Փաստ ինֆո

Տնտեսվարողներին որոշ ժամանակով հարկերից ազատելը ռիսկային որոշում է: Այս պահի դրությամբ պետք է առնվազն հարկերի վճարման ժամկետները հետաձգել: «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց Աուդիտների պալատի նախագահ Նաիրի Սարգսյանը:

Վերջինիս կարծիքով պետք է գտնել այն հարկային արտոնությունը, որը ձեռնտու է բիզնեսին, բայց միևնույն ժամանակ վնաս չէ պետությանը և պետբյուջեին. «Հարկերից ազատելը ռիսկային է: Արդյո՞ք դա բիզնեսին կտա այնքան օգուտ, որ եթե կշեռքի նժարներին դնենք բիզնեսի ստեղծած օգուտն ավելի մեծ կլինի, քան պետբյուջեի կրած վնասները: Կարծում եմ` հարկերի վճարման ժամկետի հետաձգումը և այդ ժամանակահատվածում տույժերից ազատումն անհրաժեշտ քայլ է:

Չարժի բիզնեսին այս պահին խեղդել, քանի որ առանց այն էլ չի աշխատում»,-ասաց Նաիրի Սարգսյանը` ընդգծելով, որ այս պահի դրությամբ բիզնեսի համար ավելի կարևոր ծախսեր են առաջացել: Բիզնեսը շատ դեպքերում իր գործունեությունը ծավալում է վարձակալական հիմունքներով տարածքներում, հետևապես այս պահի դրությամբ կա վարձավճարները վճարելու խնդիր. «Փաստացի վարձատուին չի հետաքրքրում` բիզնեսն աշխատել է, թե ոչ: Ամեն դեպքում պահանջում է իր վարձավճարը: Աշխատողն էլ իր աշխատավարձն է պահանջում, և եթե սա մենք դիտարկում ենք ավելի կարևոր բաղադրիչ և առաջնային ծախս, ապա գոնե պետությունն ինչ-որ ձևով օժանդակելու դեպքում պետք է իր մասնաբաժնից հրաժարվի: Կողմ ենք, որ առայժմ առնվազն երեք ամիս ժամկետով հարկային արձակուրդ տրամադրվի»,-ասաց Նաիրի Սարգսյանը:

Անդրադառնալով 25 մլրդ դրամ փաթեթին, որը միտված է օգնել բիզնեսին, Նաիրի Սարգսյանը նկատեց` բանավոր հայտարարություններին պետք է հաջորդեն իրավական փաստաթղթերը. «Պետք է փաստաթղթավորվի և հստակեցվի, թե ինչ պայմաններով են դրանք, արդյոք օգնության գումարներ են, վարկի գումարներ են, իսկ արդյոք բիզնեսն ուզում է մտնի լրացուցիչ վարկային բեռի տակ, թե ոչ: Երբ ՀՀ փոխվարչապետը, պարետը հայտարարում է արտակարգ դրություն, բանավոր ցուցումներ են լինում այս և այն կազմակերպություններին, որ չաշխատեն, բայց այդ բանավոր ցուցումները վաղը մյուս օրն ավելի մեծ պրոբլեմներ են առաջացնելու, քան հարց են լուծելու: Տարբեր խողովակներով փորձել ենք և' պարետին, և' հիվանդանոցներին հորդորել բանավոր պահանջները կամ հորդորները փաստաթղթավորել»,-ասաց Նաիրի Սարգսյանը:

Վերջինս նկատեց` ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ աշխատողները աշխատանքի չեն գնում, բայց գոյություն չունի փաստաթղթային հիմք, որպեսզի գործատուն ֆորսմաժորային պայմաններում աշխատանքը դադարեցնի և աշխատակիցներին չվճարի: Մի կողմից աշխատակիցներին չվճարելու դեպքում առաջանում է աղքատության ավելացման խնդիր, իսկ մյուս կողմից գործատուն չի կարող վարձատրություն իրականացնել, քանի որ աշխատողը հավելյալ արժեք չի ստեղծել.

«Առաջանում է օրենսդրական խնդիր: Այսինքն` չկա հիմք, որ գործատուն չպետք է վարձատրի: Բայց նաև աշխատանքային օրենսգրքի 186-րդ հոդվածի 6-րդ կետը շեշտում է, որ կարող են հարկադիր պարապուրդի համար չվճարել այն դեպքում, երբ ֆորսմաժորային պայմաններում է կազմակերպությունը գործունեությունը դադարեցրել: Այսինքն` չաշխատելը պայմանավորված է ֆորսմաժորով, ինչն էլ հարկադիր պարապուրդը դրա հետևանքն է: Մյուս կողմից աշխատողի նախաձեռնությամբ, այսինքն՝ աշխատողը չի ներկայացել աշխատանքի, հենց աշխատողն է վախեցել: Այս դեպքում գործատուն իրավունք ունի չվարձատրելու: Հիմա փաստացի այդ վիճակն է: Դե ֆակտո գործատուն չպետք է վճարի հարկադիր պարապուրդի համար, որ մի հատ էլ դրա 50 տոկոսը պետությունը ֆինանսավորի, բայց իրավական փաստաթուղթ էլ գոյություն չունի, որ ինքը հիմնավորի իր չվճարումը: Եվ դա բանավոր հայտարարության հետևանք է»,-հավելեց Նաիրի Սարգսյանը:

Հեղինակ՝ Հասմիկ Կոշկարյան

Աղբյուր` Փաստինֆո