Փաստ ինֆո

Նախագահի թեկնածուները ջանք ու եռանդ չեն խնայում հանրությանը սիրաշահելու, դեպի իրենց գրավելու, իսկ տարվող գաղափարախոսությունն էլ դարձնելու առավել գրավիչ ու բովանդակային: Իրավիճակային հանգուցալուծումները, առկա մարտահրավերներով հանդերձ, դառնում են ավելի ճկուն և թիրախային, իսկ գործողությունների առումով՝ իրարամերժ ու հակասական: Ժողովրդի դիրքորոշումը պարզ է ու հստակ, իսկ թեկնածուների հավակնությունները՝ աներևակայելի: Թեկնածուների քանակը որակի հետ անհամատեղելի է, աղերսահայց, իսկ նրանց վաստակն ու փորձառությունն անհերքելի է և հանրաճանաչ:

Այնուհանդերձ, ներքին ու արտաքին մարտահրավերներին դիմագրավելը ժողովրդի ընկալմամբ մտահոգիչ է ու անփոփոխ, իսկ որոշ թեկնածուների կողմից կիրառվող տակտիկական խորամանկությունները՝ անհանգստացնող: Անտրամաբանականը քաղաքական տհասության, տարաձայնությունների ֆոնին նոր ձևավորված սկսնակ կուսակցություններին մանիպուլատիվ գործողություններով ձեռնոցի տեղ օգտագործելու նորարարությունն է, որը կամա թե ակամա իր հետքն է թողնում ընտրապայքարի մեկնարկում, և այն, ինչքան էլ քողարկված լինի Գաջիև օղլի կոչված ընդոծիններով, այնուամենայնիվ, իրեն բացահայտում է ակնհայտորեն և դառնում է սատիրիկ ու զավեշտալի:

Ոչ պակաս ծիծաղելի ու անտրամաբանական է, երբ որոշ թեկնածուների համախոհներ նաև փորձում են ժողովրդին ու հանրությանը ապակողմնորոշել, որ Արցախին տնտեսագետ կամ քաղաքագետ նախագահ պետք չի, փոխարենը՝ առաջարկելով դիվանագետ թեկնածուի, որը, ըստ իս, Մասիս Մաիլյանն է: Վերջիններիս հիմնավորումները և փաստարկները այնքան ճղճիմ ու կանխամտածված են, որ նույնիսկ անհրաժեշտություն չկա Արցախում գործող «Աշխարհ» կոչված ռազմավարական կենտրոնի տնօրենին, հանձինս՝ պարոն Հրաչյա Արզումանյանին կամ նրա նմաններին անվանարկել կամ էլ չհռչակել «մտքի տիտաններ»: Արցախցիներին տնտեսագետ, քաղաքագետ, հոգեբան, մշակութաբան, շինարար, ռազմաքաղաքական գործիչ, լրագրող կամ այլ շնորհներ ունեցող նախագահացուներ պետք չեն, արցախցուն իսկևիսկը դիվանագետ է պետք, որն էլ հենց Արցախի ԱԳ նախարարն է, որը ժողովրդին ներկայանում է լուրջ մտավորականի հագուկապով և այնպիսի տպավորություն է ուզում թողնել, որ ասես թե ինքն է ժողովրդի փնտրածը և թերևս ինքն էլ հենց կդառնա «ամենափրկիչը»: Իսկ ինչու՞ ո՛չ, չէ՞ որ սորոսականներից բացի իրեն սատարում են նաև արցախցի եհովականները, իսկ վերջիններս՝ հոգեորսիչ լինելուց բացի նաև լուրջ թիմակից ջատագովներ են:

Ժողովրդին ոչ ոք չի կարող խաբել: Ժողովրդական իմաստությունը վաղ թե ուշ բացահայտում է խամաճիկ աճպարարներին, օրհասական օրերին իրենից ծլկած և նկուղներում ծվարած վախկոտներին, իր անունից սուտ ու սին ճամարտակող մորթապաշտներին, իրենց թաղերում շարունակ հոխորտացող և աքլորացող ապիկարներին, էլ չեմ խոսում տեղեկատվական կեղտոտ հնարքներ և ապակայունացնող սադրանքներ հրահրող մառազմներին:

Արցախցին գիտի, թե ով է լինելու իր ընտրյալը, և նա նախապատվությունը տալու է իր հոգսերը հոգացող, իր բարեկեցությունն արարող և իր անվտանգությունն ապահովող արժանավոր թեկնածուին:

Արցախյան պատերազմի վետերան, ազատամարտիկ Արթուր Կիրակոսյան

Աղբյուր` Փաստինֆո