Փաստ ինֆո

«Մարտի 1-ին, ժամը 18.00-ին շարժվում ենք երթով»: 

Վարչապետ Փաշինյանն արդեն իսկ իր ֆեյսբուքյան էջում այս կոչով է դիմել քաղաքացիներին: Սակայն ասել, թե մեր համաքաղաքացիները միանշանակ են ընդունել նրա այս հայտարարությունը, սխալ կլինի:

Ընդհանրապես, դեպի Մյասնիկյան հրապարակ շարժվելու կոչ Փաշինյանը նախորդ տարիներին էլ արել է, հենց թեկուզ անցյալ տարի, սակայն բանն այն է, որ անցյալ տարի կորոնավիրուսի համաճարակ չկար աշխարհում և ամեն օր այս վիրուսից մահացողների թիվը չէր ավելանում կամ համալրվում: Ընդ որում, նաև մեր անմիջական հարևանների շրջանում, ինչն ըստ մեր համաքաղաքացիների, որոնք արտահայտել են իրենց կարծիքը Փաշինյանի էջում, լուրջ վտանգներ է պարունակում:

Նրանցից մեկը, մասնավորաբար հիշեցնում է երկրի վարչապետին, որ կորոնավիրուսի պատճառով «Շվեյցարիայի պես երկիրը չեղարկում է համաշխարհային ավտոցուցահանդեսը, կրելով միլիոնավոր եվրոների կորուստ, Իտալիան Ա Լիգայի ֆուտբոլային խաղերն է չեղարկում մարդկանց կորոնավիրուսի վարակի վտանգից զերծ պահելու համար» և այլն:

Առայժմ ՀՀ քաղաքացիների հարցերը, թե՞ այս պայմաններում ինքը դեպի ու՞ր է պատրաստվում առաջնորդել մարդկանց, անպատասխան է մնում:

Այսպես անպատասխան մնաց նաև 2008 թվականի մարտի 1-ին բազմաթիվ գործիչների առաջարկը, այդ թվում նաև՝ Դավիթ Շահնազարյանի, ըստ գործի նյութերի, նաև՝ Ռոբերտ Քոչարյանի՝ ուղղված ընդդիմադիրներին և հատկապես միտինգավարի ղեկն իր ձեռքը վերցրած և կոչեր անող Նիկոլ Փաշինյանին՝ Ֆրանսիայի հրապարակ-Մյասնիկյան պողոտա քաղաքապետարանի հարակից տարածքից մարդկանց քաղաքի այլ հատվածներ տեղափոխվելու վերաբերյալ:

Առաջարկների մեջ էր նաև Մատենադարանին հարող տարածքը, սակայն Փաշինյանն, ըստ էության, բոլոր այդ առաջարկներից հրաժարվեց:

Այս համատեքստում 2020-ի մարտի 1-ը արդյոք չի՞ հիշեցնում 2008-ի 1-ը, երբ աշխարհի մի շարք երկրներում, այդ թվում՝ մեր հարևան, կյանքեր խլած համաճարակն անտեսելով, նա մարդկանց մեկտեղելու կոչ է անում: Այն դեպքում, երբ զինծառայողների արձակուրդներն են արգելվել, արգելված է նրանց ծնողների այցերը զորամասեր, այն պարագայում, երբ ամեն օր բժիշկները, առողջապահության պատասխանատուները մեր քաղաքացիներին խնդրում ու հորդորում են հնարավորինս զերծ մնալ մարդաշատ վայրերից, ձեռք առնել վիրուսից պաշտպանվելու միջոցներ և այլն:

ՈՒ՞մ է պետք և և ինչի՞ համար է այս էքստրեմալ իրավիճակում նման անհեռատես քայլը: Եվ տարօրինակ չէ՞, որ Երևանի դեղատներում դիմակներ անգամ չեն մնացել:

Այս հարցերի մասին մտածել է պետք: Այնպես չստացվի, որ մարտիմեկյան երթից հետո հիվանդանոցներում մեկեն կորոնավիրուսի վարակակիրներ հայտնվեն և պարզվի նաև, որ այսինչ կամ այնինչ դեպքի մասին կանխավ արված հայտարարությունները, թե՝ տագնապի կարիք չկա, մեզ մոտ դեպք չի արձանագրվել և այլն, մինչև մարտի 1-ի երթն էր…

Հեղինակ՝ Մ.Մինասյան

Աղբյուր` Փաստինֆո