Փաստ ինֆո

Մենք բոլորս շատ երջանիկ ենք, որ եղել ենք Երվանդ Մանարյանի ժամանակակիցները, որ հնարավորություն ենք ունեցել շփվելու իր հետ, ստեղծագործելու, լսելու իրեն։ Այս մասին այսօր լրագրողների հետ ճեպազրույցում ասաց Թումանյանի անվան տիկնիկային թատրոնի տնօրեն Ռուբեն Բաբայան։

Նա նշեց, որ Մանարյանն ազատ մտածող արվեստագետ էր, որը մշտապես զգում էր ժամանակի զարկերակը և հենց դրա համար միշտ շրջապատված է եղել երիտասարդներով։

«Մանարյանը նույնն էր բոլոր հետ, կապ չունի թատրոնի հավաքարարն էր, երկրի նախագահն էր, նա իրեն չէր դավաճանում նույն հարգանքով ու անկեղծությամբ ինչ մտածում էր ասում էր։ Մանարյանի ժպիտը միշտ դեմքին էր և սա մեծ մարդու հատկություն է»,-ասաց Բաբայանը։

Հարցին, ինչու նրան միայն հեղափոխությունից հետո ժողովրդական արտիստի կոչում տվեցին, Բաբայանը պատասխանեց. «Նա մարդ էր, որը երբեք չէր վազում կոչումների հետևից։ Սովետական տարիներին նա իսկապես ժողովրդական դերասան էր, բայց ոչ մի կոչում չուներ։ Իրեն դա պետք չէր։ Ոչ թե նա էր վազում կոչումների հետևից, այլ կոչումներն էին վազում իր հետևից»։

Ամփոփելով խոսքը նա նշեց, որ Մանարյանը կյանքով լեցուն մարդ էր, մահ և Երվանդ Մանարյան խոսքերն իրար հակասող բառեր են։

Աղբյուր` Փաստինֆո