Փաստ ինֆո

ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այսօր ՀՀ քննչական կոմիտեում դեռևս 2018 թվականի սեպտեմբերին հարուցված՝ ՀՀ ԱԱԾ տնօրեն Վանեցյանի և ՀՀ ՀՔԾ պետ Խաչատրյան գաղտնալսումների գործով հարցաքննվելիս քննիչի աշխատասենյակից սելֆի է արել և տարածել՝ ինքզինքը որակելով առաջին ղեկավարը, որը կամավոր հարցաքննության է ներկայացել և ցուցմունք տվել: Ինչևէ, այս փաստը և այս համատեքստում առաջամարտիկի տիտղոսի գնահատումը շրջանցելով, անցնենք բուն գործերին:

Դեռևս մեկուկես տարի առաջ այս համատեքստում ՀՀ գլխավոր դատախազության հատկապես կարևոր գործերի քննության նկատմամբ հսկողության վարչությունում հարուցվել էր քրեական գործ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 146-րդ հոդվածի 1-ին մասի և 254-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 4-րդ կետի հատկանիշներով, նկատի ունենալով, որ վերոնշյալում առերևույթ առկա է անձի հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնիությունը խախտելու հատկանիշներ:

Գործը, որ ժամանակին մեծ աղմուկ հանեց, հանձնարարվել էր ՀՀ քննչական կոմիտեին և…մոռացվել, թեպետ ոչ մեկ անգամ էր բարձրաձայնվել, թե՝ ստեղծվել է քննչական խումբ և դեպքի հանգամանքները պարզելու ուղղությամբ ձեռնարկվում են լայնածավալ օպերատիվ-հետախուզական, քննչական և դատավարական այլ գործողություններ, և այլն, և այլն:

Հարց է ծագում՝ ի՞նչն է պատճառը, որ մեկուկես տարի այս գործը մոռացության էր մատնվել և հիմա հանկարծ նորից հիշեցին: Կամ, որքանո՞վ է արդարացված Փաշինյանի ինքնազմայլանքը, զարմանքը, թե՝ տեսեք-տեսեք ես հարցաքննության եմ գնացել և ցուցմունք եմ տվել, ասես՝ ինչ-որ աննախադեպ բան է տեղի ունեցել:

Այսինքն, դարձյա՞լ հանրությանը մի նոր շոուով կերակրելու անհրաժեշտություն ունեն իշխանությունները, թե՞ մեկ այլ բան…

Ավելի զարմանալին ու անհասկանալին այն է, որ Արթուր Վանեցյանն ու Սասուն Խաչատրյանը վաղու՜ց, տարիուկես առաջ են այդ գործի շրջանակում հարցաքննվել, իսկ Փաշինյանը այսօր է միայն կանչվել հարցաքննության: Իսկ գուցե ՔԿ քննիչները վախեցե՞լ են այս առումով քայլ անել, վախեցել են միահեծան տիրակալի համարում ունեցող Փաշինյանին հրավիրեն ցուցմունք տալու, սպասելով, թե վերջապես ե՞րբ նա իր կամքով կբարեհաճի: Ընդ որում, զավեշտալի է, որ վերջինս ներկայացել է հարցաքննության որպես տուժող:

Ա՛յ սա է թավշյա արդարադատությունը, երբ ղեկավարի մազին չդիպչելու համար նրան «ձևակերպում» են որպես տուժող:

Մինչդեռ տուժողը բոլորովին ա՛յլ բնագծում է: Տուժողն այս դեպքում ՀՀ արդարադատությունն է, տուժողն այն դատավորն է, որի հանդեպ վերը նշված բարձրաստիճան պաշտոնյաները ուղղակիորեն տոտալ ճնշում էին բանեցնում՝ արագի մեջ՝ ստիպելով ՀՀ 2-րդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի համար ընտրել խափանման միջոց կալանքը, երբ հրահանգներ էին տալիս արդարադատություն իրականացնող դատավորներին՝ ստիպելով, պարտադրելով դեմ գնալ օրինականությանն ու մարդու իրավունքներին:

Նիկոլ Փաշինյանը գնացել էր ցուցմունք տալու որպես տուժող, մինչդեռ ըստ գաղտնալսման բովանդակության, նա նախևառաջ պիտի կանչվեր մեկ այլ՝ պաշտոնեական լիազորություններն առերեւույթ չարաշահելու գործի շրջանակում, որը նույնպես հարուցվել էր մեկուկես տարի առաջ հիշյալ գաղտնալսումների մեջ պարունակող՝ պաշտոնական լիազորությունների անցման հանցագործության առերևույթ առկայությունը մատնանշող տվյալներով՝ ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 309-րդ հոդվածի 1-ին մասով, որի շրջանակներում քննության առարկա է հանդիսանում Ռոբերտ Քոչարյանի եւ Յուրի Խաչատուրովի կալանավորման միջնորդությունները քննած դատավորների նկատմամբ արդարադատության իրականացնելիս միջամտելու հանգամանքը:

Երկրի վարչապետի՛ միջամտելու հանգամանքը:

Հեղինակ՝ Մարինե Մինասյան

Աղբյուր` Փաստինֆո