Փաստ ինֆո

110 մարդու դաժան սպանություններում կասկածում էին մարմնավաճառների համակենտրոնացման ճամբարի տիրուհիներին:

1964 թ-ի հունվարին Մեքսիկայի ոստիկանության բաժին ներխուժեց  քաղցած, շփոթված և ծեծված տեսքով մի աղջիկ: Նա ներկայացել է որպես Կատալինա Օրտեգա և արցունքն աչքերին օգնություն խնդրել: Ըստ նրա՝ նա հրաշքով փրկվել էր ստրկությունից, որում նրան պահում էին ոմն Գոնսալես քույրերը: Ոստիկաններն սկսել են ստուգում և հայտնաբերել՝ սիրո քրմուհիների համար նախատեսված մի իսկական համակենտրոնացման ճամբար, որը կազմակերպել էին այդ քույրերը: 14 տարի շարունակ իշխանությունների քթի տակ իրական դժոխք էր տիրում: Երիտասարդ աղջիկներին առևանգելու կասկածանքով, ոստիկանությունը բերման է ենթարկել քույրերից մեկին, վերջինս մատնել է հանցակիցներին, և աստիճանաբար սկսել են ի հայտ գալ սահմռկեցուցիչ  հանգամանքներն:

Վատ ժառանգականություն

Դելֆինա, Մարիա դե Հեսուս, Կարմեն և Մարիա- Լուիզա Գոնսալես-Վալենսուելա քույրերը ծնվել են Էլ -Սալտո նահանգի աղքատ ընտանիքում: Ծնողները բռնության են ենթարկել աղջիկներին, պատշաճ կրթության և դաստիարակության մասին անիմաստ է խոսելը: Ընտանիքի ղեկավար Իսիդրո Տորեսը ակնհայտ սադիստ էր. նա սիրում էր ծեծի ենթարկել թափառականներին: Երբ նրա դուստրերը մեծացան և մտան սեռական հասունության շրջան, նա ծեծում էր նրանց, եթե դիմահարդարում էին օգտագործում կամ հագնում էին որևէ զգեստ, որը դուրս էր հոր՝ պարկեշտության մասին պատկերացումներից: Տղամարդը կարող էր նույնիսկ մեկ-երկու օր բանտարկել մեղավոր դստերը: Ամեն ինչ ավարտվեց նրանով, որ վերջինս հենց հայտնվեց անազատության մեջ՝ սպանության համար: Մայրը հավաքեց դուստրերին, և նրանք մեկնեցին Սան Պանչո գյուղ:

Ռեստորանային բիզնեսից մինչև ընդհատակյա բորդելների ցանց

Չափահաս տարիքում աղջիկների մոտ անհրաժեշտություն առաջացավ ոչ թե պարզապես գումար վաստակելու, այլ նաև գեղեցիկ կյանքի: Նրանք բացեցին իրենց սեփական բարը, բայց հաստատությունը չդիմացավ մրցակցությանը։  Աղջիկները ընտրեցին մարմնավաճառության ուղին. Այդ որոշմանը նրանց դրդեց ... տեղի պաշտոնյաների կոռումպացվածությունը։ Ցանկացած գործարար Սան Պանչոյում, եթե ուզում էր, որ իր ձեռնարկությունը գործի, պետք է կաշառք տար։ Գոնսալես քույրերը վճարում էին սեփական մարմնով ։  Հետո նրանք սկսեցին սպասարկել ոչ միայն պաշտոնյաներին, այլև բոլոր նրանց, ովքեր փող ունեին, իսկ հետո հասկացան, որ պետք է ավելի մասշտաբային մտածել ։  Այսպես էլ ծնվեց հասարակաց տների ցանցը՝ սկզբում Սան Պանչոյում, իսկ հետո նաեւ այլ վայրերում:

Վտանգավոր կաստինգ մեքսիկական մոխրոտիկների համար

Սան Պանչոյում, Լեոնում, էլ-Սալտոյում եւ այլ քաղաքներում գովազդներ են կախվել՝ մատուցողուհիների եւ սպասուհիների թափուր հաստիքների վերաբերյալ: Աղքատ թաղամասերում երիտասարդ աղջկա համար հաճախ դա միակ ճանապարհն էր՝ փախչել աղքատությունից եւ կեղտից: Գովազդին արձագանքում էին տեղի գեղեցկուհիներից շատերը, իսկ Գոնսալես քույրերը միայն շփում էին ձեռքերը ։  Երբ նրանց նձնագրերը հայտնվում էին քույրերի սեյֆում, իսկ դուռը փակում էր հերթական հայցվորի թիկունքում, նրանք հասկանում էին, որ կյանքը կտրուկ փոխվեց դեպի վատը:  Ոմանք իրենց հանգստացնում էին նրանով, որ դա երկար չի տեւի, կարելի է մի քիչ գումար վաստակել եւ հեռանալ:

Կույսերի որս

Սեռական ստրկուհիների առաքման մեկ այլ եղանակ դարձավ առեւանգումը: Որսը ղեկավարում էր քույրերից մեկի սիրեկանը՝ սպա Խերմենգիլդո Զունիգան, ով բացահայտ սադիստական հակումներ ուներ։  Մեքսիկական փոքր քաղաքներում երիտասարդ աղջիկները սկսեցին անհետանալ մեկը մյուսի հետևից։ Տեղական իշխանությունները անգործության են մատնված՝ այդ ամենը կորչում էր այն ժամանակվա հանցագործությունների հոսքի մեջ։  Շուտով ամենագրավիչ կույսերը դարձան Գոնսալես քույրերի որջի արժեքավոր ապրանք:

Սեքս, վախ եւ աբորտ

1950-ականների վերջին բիզնեսը  ծաղկեց ամբողջ ուժով։  Գերիները ստիպված էին աշխատել երեք հերթափոխով՝ սպասարկելով հաճախորդներին։ Գոնսալես քույրերն այնքան էին վախեցնում աղջիկներին, որ նրանց կամքը անհետանում էր։  Դրան նպաստել են նաեւ ծանր թմրանյութերը, որոնց վրա նստացնում էին սեռական ստրկուհիներին։  Բորդելները ապահով հսկվում էին։  Երբ աղջիկը կորցնում էր գրավչությունը կամ չէր կարողանում կատարել իր "պարտականությունները", նրան պարզապես սովամահ էին անում կամ մահակներով ծեծում մահու աստիճանի։  Որոշ աղջիկներ հղիանում էին, նրանց ստիպում էին աբորտ անել։  Սպա Խերմենգիլդո Զունիգան օգնում էր թաղել դիակները ։

40 տարվա բանտարկություն եւ երկնային պատիժ

Քույրերից յուրաքանչյուրը դատապարտվել է 40 տարվա խիստ ռեժիմի ազատազրկության։ Պետք է ասել, որ նրանց մնացել էին երեքը՝ Կարմենը քաղցկեղից մահացել էր դեռ 1950-ականների վերջին։ Գոնսալես երկու քույրերը մահացել են դժբախտ պատահարներից. Դելֆինան խելագարվել է (պարանոյա), սակայն մահացել է՝ ցեմենտով լի դույլը գլխին ընկնելուց, երբ բանվորները 1968 թվականին բանտի վերանորոգման աշխատանքներ էին կատարում: Մարիա Լուիզան մահացել է 1984 թվականի նոյեմբերին՝ մենախցում, սրտի կաթվածից ։  Միայն Մարիա դե Հեսուսին է հաջողվել ազատ արձակվել կենդանի՝ նրան ազատազրկման ժամկետն նվազեցրել էին մինչեւ 25 տարի։  Նա դուրս է եկել 1980-ականների վերջին և ապրել մինչև 1990-ականների կեսերը։

2002 թվականին Գոնսալես քույրերի գործով ավելացվել են նոր նյութեր ։  Բանվորները, մաքրելով նախկին քույրերի նստավայրից ոչ հեռու տան կառուցման համար նախատեսված հարթակը, հայտնաբերել են քսան կմախք: Փորձաքննությունը ցույց է տվել, որ դրանք 1950-ականների վերջին — 1960-ականների սկզբին անհայտ կորած աղջիկների մնացորդներն են։ Մարդասպան քույրերի կողմից սպանվածների թիվը հասել է 110-ի։

Աղբյուր` Փաստինֆո