Փաստ ինֆո

«Փաստինֆո»-ի զրուցակիցն է Հանրային խորհրդի նախկին անդամ, կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը, որը Հանրային խորհրդի նախագահի պաշտոնից Վազգեն Մանուկյանի հեռանալուց, ապա որոշ ժամանակ անց նրա փոխարեն Ստյոպա Սաֆարյանի նշանակումից հետո Հանրային խորհրդի կազմից առաջինը դուրս եկավ:

-Պարոն Մեսրոբյան, ի՞նչ է տեղի ունենում Հանրային խորհրդում, Դուք առաջինը հեռացաք կառույցից, ինչո՞ւ:

- Ես, ինքս մեր վրա զարմանում եմ: Մի քանի շաբաթ առաջ լրագրողը ինձ հարց ուղղեց, թե խոսակցություններ են պտտվում, թե ՀԽ նախագահ է նշանակվելու Ստյոպա Սաֆարյանը, ի՞նչ կլինի այդ դեպքում: Ես պատասխանեցի՝ առաջինը ես եմ դուրս գալու, իսկ հետո մեկ այլ հարցազրույցում զգուշացրել եմ, որ այնտեղ կշիկանա մթնոլորտը եւ կհեռանան նաեւ այլ մարդիկ: Լրագրողները դա տպեցին: Մենք ունիկալ ժողովուրդ ենք` ես, որպես կառավարման փորձագետ, այն ինչ զգուշացրեցի, դարձավ իրողություն եւ սկսվում է զարմանքի ալիք: Դա այն է, որ ես ասում եմ` մենք փորձագիտական կառավարումից մղոններով հեռու ենք:

-Ո՞րն էր պատճառը, պարոն Մեսրոբյան: Ինչո՞ւ ՀԽ-ում մթնոլորտը շիկացավ:

-Բանն այն է, որ Հանրային խորհուրդը դասական փորձագիտական կառույց է, ամբողջ աշխարհում փորձագիտական կառավարումը բում է ապրում եւ այնտեղ կենտրոնանում են այն մարդիկ, որոնք թե' բարոյական բարձր նկարագիր ունեն, թե' բավականին հարուստ, բարձր արդյունքներով բեքգրաունդ: Երբ դա խախտվում է, այդ կառույցն իր դերը չի կարող կատարել եւ կառույցը սկսում է ճոճվել, դա բնական է, չէ՞: Պատկերացրեք, ինքնաթիռի օդաչուն պրոֆեսիոնալ չէ, ի՞նչ է լինելու ինքնաթիռի հետ` այն պետք է ճոճվի: Հիմա նույնն էլ կատարվում է Հանրային խորհրդում: Ինչո՞ւ մենք՝ հայերս ինքնաթիռի դեպքում դա հասկանում ենք, այս դեպքում՝ չենք հասկանում:

- Այսինքն, պատճառը Ստյոպա Սաֆարյանի՝ ՀԽ նախագահ նշանակվե՞լն էր:

-Հանրային խորհրդի շուրջ ինքնաբերաբար ստեղծվեց մի իրավիճակ, որը քայլ առ քայլ բերելու էր այդ շիկացմանը: Օրինակ, միչեւ այսօր ՀԽ-ն չունի տարածք, նորմա՞լ է: Ամբողջ Հայաստանում տարատեսակ պաշտոններ, անգամ մունիցիպալ մակարդակով աշխատավարձերը զգալի բարձրացրել են եւ պարգեւավճարների տեղատարափ է, ունեն աշխատասենյակներ, քարտուղարուհիներ, օգնականներ, տեղակալներ, մեքենաներ, վարորդներ եւ այլն: Դրանից հետո վարչապետը հայտարարում է, որ ինքը դժգոհ է պետական կառավարման համակարգից: Հանրային խորհուրդն այդ թվարկածից ոչ մի բան չունի, գումարած՝ աշխատավարձ 0 դրամ , 0 լումա է, նորմա՞լ է: Սրանից հետո էլ ինչի՞ մասին ենք խոսում: Թող փորձեն բոլոր նախարարներին, քաղաքապետարանի վերնախավին կաբինետներից հանեն, տան 0 դրամ, 0 լումա վարձավճար, մնացած ամեն ինչից զրկեն ու ասեն՝ այ հիմա արդյունք տվեք:

-Պարոն Մեսրոբյան, իշխանամերձ շրջանակները  Վազգեն Մանուկյանին մեղադրեցին քաղաքականացված լինելու մեջ, այն բանի համար, որ նա քննադատական գնահատականներ էր հնչեցրել: Հիմա, ՀԽ նախագահ է նշանակվել մի մարդ, որն անթաքույց սատարում է գործող իշխանությանը, որի սոցցանցային էջն ամեն ինչ ասում է նաեւ նրա լեքսիկոնի ու բարոյականության պատկերացումների մասին, ի՞նչ է ստացվում , եթե անձը լոյալ է կամ համակրում է իշխանությանը, ուրեմն քաղաքականացվելու խնդիր չկա՞, եթե քննադատում է՝ կա՞: Գործ ունենք երկակի ստանդարտների՞ հետ:

- Ես կառավարման փորձագետ եմ, ինձ որեւէ քաղաքականություն չի հետաքրքրում՝ լինի իշխանական, թե ընդդիմադիր: Կառավարման փորձագետն ինքը միտված է պետության կառավարման արդյունավետությունը բարձրացնելուն՝ թե' սպիտակներն անեն, թե' սեւերը, թե' կանաչները կամ մանուշակագույնները, ինձ համար միեւնույնն է: Ես այլ բան եմ ասում` թե ՀԽ-ում ինչ մարդիկ պետք է  լինեն: Բեքգրաունդի իմաստով Վազգեն Մանուկյանն ու Ստյոպա Սաֆարյանն անհամեմատելի են, այդ դեպքում, ես՝ կառավարման իմաստով, կարո՞ղ եմ հասկանալ, որ ՀԽ-ի կլասն իջնելու է, բնական է, չէ՞: Սրանով ամեն ինչ ասված է, ես ավելի ցածր կլասի ՀԽ-ում, որպես կառավարման փորձագետ, անելիք չունեմ:

-Ձեր նշած խնդիրը նկատի առնելով, նաեւ որակական, արդյո՞ք ՀԽ-ն այս պայմաններում կարող է ՀՀ Սահմանադրությամբ իրեն վերապահված առաքելությունն իրականացնել ու չդառնալ իշխանության կցորդը:

-Եթե ՀԽ-ի նկատմամբ վերաբերմունքը 0 է, գումարած՝ կլասն իջնում է, այդ հարցի պատասխանն ավտոմատ պարզ է: Ես ասացի, որ մի քանի շաբաթ առաջ զգուշացրել եմ, ես զարմանում եմ մեր վրա, մարդկանց զգուշացնում ես, բանի տեղ չեն դնում, սխալն անում են, հետո բոլորը զարմանում են, թե ինչ է կատարվում: Դրա համար ես ասում եմ, որ մենք  փորձագիտական կառավարումից մղոններով հեռու եք եւ ժողովուրդը մեր մասին ասել է՝ ասողին լսող է պետք: Հիմա այդ հարցերը ոչ թե ինձ պետք է ուղղվեն, քանի որ ես զգուշացրել եմ, այլ նրանց, ովքեր լայաղ չեն արել այդ զգուշացմանս ուշադրություն դարձնել:

Մ.Ղ.

Աղբյուր` Փաստինֆո