Փաստ ինֆո

Տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ ադրբեջանցիները նախահարձակ քաղաքականություն են վարել՝ իրենց սուտ ու ապակողմնորոշիչ տեղեկատվությամբ հեղեղելով աշխարհը, իսկ մենք նախ՝ ծիծաղել ենք նրանց անհեթեթությունների վրա, հետո՝ արհամարհանքով ու քամահրանքով վերաբերվել… ՈՒ եթե նախկինում՝ ժամանակ առ ժամանակ պատասխան է տրվել՝ հակահարված որպես, արդեն 2 տարի այս համատեքստում ոչինչ չի արվում: Խաղաղություն է քարոզվում, խաղաղության պատրաստվելու անհասկանալի կոչեր են հնչում:

Մենք սովորաբար, մտածել ենք, թե սուտն ու կեղծիքը, պատմության կեղծարարությունը երկար ճանապարհ չունի: Ավաղ, այդպես չէ: Հայտնի միտք է՝ եթե հարյուր անգամ նույն սուտն ասվում է, ապա մարդիկ արդյունքում հավատում են դրան:

Արցախցին հարյուրամյակներ շարունակ հայկական բացառիկ գորգեր է գործում, բայց Ադրբեջանը մեզնից գողացած գորգերով գորգի թանգարան է բացում, մշակութային դաշտում գողանում ու գողանում է՝ պատմաճարտարապետական հուշարձաններից, պարերից մինչև հայկական խոհանոցի ցայտուն նմուշներ: Ավելին, նախահարձակ դիմում է միջազգային կառույցներին, մեկ՝ հայկական քոչարին, մեկ՝ հայկական տոլման ադրբեջանական ժառանգություն գրանցելու համար, իսկ մերոնք սրանց հետևից շարունակ հերքելով ու հակափաստարկներ բերելով են հաստատում մերը: Աշխարհին համոզելով, թե մերը մերն է:

Մի քանի տարի առաջ ադրբեջանցիները ռուսական «Արխիտեկտուրա» ամսագրի մի ողջ համար էին գնել, ուր հայկական հուշարձանները ներկայացրել էին որպես ադրբեջանական: Իսկ տվյալ ամսագրի խմբագիրը մերոնց ասել էր՝ դուք էլ գումար և նյութեր տվեք, Հայաստանի վերաբերյալ էլ կտպենք: Այսինքն, դուք էլ տպեք՝ հերքելով ադրբեջանցիներին: Այս նույն մոտիվներով այսօր եվրոպական երկրներում գրքեր ու ամսագրեր է, որ թուրք-ադրբեջանական եղբայրությունը պատվիրում է և տարածում: Տեղեկատվական պատերազմ է: Իսկ Հայաստանում հատկապես այսօր նման պատերազմ չկա, քանի որ ներկա իշխանությունների վեջն էլ չի մեր թշնամիների կողմից տոտալ տարածվող ստահոդ հրապարակումները հերքելը:

Այսօր Ալիևը կիրթ է և ինտելեկտուալ և թշնամիների դեմ պայքարելու փոխարեն՝ ներքին թշնամիներ են ստեղծվում ու ասֆալտին փռվում, պատերին ծեփվում: Արդեն 2 տարի շարունակ:

Զուգահեռաբար՝ ոմն Թուրալ Գյանջալիևը ադրբեջանական կեղծարարության բացառիկ օրինակ է ցուցանում և աշխարհն այդ կուտն ուտում է: Ավելին, ՀՀ ներկա ղեկավարն է «Լեռնային Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնք» անգո ձևակերպմանը գոյություն տալիս: Ասենք, Երբ Ալիևը հայտարարում է, թե «Էրիվանն ադրբեջանական քաղաք է»՝ ոչ- ոք Հայաստանում լուրջ չի ընդունում, նույն կերպ էլ էս մարդը տեսանյութ է տարածում՝ ինքզինքը ներկայացնելով որպես Ադրբեջանի հանրապետության Լեռնային Ղարաբաղի տարածքի ընտրված ներկայացուցիչ, մենք դարձյալ լուրջ չենք ընդունում: Բայց Փաշինյանը բազմիցս է արդեն հրապարակային այս ձևակերպումն օգտագործել:

Այն, որ աշխարհում կան պետություններ, որ լուրջ են ընդունում սա, մի բան է, այն, որ ՀՀ վարչապետն է այն գործոն դարձնում, բոլորովին այլ բան է:

Դրա համար էլ մի ոտքը պնդացնելուց հետո՝ թեկուզ վիրտուալ, Գյանջալիևը արդեն ներկայանում է որպես 2020 թվականի մարտի 20-ից Ադրբեջանական Հանրապետության Ազգային ժողովի 6-րդ գումարման պատգամավոր՝ Ստեփանակերտի թիվ 122 ընտրատարածքից:

Նա կոնկրետ խնդիր է լուծում՝ որը քիչ անց հնարավորություն է տալու ադրբեջանցիներին այնքան տարածվել Արցախում, որ ընտրությունների արդյունքներով իրենց ցանկալի նպատակին հասնեն:

Իսկ ի՞նչ ենք անում մենք: Փաշինյանը լեռնագագաթներից անգամ խաղաղության ուղերձներ ենք հղում: Հայերը խաղաղության ուղերձ հղելու խնդիր չունեն, քանի որ երբեք այլ հայրենիքների վրա աչք չեն տնկել: Մեր չորս կողմում գտնվող աշխարհագրորեն մեր հարևանները՝ Թուրքիա, Իրան, Ադրբեջան, Վրաստան՝ 4-ն է գիշանգղների հանգույն Հայաստանից պոկել, Հայաստանը բզկտել են: Մեր հայրենիքը՝ ծովից ծով ՝փոքրացրել, սրտաչափ ենք դարձրել, որի տրոփյունն այս ծայրից այն ծայրը լսելի է: 20-րդ դարավերջին ազատագրական պայքարի արդյունքում մեր սերունդը կարողացել է ազատագրել հայրենիքի որոշ հատվածներ: Այն սրբազան է մեզ համար և Հայաստան-Արցախ առկա փաստացի իրականությունից շեղվելը ճակատագրական է լինելու:

Արցախը Հայաստանի դարպասն է: Մեր կյանքի դարպասը: Հայաստանի Հանրապետության գոյության առհավատչյան:

Սա է իրականությունը: Իսկ որ իրականությունից միտումնավոր շեղվում և հասարակությանն ամեն օր մեր գերխնդիրներից շեղելով , ազգը պառակտելով երկիրն անվերադարձելիության կետին են մոտեցնում իշխանությունները, աներկբա է: Դրա օրինակն այսօր ԱԺ-ում՞ ԲՀԿ ղեկավարի հանդեպ 87 -ի անխոս-անլեզու քաղաքական «դատավարությամբ» տեսանք:

Հեղինակ՝ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո