Փաստ ինֆո

Լոռու մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը 10 տարվա ազատազրկման է դատապարտել 27-ամյա վանաձորցուն` «Քիմպրոմ» գործարանի մոտ տեղի ունեցած սպանության գործով:

Աղմկահարույց այս դեպքը տեղի է ունեցել դեռեւս տարիներ առաջ` 2017 թվականի նոյեմբերին, երբ տուժողը 33 տարեկան էր, իսկ մեղադրյալը` 24: Մինչ ողբերգական դեպքը կողմերը միմյանց չեն ճանաչել. 2019թ. նոյեմբերի 19-ի պատահական հանդիպումն ու բառիս բուն իմաստով ոչնչից ծագած վիճաբանությունը ճակատագրական դարձավ երկուսի համար էլ:

Փաստական հանգամանքներ

2017 թվականի նոյեմբերի 19-ին «Վանաձորի բժշկական կենտրոն» ՓԲ ընկերությունից հաղորդում է ստացվել, որ ժամը 01:05-ին բժշկական կենտրոն է տեղափոխվել Վանաձոր քաղաք բնակիչ, 1984 թվականի ծնված Վոլոդյա Քոչինյանի դիակը՝ որովայնի շրջանում ծակած-կտրած վնասվածքով:

ՀՀ քննչական կոմիտեն հայտնել էր, որ Լոռու մարզային քննչական վարչությունում հարուցվել է քրեական գործ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի 1-ին մասով, հանցագործության բացահայտման ուղղությամբ մշակվել քննչական գործողությունների և օպերատիվ-հետախուզական միջոցառումների պլան։ Ձեռնարկված գործողությունների արդյունքում պարզվել է, որ 1984թ. ծնված տղամարդուն կյանքի հետ անհամատեղելի մարմնական վնասվածքը պատճառվել է 2017 թվականի նոյեմբերի 19-ին՝ ժամը 00:30-ի սահմաններում, Վանաձոր քաղաքի Վարդանանց 2 հասցեում գտնվող «Քիմպրոմ» գործարանի մոտ տեղի ունեցած վիճաբանության ժամանակ։

Սպանվածը միակ տուժողը չէ, վիճաբանության ժամանակ դանակահարվել է եւս մեկ երիտասարդ՝ Սարգիս Գևորգյանը, ում վնասվածքը բարեբախտաբար ծանր չի եղել, իսկ երրորդը՝ Քոչինյանի եղբայրը, ծեծվել։

Լոռու մարզային քննչական վարչությունը մեղադրանք է առաջադրել այն ժամանակ 24-ամյա վանաձորցուն՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 3 հոդվածով՝ 104-րդ հոդվածի 1-ին մաս, 117-րդ և 118-րդ հոդվածներով։ Նրա նկատմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրվել կալանավորումը։ 2018 թվականի հոկտեմբերին հայտարարվեց քրեական գործը` մեղադրական եզրակացությամբ, դատարան ուղարկելու մասին, որի դատաքննությունը տեւել է շուրջ մեկ տարի երեք ամիս:

Ճակատագրական հանդիպում. «Բա՞ն էիր հարցնում, դուռը բացած երկար նայում էիր»

Դեպքի ժամանակ 24, իսկ ներկայումս արդեն 27-ամյա վանաձորցին 2017թվականի նոյեմբերի 18-ի լույս 19-ի գիշերը իր «Գրանդ-Շեռոկի» մակնիշի ավտոմեքենայով գնացել է Վանաձոր քաղաքի Նժդեհի 9 հասցեում գտնվող շենքի մոտ, որտեղ իր ծանոթ աղջիկը երեխայի հետ մեքենայից դուրս է եկել ու բարձրացել շենք, իսկ նա սպաել է դրսում: Եւ հենց այդ ժամանակ էլ սկսվել է վիճաբանությունը նույն շենքի բնակիչներ Քոչինյան եղբայների ու երիտասարդի միջեւ:

Մեղադրյալը դատարանում հայտնել է, որ մեքենան կայանելուց 3-4 րոպե անց իրեն է մոտեցել տուժող Վ.Քոչինյանը, թակել մեքենայի ապակին ու հարցրել. «Բա՞ն ես ասում», ինչին բացասական պատասխան է տվել: Ըստ մեղադրյալի` իր մեքենայի դիմացի համարանիշները տրանզիտ էին, իսկ հետևի համարանիշներն ընդհանրապես չկային, ու մտածել է, որ հետաքրքրվողը ոստիկանության աշխատակից է, դրա համար է հարցնում: Ինքը հետաքրքրվել է թե արդյոք նա ոստիկանության աշխատակից է, որը դրանից բորբոքվել է ու պահանջել դուրս գալ` խոսելու: Ինքը դուրս չի եկել, քանի որ նրանք եղել են 3-4 հոգով, ու խմիչքի հոտ է զգացել, իսկ ինքն էլ եղել է աղջկա ու երեխայի հետ, ու ասել, ոչ խոսելու բան չունեն, բայց, ի վերջո համաձայնել է փոքր ուշ` ուղեւորներին իջեցնելուց հետո, հանդիպել` պարզաբանումների համար: Վահե Քոչինյանը`սպանվածի եղբայրը, հաստատել է, որ իրենք են առաջինը մոտեցել կայանված ավտոմեքնեային, ու եղբայրն իսկապես հարցրել է` «Բա՞ն էիր հարցնում, դուռը բացած երկար նայում էիր», ինչին, ըստ նրա, նշված մեքենայի վարորդը կոպիտ տոնով պատասխանել է. «աշխատող եք արա, խի եք հարցնում», այնուհետև ավելեցրել, որ եթե բան ունենար ասելու, կասեր, որ հետը մարդ կա, կիջեցնի, հետ կգա և կխոսեն:

«էս խփի՞ր արա». Խոսակցությունը չի կայանում, դանակահարությունն ավարտվում է սպանությամբ

Իսկը մի կաթիլ մեղրի պատմություն: Պայմանավորվածության համաձայն` կողմերը նույն օրը հանդիպում են մի փոքր ավելի ուշ` «Քիմպրոմ» գործարանի մոտ:

Երիտասարդը եւս միայնակ չի գնում հանդիպմանը, զանգում է երկու ընրկերներին ու միասին գնում են պարզաբանումների: Այստեղ արդեն, ըստ մեղադրյալի, Քոչինյան եղբայրները, իջնելով մեքենայից, մոտեցել են իրեն ու հետաքրքրվել. «դու էիր ասում, որ օրգանի աշխատող ես»: Ինքը դրական պատասխան է տվել ու հարվածել Վահե Քոչինյանին: Հարվածից վերջինս ընկել է և սկսվել է քաշքշուկը: Այդ ընթացքում կողքից, իր հետ գնացած մարդկանցից լսել է. «դանակը, դանակը»: Նայել է դեպի ձախ և տեսել, որ մեկը դանակը ձեռքին դեպի իրենց է գալիս: Իր մոտ բանալիներից կախված կախազարդի պես «բաբչկա» տեսակի դանակ է եղել, որի երկարությունը շուրջ 6 սմ կլիներ, որը բացել է և գնացել առաջ` դանակահարելով Քոչինյան եղբայրներից մեկին: Մեղադրյալը պնդել է, որ սպանելու մտադրություն չի ունեցել եւ իրեն թվացել է, որ տուժողի ուսի հատվածում է հարվածել, որովհետև մութ էր: Հետո Վոլոդյա Քոչինյանը զգալով, որ իրեն խփել են, վազել է իր հետևից, իսկ ինքը փախել է:

Դեպքերի զարգացումը փոքր ինչ այլ կերպ է ներկայացրել սպանվածի եղբայրը` Վահե Քոչինյանը. Ըստ նրա` երիտասարդը ձեռքով հարվածել է իր դեմքին և իրենց միջև խոսակցությունն այդքան է եղել: Եղբայրը տեսնելով, որ իրեն հարվածում են, վազելով մոտեցել է: Ինքը տեսել է, որ երիտասարդը դանակ է հանել, որից հետո լսել է եղբոր բղավոցը` «էս խփի՞ր, արազ»: Նրա ցուցմունքի համաձայն` այդ պահին բացի մեղադրյալի ձեռքից, ուրիշի մոտ դանակ չի եղել:

Արդյունքում`ոչնչից ծագած վիճաբանության ժամանակ կտրվել է մի երիտասարդ տղամարդու կյանքի ուղին, իսկ մյուսն էլ հայտնվել կալանավայրում` սպանության մեղադրանքով:

Վիճաբանության ժամանակ դանակի մեկ հարված է ստացել նաեւ Քոչինյան եղբայների ընկերը, բարեբախտաբար այն դիպել է ձախ ազդրին` պատճառելով թեթեւ վնասվածք:

Մեղադրանք ու դատավճիռ

Լոռու մարզային քննչական վարչությունը վանաձորցի երիտասարդին մեղադրանք է առաջադրել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի 1-ին մասով, 117-րդ և 118-րդ հոդվածներով նախատեսված արարքների համար, ինչ նույն մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը հիմնավորված է համարել ու ամբաստանյալին՝ դատապարտել ազատազրկման՝ 10 տարի ժամկետով և տուգանքով՝ 150.000 ՀՀ դրամի չափով:

«Փաստինֆո»-ի հաղորդմամբ` պաշպանական կողմը համաձայն չէ արարքի որակմանը եւ պահանջում են ծեծելու ու թեթեւ վնասվածք պատճառելու դրվագով` 117-րդ և 118-րդ հոդվածներով, արդարացնել, իսկ Վ.Քոչինյանին դանակահարելն ու մահ պատճառել գնահատել որպես անհրաժեշտ պաշտպանություն: Վերաքննիչ բողոքը կքննվի վերաքննիչ քրեական դատարանի դատավոր Սերգեյ Մարաբյանի նախագահությամբ:

Հեղինակ` Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո