Փաստ ինֆո

«Այսօրվա բոլոր քրեական գործերը կոնկրետ անձնավորված բնույթ են կրում եւ արդեն վաղուց ակնհայտ է, թե ինչու են վերանայվում այս կամ այն քրեական գործերը, իսկ մնացածը չեն վերանայվում։ Խոսքը կոնկրետ մարդու, կոնկրետ քաղաքական ուժերի դեմ ուղղված գործողության մասին է, չնայած իրավապահ մարմինները փորձում են հիմնավորել, թե կոնկրետ այդ գործերով են բողոքներ ստանում եւ կոնկրետ այդ գործերով են նոր փաստեր ի հայտ գալիս»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց քաղաքագետ Գեղամ Նազարյանը՝ անդրադառնալով Վերաքննիչ քրեական դատարանում Պողոս Պողոսյանի գործով դատավճռի դեմ գլխավոր դատախազության բողոքի քննությանը։

Գեղամ Նազարյանի խոսքով, իրավական շղարշի տակ իրականում թաքնված է քրեական գործերով քաղաքական ուժերի նկատմամբ ճնշում գործադրելու խայտառակ պրակտիկան։

«Բացարձակ վստահություն չի ներշնչում նման գործերի վերաբացումը, այսօր մեր աչքի առաջ են տեղի ունենում գործողությունները, որոնք վրա կարելի է իրավապահ համակարգի ուշադրությունը սեւեռել, բայց ինչպես տեսնում ենք, դրանք ծածկադմփոց են արվում կամ առհասարակ չեն նկատվում, իսկ վաղեմության ժամկետը վաղուց սպառած գործերը հիշում ու քրքրում են, այն էլ, երբ շատ դեպքերում ոչ տուժողը կա , ոչ մեղադրողը։ Դա զավեշտ ու ծիծաղելի կլիներ, եթե շատ ողբերգական չլիներ»,-ասաց քաղաքագետը։

Հիշեցնենք, որ Պողոս Պողոսյանի սպանության գործն առնչվում է ՀՀ 2-րդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի թիկնազորի անդամ Աղամալ Հարությունյանին, որը անզգույշ սպանության հատկանիշներով հարուցված գործով երկու տարվա պայմանական ազատազրկման էր ենթարկվել։

Ուշագրավ է, որ Նոր Հայաստանում վերաբացվում են բացառապես այն քրեական գործերը, որոնք այս կամ այն կերպ առնչվում են բացառապես վերջին 20 տարիներին, մինչդեռ 90-ականների աղմկահարույց հանցագործությունների մասին ոչ ոք կարծես թե չի հիշում։ Ի դեպ, դեռեւս 2019 թվականի մարտի 12-ին

«Փաստինֆո»-ն գրավոր հարցմամբ դիմել էր ՀՀ դատախազություն՝ ճշտելու համար՝ վերսկսվե՞լ են արդյոք նախկինում կատարված մի շարք աղմկոտ սպանությունների գործերով վարույթները, հետաքննության համապատասխան մարմիններին տրվե՞լ են արդյոք հանձնարարականներ՝ ակտիվացնելու օպերատիվ-հետախուզական աշխատանքները Մարիուս Յուզբաշյանի, Համբարձում Գալստյանի, Վահրամ Խորխոռունու եւ Գագիկ Պողոսյանի սպանությունները բացահայտելու համար, եւ եթե այո, ապա գործերի բացահայտման ուղղությամբ դրական ի՞նչ տեղաշարժեր են գրանցվել։Մեր գրավոր հարցմանն ի պատասխան` պարզվեց, որ քաղաքական մեծ հնչեղություն ստացած այս սպանությունների գործերով օպերատիվ-հետախուզական միջոցառումներ իրականացնելու վերաբերյալ հանձնարարականներ չեն տրվել։

Գեղամ Նազարյանն ասում է երկրի զարգացման համար լուրջ պրոբլեմ է, երբ երկիրը թաթախվում է քրեական գործերի ու դատավարությունների մեջ, որոնց հիմքում քաղաքական դրդապատճառներն են։ «Այդ ամենը որեւէ դրական էֆեկտ չի կարող ունենալ։ Այդ գործի վերաբացումը բացառապես մեկ նպատակ ունի՝ հոգեբանական ճնշում գործադրել եւ հանրության տրամադրությունների վրա ազդել՝ շեղելու հանրության ուշադրությունը կարեւոր խնդիրներից, օրինակ , իշխանությունը մեկ անձի ձեռքում կենտրոնացնելու խնդրից։ Դա ընդամենը իրենց նպատակներին հասնելուն ուղղված աջակցող միջոց է, որ հանրությանը հիշեցնեն, թե տեսեք այ այսպիսի բաներ են կատարվել, իսկ մենք արդարության մարտիկներ ենք, պայքարում ենք արդարության համար, բայց չգիտես ինչու, իշխանությունը չի հրապարակում, թե ովքեր են մի քանի օր առաջ իրենց 205 միլիոն տրամադրողները»,-ասաց Գեղամ Նազարյանը՝ շեշտելով, խոսքը կոնկրետ մեկ անձի դեմ ուղղված հակաքարոզչության մասին է։

«Քրքրում , գտնում են բոլոր հնարավորը, ինչը կարող է օգտագործվել 2-րդ նախագահի դեմ ժողովրդին տրամադրելու փորձերում։ Բոլորս տեսնում ենք, ընթանում է փուչիկ քրեական գործով դատավարություն, որտեղ «մեղադրյալը» Ռոբերտ Քոչարյանն է։ Ահա այսպիսի հուզական մթնոլորտ ստեղծելով, հիշելով, փորփրելով փորձում են հանրությանը հիմնավորեն, որ ճիշտ ենք անում՝ դատում ենք»,-եզրափակեց Գեղամ Նազարյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո