Փաստ ինֆո

Շրջակա միջավայրի նախարությունն առանց նախարարի է մնացել, թեև, ըստ բանապահպան - իրավաբան Նազելի Վարդանյանի՝ նրանց, ովքեր ղեկավարել են այս ոլորտը, մինչև այն թափուր վիճակում հայտնվելը, հավասարազոր էին նախարար չունենալուն։ Ստացվում է, որ մեծ իմաստով ոչինչ չի փոխվում՝ կա՞ նախարար, թե ոչ, Փաստինֆոյի հետ զրույցում ասում է Նազելի Վարդանյանն ու հավելում. «Բնապահպանության ոլորտը, որ չգիտես ինչու վերանվանվեց Շրջակա միջավայր, վերջին պլաններում է գտնվում մեր երկրում, նախարարները գալիս են ու փոխանակ բնապահպանության ոլորտից խոսեն, տնտեսագիտական խնդիրներ են առաջ բերում, փախարենը մտածեն թե ո՞նց պետք է պահպանել բնությունը։ Այդ պատճառով արդեն վաղուց մենք նախարարների վրա հույսեր չենք դնում, եթե հասարակությունը կարողանա մի բան անի կանի, եթե ոչ՝ նախարարությունն անօգուտ է։

Այստեղ մի սրտացավ մարդ պետք է նշանակի, ով ատմներով կպահի բնությունն ու անդադար լոբինգ կանի, որ որևէ կառույց չմտածի եկամուտ հետապնդլու նպատակով բնությանը վնաս պատճառելու մասին։ Տնտեսական ոլորտի խնդիրները բնապահպանության նախարարի գործը չպետք է լինի։ Այս իմաստով նախկին նախարար Էրիկ Գրիգորյանի հետ բավական հույսեր էինք կապում, որովհետև ամեն դեպքում նա հասարակական ոլորտից էր, բացի այդ բնապահպանության նախարարությունում նա աշխատելու փորձ ուներ։ Բայց, ով գալիս է այդ պաշտոնին, չգիտեմ ինչու այդպիսին է դառնում։

Բնապահպանության նախարարն այն մարդն է, ով հանուն բնության շահի, հարկ եղած դեպքում կկարողանա կառավարությունում հակառակ տեսակետը պաշտպանել։ Տեսեք քանի տարի է մենք դատարաններում ենք՝ պայքարում ենք, որ Աամուլսարի փորձաքննական եզրակացությունը փոխվի։ Փոխանակ բնապահպանության նախկին նախարարը օրենքները ճիշտ ներկայացներ, որպեսզի կարողանար պաշտպանել բնության՝ տվյալ դեպում Ամուլսարի շահը, օրենքն ուրիշ մեկնաբանություններով էր ներկայացնում կառավարության նիստերում՝ թյուրիմացություն ստեղծելով, որի արդյունքում և՛ դատական գործ կա, և՛ այս անորոշ վիճակ է, սրա արդյունքում էլ՝ արդեն երկու տարի մարդիկ տուն չեն գնում, որպեսզի չոտնահարվի բնության պահպանությունը»։

Կարո՞ղ է արդյոք Շրջակա միջավայրի նախարարությունում ստեղծված իրավիճակն այն լուծարելու պատճառ դառնա հարցին Նազելի Վարդնյանը պատասխանում է՝ նախարարության լուծարման գաղափարի կողմնակից չէ, հակառակն, այստեղ ինստիտուցիոնար լուրջ փոփոխությունների կարիք կա, որպեսզի ոլորտն ավելի ամուր հիմքերով ու նորացված ներկայանա, իսկ «Հայ անտառն» անպայման պետք է դուրս բերվի գերատեսչության կազմից, որովհետև, ըստ նրա, այս եկրու ոլորտները՝ նախարարությունն ու «Հայ անտառն» իրար հակասող շահեր ունեցող երկու կառույցներ են։

Փաստինֆոյի այն հարցին, որ որպես Շրջակա միջավայրի նախախար շրջանառվում է նաև իր անունը, Նազելի Վարդանյանը պատասխանեց. «Իհարկե դա չլինող բան է, թեև այդ մասին ես առաջին անգամը չեմ լսում, բայց ես երբեք պետական համակարգ չեմ մտնի, որովհետև իմ ազատությունն ինձ համար ավելի կարևոր է»։

Հիշեցնենք, որ 2020 թ. մայիսի 5-ից շրջակա միջավայրի նախարարությունում նախարարի պաշտոնը թափուր է մնացել։ Օրենքով նախատեսված ժամկետներում, այն է՝ մինչև մայիսի 21-ը, գերատեսչության ղեկավարի թեկնածու չի առաջադրվել՝ խախտելով Սահմանադրության և «Կառավարության կառուցվածքի և գործունեության մասին» օրենքի պահանջները։ Ոլորտի ղեկավարումն արդեն տևական ժամանակ համակարգում են նախարարության փոխնախարարներ՝ Վահե Ջիլավյանը, Իրինա Ղափլանյանն ու Վարդան Մելիքյանը։

Հեղինակ՝ Նվարդ Մանվելյան

Աղբյուր` Փաստինֆո