Փաստ ինֆո

«Այո»-ի շտաբի հայտարարած քարոզչական բրենդինգի բաց մրցույթն, ըստ էության կարելի է համարել ոչ պրոֆեսիոնալ, քանի որ տվյալ մրցույթի ժյուրիի կազմում չեն եղել այնպիսի մասնագետներ, որ կկարողանային զանազանել պլագիատն իսկականից:

Չգիտեմ, թե ովքեր են եղել ընտրողները, սակայն, այն, որ նրանց շարժիչ ուժը, գաղափարական ավագանին կամ ծերակույտը 90-ականների սերունդն է, ակնհայտ է: Դա հենց սկզբից ենք ասել, երբ Փաշինյանը դեռ բավական կտրուկ փորձում էր իրեն զատել Տեր-Պետրոսյանից: Հիմա, կարծում եմ, նրա երկրպագուներից շատերի համար պիտի հստակ լինի, որ ներքին կյանքում նա տեղ-տեղ փորձում է նմանակել Վանոյին, իսկ արտաքին քաղաքականության մեջ, Արցախի հարցում՝ Լ.Տեր-Պետրոսյանին:

Եվ ընդհանրապես, սկսած՝ հիմնից, վերջացրած խնդրո առարկա մրցութային «հաղթողից» դեժավյու է՝ երեսնամյա վաղեմության: Եվ գիտակցաբար, և՛ ենթագիտակցաբար 90-ականները ձգում են: Ահավասիկ՝ հաղթող լոգոն 1991 թվականի Անկախության հանրաքվեի լոգոյի նշանային կրկնությունն է՝ 3 միլիոն դրամ արժողությամբ:

Իսկ ընդհանրապես, իշխանության կազմակերպած մրցույթները՝ վերաբերվեն Անկախության օրվան, Երևանի տոնին, Քաղաքացու օրվան թե՝ «Ոսկե ծիրան» փառատոնին՝ միշտ նույն ոճն ու դեմքերն են հաղթում, իշխում է տնավարությունը, մենքմերոնցով վիճակը և մեծ հաշվով՝ անճաշակությունը: Կամաց-կամաց մշակույթի մարդիկ այս ամենը հասկանում են, արձագանքում և փոշմանում, որ հավատացել ու մասնակցել են…

Այդ մասին է փաստում ՖԲ սոցիալական ցանցում ծավալված՝ նկարիչների ու դիզայներների քննարկումն ու անդրադարձը: Ըստ ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Ռուբեն Արուտչյանի՝ այս մրցույթը վիրավորանք է բոլոր նկարիչների հասցեին:

Գրաֆիկ, գեղագիր Ռուբեն Մալայանն իր ՖԲ էջում գրել է. «ՔՊ-ն ապտակ տվեց բոլոր քիչ թե շատ գործից հասկացող դիզայներներին: Սա իսկապես ցավոտ ապտակ էր, որ դեռ երկար է հիշվելու: Այս մրցույթը նորից ապացուցեց, որ մրցույթներին մեր պետությունում (մինչ 2018 և 2018-ից հետո) մասնակցելն ուղղակի անիմաստ է: Ու ցավն այն է, որ այսպիսի անգրագետ մոտեցումով լեգիտիմացվում է պրիմիտիվ, բովանդակությունից զուրկ վիզուալ «մշակույթ»: Հիշեք` ինչ կցանեք այն էլ կհնձեք: Իսկ ցանում եք տգիտություն»:

ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Ռուբեն Արուտչյանն էլ, ով, ի դեպ, 1991-ի հանրաքվեի գեղ. ձևավորողն է եղել, գործընկերոջ դիրքորոշմանը համամիտ լինելով գտնում է, որ՝ «այս մրցույթում հաղթանակել է անճաշակությունը, պրոֆեսիոնալիզմի իսպառ բացակայությունը և մեջ-մեջ անելը»:

Նկարիչ-դիզայներների ընդհանրական տրամադրությունը հուսահատությունն է, որն արտահայտված է Մալումյանի մեկնաբանության մեջ. ՝«Ասեմ, որ երբեք չեմ մասնակցել քանի որ համոզված եմ եղել, որ անիմաստ է, այս անգամ ես միամտորեն մտածեցի, որ գուցէ մի բան փոխված լինի, գոնե հույս ունեյի: Not gonna happen again».

Հեղինակ՝ Մ.Մ.

Աղբյուր` Փաստինֆո