Փաստ ինֆո

ՀՀ դատական համակարգը երբեք կայացած չի եղել, ունեցել ենք անհատ դատավորներ և, ըստ էության, մյուս դատավորները հիմնականում ենթարկվել են իշխանությանը և կատարել են իշխանության կամքը: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի եթերում ասել է փաստաբան Լուսինե Սահակյանը:

«Իշխանափոխությունից հետո հայտարարվում էր, որ ցանկանում են դատական համակարգը կայանա: Հարցեր էին ծագում, թե ինչպես են պատրաստվում կայացնել դատական համակարգը, որովհետև վիրահատական միջամտությունները միշտ վտանգավոր են, հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է դատարաններին և ովքեր էին լինելու այն ընտրողները, որոնք պետք է ընտրեն ՀՀ իրական դատական համակարգի դատավորներին: Կամաց-կամաց հասկացանք, որ ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես ցանկանում էինք տեսնել և այնպես չէ, որ իշխանությունները ցանկանում էին, որ մենք ունենանք անկախ դատական համակարգ»,- ասաց Սահակյանը:

Փաստաբանն արձանագրեց, որ հետագայում արդեն քաղաքական գործերով զարգացումներով պարզ դարձավ, որ իրականության մեջ կան և՛ զանգեր, և՛ պարտադրանքներ և այն դատավորները, ովքեր այսպես,թե այնպես իշխանությունների կամակատարն էին, այդպես էլ մնացին իշխանությունների կամակատար և իրենց համար տարբերություն չկար, թե ում են հիմա ծառայում: Փաստաբանն ընդգծեց,որ կային դատավորներ, ովքեր երբեք չէին ենթարկվել իշխանություններին և չէին էլ պատրաստվում ենթարկվել նոր իշխանություններին:

«Եթե նախկինում գոնե ընտրում էին, թե որ դատավորին պետք է գործը մակագրվի, որ ամեն ինչ հաշտ լինի, հանդարտ լինի, ապա հիմա թողեցին, որ մակագրվի այն դատավորներին, ինչպես պետք է մակագրվեր»,- ասաց Սահակյանը:

Դիտարկմանը, որ մեկ տարի առաջ համակարգի մաքրման այլ մեթոդաբանություն էր, իսկ այսօր վարչապետը նոր ձևաչափ է որդեգրել՝ Սահակյանը պատասխանեց. «Խնդիրն այն է, որ, սկզբնական փուլում իրենք չհետևեցին գործընթացին և մտածում էին, որ բոլոր դատավորներն այսպես թե այնպես ենթարկվում են իշխանություններին և ենթարկվելու են առանց զանգերի, ցանկացած դեպքում կատարելու են իշխանության պատվերները, տեսան, որ այդպես չէ, հայտնվեց Ալեքսանդր Ազարյան, ով կայացրեց որոշում, որն, իհարկե, իշխանահաճո չէր, բայց իրավական առումով դատավորը գտնում էր, որ այդպես է և այդպես էլ կայացրեց, օրինական որոշում կայացվեց »:

Փաստաբանը հիշեցրեց, որ այդ որոշումից հետո սկսվեց աղմուկ-աղաղակը՝ հակահեղափոխականներ են, դատարաններ շրջափակել և այլն, ապա հաջորդեց մյուս դատավորների օրինակները՝ Դավիթ Գրիգորյան, սկսվեց նրա նկատմամբ քրեական հետապնդում:

«Այստեղ էր, որ նրանք սկսեցին հայտարարել, որ վիրահատական միջամտություններ են անհրաժեշտ: Կային դատավորներ, որոնք այդպես կողմնորոշված չէին և սկսեցին հավատալ, որ իրենք անկախ դատավորներ են և այդ անկախության արդյունքում ինչ-որ որոշումներ սկսեցին կայացնել: Այս հայտարարությունների լույսի ներքո այդ դատավորները սկսեցին իշխանահաճո որոշումներ կայացնել և հիմա արդեն անհրաժեշտ չէր վիրահատական միջամտություններ կատարելը»,- ասաց նա:

Լուսինե Սահակյանը գտնում է, որ վեթինգի գաղափարը սուր դրված չէ, քանի որ դատավորներին կարողացել են, ըստ էության, ծառայեցնել իրենց և բացառիկներն են մնացել, ում խնդիրներն իրենք կլուծեն և արդեն լուծում են, օրինակ՝ Դավիթ Գրիգորյանի գործն արդեն ուղարկում են դատարան:

Աղբյուր` Փաստինֆո