Փաստ ինֆո

«Եթե նման բան կա, դա շատ վատ է, որովհետեւ մեծ հաշվով դա կարող է հիշեցնել Չինաստանի Մաո Ցզեդունի կառավարման ժամանակների խունվեյբիններին (չին. կարմիր պահապաններ, կարմիրգվարդիականներ.,-խմբ), որոնք նույնպես երիտասարդներ էին։ Շատ տխուր է, որովհետեւ, որովհետեւ 21-րդ դարում նման պարզունակ քաղաքականություն իրականացնելը որեւէ հեռանկար չունի եւ միայն բումերանգի էֆեկտ է ունենալու»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը՝ անդրադառնալով այսպես կոչված, «Հեղափոխության պահապաններ»-ի խմբի գործունեությանը։

Քաղաքագետն ասում է՝ նման խմբավորումների ի հայտ գալը բնորոշ է բոլոր հեղափոխություններին։ «Այդ հիվանդությունը բոլոր հեղափոխություններից հետո լինում է, հարեւան Իրանում «Իսլամական հեղափոխության պահապաններ» են կոչվում, որոնք ստորաբաժանումներ են եւ բանակի բաղկացուցիչ մասն են, Բոլշեւիկյան հեղափոխությունից հետո էլ այդպիսի պահապաններ կային, ժամանակի ընթացքում դրանք դարձան «ՆԿՎԴ»-ները, հայտնի «տրոյկաները», հետո, երբ արդեն խորհրդային ժողովուրդները կամաց-կամաց հիասթափվեցին այդ գաղափարներից, դրանք վերացան եւ երկրում սկսեց փտման պրոցես։ Հայաստանում, կարծում եմ, այդ ցիկլն ավելի արագ կգա»,-նշեց Երվանդ Բոզոյանը։

Տեղեկացնենք, որ այսպես կոչված «Հեղափոխության պահապաններ»-ի խմբի մի ներկայացուցիչ Ֆեյսբուքում տեսանյութ են հրապարակել, ըստ որի շրջապատել են «գյուղապետք» մականունով ներկայացած մի երիտասարդի եւ ստիպել նրան ներողություն խնդրել ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանից՝ նրան վիրավորելու համար։ «Գյուղապետք» մականունով երիտասարդն էլ, ըստ տեսանյութի, այն երիտասարդն է, որը իբր զանգահարել եւ Ֆեյսբուքում հրապարակել է իր եւ այն աղջկա հեռախոսազրույցը, որը Երեւանի մետրոյում «Այո»-ի բուկլետը պատռել եւ նետել էր Նիկոլ Փաշինյանի ուղղությամբ։

Ոստիկանությունից հայտնել են, որ ուսումնասիրում են տեսանյութը։

Վարչապետի «պատիվը պաշտպանողներն» ի դեպ, կազմակերպված սոցցանցային հարձակումներ են գործում այն օգտատերերի ֆեյսբուքյան էջերին, որոնք քննադատում են ՆԻկոլ Փաշինյանին եւ որոնց քննադատությունն իրենց դուր չի գալիս։

Երվանդ Բոզոյանը չի կարծում, թե այդ խմբավորումը Հայաստանում կարող է լուրջ գործունեություն ունենալ. «Ես չեմ հավատում, որ Հայաստանի նման երկրում լուրջ հնարավոր է նման բան անել, կարող է ինչ-որ առանձին խմբեր փորձում են այդ խնդիրը լուծել, կարող է իշխանությունը նրանց խրախուսում է, բայց որպես լուրջ գործընթաց դա չի կարող աշխատել, որովհետեւ Հայաստանում այդ հողը չկա, չկա այն մտայնությունը, որ 21-րդ դարում աշխատեն այդպիսի խմբեր եւ սպառնալիք ներկայացնեն հասարակության այլ շերտերի համար»։

Նկատենք, որ հետհեղափոխական Հայաստանում ահագնացող ու անհանգստացնող երեւույթ դարձած ատելության խոսքն ու անհանդուրժողականությունը միակողմանիորեն է ընկալվում եւ դատապարտվում։ Մասնավորապես, տարբեր հայտարարություններ գնահատվում են որպես ատելության խոսք բացառապես այն դեպքերում, երբ ուղղված են գործող իշխանությանն ու անձամբ Փաշինյանին, մինչդեռ հակառակ ուղղությամբ նման դրսեւորումները , որպես կանոն , անտեսվում են։ Հիշեցնենք, օրինակ, հայտնի միջադեպը, երբ ակտիվիստ Ջիվան Աբրահամյանը հրապարակավ հայտարարել էր, որ «քարով կցխի Բակո Սահակյանի գլուխը»։ Իրավապահներն այդ հայտարարությունն ուսումնասիրեցիին եւ , փաստորեն, հանցակազմ չգտան։

Աղբյուր` Փաստինֆո