թե՞ հատուկ ադրբեջանցիների վրա ողբալու համար են նրանք վճարվում: Այս և այսօրինակ երևույթներն է, որ հայրենի ԱԱԾ-ին պիտի անհանգստացնի, մտահոգի, ի վերջո, պրոֆեսիոնալ հետաքննության համատեքստում հստակ գնահատականներ տրվի: 

Հեղինակ՝ Մ. Մինասյան

Աղբյուր` Փաստինֆո