Փաստ ինֆո

«Օպերատիվ հետախուզական գործունեության մասին» ՀՀ օրենքի 26-րդ հոդվածի 2-րդ կետի «գ» ենթակետի՝ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը, որը վերաբերում է վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնալսմանը, վիճարկվում է Սահմանադրական դատարանում։ 

Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց փաստաբան Նարե Ավետիսյանը։

Փաստաբանի փոխանցմամբ, «ԷՅՋ ՎԻ ԷՅՋ» փաստաբանական գրասենյակի վստահորդ Երեմ Մարգարյանի վերաբերյալ առաջին ատյանի դատարանը կայացրել էր մեղադրական դատավճիռ, որի հիմք է հանդիսացել առանց դատարանի որոշման Երեմ Մարգարյանին գաղտնալսելու արդյունքում ձեռք բերված անօրինական ապացույցը:

«Հեռախոսային խոսակցությունները վերահսկելու համար պետք է լինի դատարանի որոշումը։ Ինչ-որ մեկի հեռախոսային խոսակցությունը վերահսկելու համար օպերատիվ հետախուզական մարմինը ուներ դատարանի որոշումը։ Տվյալ անձը, ում վերաբերյալ եղել է որոշումը, հեռախոսային խոսակցության մեջ է գտնվել մեր վստահորդի հետ։ Խնդիրն այն է, որ դատարանի որոշում եղել միայն մեկ անձի վերաբերյալ, մյուս անձի, այսինքն, մեր վստահորդի վերաբերյալ որոշում չի եղել, մինչդեռ հեռախոսային խոսակցության արդյունքը եղել է միակ մեղադրական ապացույցը, որը դրվել է մեղադրական դատավճռի հիմքում ու դրանով վստահորդը ենթարկվել է քրեական պատասխանատվության»,-ասաց փաստաբանը։

Նարե Ավետիսյանը պնդում է՝ խախտվել է իր վստահորդի մասնավոր կյանքի անձեռնմխելիության իրավունքը, հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնիության իրավունքը։ Ըստ փաստաբանի, «Օպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին» ՀՀ օրենքի տվյալ դրույթը հակասում է Սահմանադրությանը, որտեղ արձանագրված է, որ յուրաքանչյուր ոք ունի հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնիության ու մասնավոր կյանքի անձեռնմխելիության իրավունք։

«Սահմանադրությունը ասում է՝ յուրաքանչյուր ոք։ Եթե մեկ անձի իրավունքների սահմանափակման համար դիմում են դատարան, պետք է մյուսի իրավունքներն էլ հաշվի առնվեն։ Տվեք այնպիսի իրավական կարգավորում, որ երկուսի իրավունքներն էլ պահպանվեն, որովհետեւ օրենքի այդ նորմը միայն տվյալ անձի նկատմամբ է գործում, մինչդեռ խախտվում է մյուսի իրավունքը»,-շեշտում է փաստաբանը։
Նարե Ավետիսյանն ասաց, որ դատաքննության ընթացքում պաշտպանական կողմը միջնորդություններ է ներկայացրել «Օպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին» ՀՀ օրենքի համապատասխան դրույթը՝ Սահմանադրությանը հակասող և անվավեր ճանաչելու պահանջով ՀՀ Սահմանադրական դատարան դիմելու մասին: Միջնորդությունները, սակայն, մերժվել են բոլոր դատարանների կողմից: «Մենք միջնորդություն ենք ներկայացրել ենք Վերաքննիչ եւ Վճռաբեկ դատարաններ։ Վերաքննիչ դատարանի դատավոր Արմեն Դանիելյանը իր որոշմամբ չի էլ արձանագրել, որ նման միջնորդություն է ներկայացվել։

Մենք ներկայացրել ենք միջնորդություն, որ դատարանն ինքը դիմի ՍԴ։ Իսկ Վճռաբեկ դատարանը մերժել է միջնորդությունը»,-ասաց փաստաբանը։
Մերժումներից հետո փաստաբաններ Նարե Ավետիսյանի եւ Վահան Հովհաննիսյանի աջակցությամբ վստահորդի անունից դիմում է ներկայացվել ՀՀ Սահմանադրական դատարան սահմանադրությանը հակասող և անվավեր ճանաչելու «Օպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին» օրենքի 26-րդ հոդվածի 2-րդ կետի «գ» ենթակետի դրույթը՝ անձի հետ հեռախոսային խոսակցություն ունեցող փոխկապակցված մեկ այլ անձի (անձանց) հեռախոսային խոսակցությունները գաղտնալսելու վերաբերյալ:

«Որպես դիմումի հիմնավորում էր ներկայացվել է այն հանգամանքը, որ վարույթ իրականացնող մարմինը, ստանալով կոնկրետ անձի գաղտնալսելու վերաբերյալ դատարանի որոշումը, իրավունք և հնարավորություն էր ստանում առանց դատարանի որոշման գաղտնալսելու այդ անձի հետ հեռախոսային խոսակցություն ունեցող անորոշ թվով անձանց»,-ասաց Նարե Ավետիսյանը:

Սահմանադրական դատարանը դիմումը վարույթ է ընդունվել։ Ներկայացված դիմումի հիման վրա ՍԴ-ն «Օպերատիվ հետախուզական գործունեության մասին» ՀՀ օրենքի 26-րդ հոդվածի 2-րդ կետի «գ» ենթակետի՝ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործի դատաքննությունը նշանակվել է ապրիլի 28-ին։

Աղբյուր` Փաստինֆո